Víðir - 23.02.1934, Blaðsíða 2

SL
V 1 Ð : K
■
: Kemur út, einu sinni i viky.
; Ritstjóri:
MAGNTJS JÓNSSON "
■
AfgreiðBlumaðnr:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
* Sími 58. Pósthólf 4.
12 á miðnótt má krefjast atkv.gr.
um að slita fundi, og var svo
gert í þetta sinn og fundi siitið.
Engum getur dulist bað sem
hlustað hefir á síðaD nýja bæjar-
stjórnin byrjaði, að .þeir „félag-
arnii “ eru ekki komair í bæjar-
stjöm• til þess að •starfa að fram-
Kangi mála, heldur ,til að t.efja og
þvælast fyti'ir. Koma með vit-
lausar tiflögur, heimta þær bornar
upp í tíma og ótíma, ræða um
alt annað en það sem fyiii liggur,
og skamma einstaka menn.
Aheyrandi.
Annað „bjargrád*’
kommúnisia.
„Það eru sjómqnimnir, stm
vilja veikfall, sagði Jón „verka-
maðui“ Rafnsson. Eeir báðu mig
og „lið" mitt um aðstoð til þess
,uð fimukvæma það. Ekki var eg
að hvetja þá. E’oir áttu upptökin
Eg aðeins skipulagði • það og að-
stoðaði þá“.
Þetta sagði hetjan þegar . á
hólminn yar komið; þorði ekki að
kannast við verk sm.
Allir vita hitt, að hötunin um
vinmistöðvun ;og bægslagangurinn
um dagimi,. vai:, runninn undan
lifj.um Jóns & Co. fað er þessi
venjulega kveisa ,sern kommunista-
sneypuinar hói í Eyjum fá í ver-
tiðaibyijum ár hveit. Þeir geta
ekki þolsð að menn gangi friðsam-.
lega til vinnu sinnar, þeir vilja
stóðva al.t — ,koma alhstaðar inn
úlfuð og hatrj. — Það er þeirra
astriða að auka á lökustu hvatir
maimíH reiði, hatur og öfund . og
geia heiminn ver,ri en hann er. —
StnfsemÍ,,og dugnaður.er í þeirra
augurn ókostii . —. Þeir, sem veita
vinnu eru á þeirra máli blöðsugux
auðvald, þjófar og bófar o. s. frv,.
Ég þekki ekki, sem bdtur fer, öll
málblömin þeirra. Vinnuveitendur
kúga og svtkjafi, ver,kamenn og
gera þá að liugaunailausum vinnu-
dýrum o. s fiv.
í þessum anda eru allar þær
ræður, sem koinmunistasprauturn-
ar lát.a flæða yfir börnin og
unglingana, sein sækja nætuifundi
og 25-.a,iu:a,böll í „letigarðinum"
þeiná. Sami vaðallinn, fluttur af
st.æri,'í og smærri sprautunum, alt
frá Jóni, ísleifi og Hadda niður
í Sjönu-Gvend o; b tða Beggana.
Peii' litlu eru bergmálið af þeim
stæni, og alt eftir skipun frá
Moskva.
A bæjaistjomaifuiidum er þ.ið
eins, þar stendur öll þieniiingin
upp, og segir hver af öórum sömu
orðin — sömu skammiiiiar — i
hveiju máli sem rætt er.
Það er utanaðlærður skamma-
vaðall og, stöi.yrði sem enginn
getur tekið mark á.
En þegar þeir búast við að
þurfa að bera ábyrgð á ósóma-
starfi sínu, rógnum og svívirðing-
um þá segjast þeir gera þetta af
áeggjun fólksins.
„Éað eru sjómennirnir, veika-
menniinir o. s. frv., sem vilja
þetta, við veitum þeim aðeins
aðstoð."
Kommarnir byrja óheillastaif
sit.t þegar á haustm E’að er
undirióður gegn allii st.aifsemi og
framtaki, lógur og níð um þá,
sem láta vinna, og alið á óánægju
meðal þeirra, sem vinna og roynt
á allan hátt nð stemma stigu
fyrir þ.ið að nokkur geti eða vilji
bjarga *ér á eigio spítur.
Stöðugir cætuifundir halduir.
Niðritum dieift. út um bæinn og
veikanienn á einm og annan hátt
t.ældn' t l þess uð hlusta á þá og
þeim. E’etta er aðfeiðin. Fiá
veturnóttnm til veitiðar er san-
ingaitiniinn hjá. þeim, en siðan
skal nppskeian byija. Eftir allan
uudiibúniiig eiu einstöku menn til
sem hafa léð þeim eyia cg e)u
til með vinnustöðvun. E’á rtr gef-
in út stóia yfiilýsiiigin: „Öll út-
gerð stóðvuð, sjómennirnir krelj >st
þess. Við aðstoðmn aðeins, ásamt
„liðinu.“ Nú læð ég einn öllu
segir Jón, örigirin bátur fer á sjó
nema - með mími leyfi. Ég hefi
Tatigami á milli handanna og nu
skal þjarmaö að honum.
En Jön var ekki lengi kong-
ur. Jömnduv- sat, alla hunda-
dagana, en Jón > auminginn eina
kvöldstund — og það aðeins i
huganum.
Sjómannastét.tin okkar er starf-
söm og dugleg. Hún lætur ekki
kommunistafimbulfambaia, eins
og Jón -og Hadda teyma sig á
asnaeyiunum út í „vitleysu". Hún
íéði sjálf inálum sínunv, án þeina
íhlutunar ogtök þann kostinn frem-
ur að beijast við Ægir og afla s-ér
bjargar heldur en að sitja auðum
hönduin og hlusta á kommana.
[. Verkfallið, sem Ejnár Olgeiis-
son boðaði og sprauturnar hérna
átt.u ,að framkvæma, íeyndist. eins
og venjuleg sápubóla, blásin upp
af nokkrum fáráðlingum, gegn
vilja ahnennings.
Vestmauneyingar hafa ekki lat-
iÖ stjóinast af ísleifsliðinu hirigað
til og reynslan mun sýna að þeir
gera það ekki heldur í fiamtíðinni.
Z.
AUGLÝSIÐ1VÍÐI
Móðir
Kommúnistnans.
E’að hefir mikið verið talað um
það í seinni tib að samt.ök og
samvinna sé nauðsyn nútímans.
Og vaila er það að efa að sam-
vimia er góð á öllum sviðum.
En þeir, sem hæst hrópa um
s.imt.ök manna, eins og t. d.
Kemmúnistai og rnargir jafnaðar-
menn, meina aðeins stéitarsam-
tök.
En harðsnúin stéttarsamtök get.a
verið, og eru oft, í höndum mis-
indismanna, einmitt þrándur í
gölu ..heilbrigðrar samvinnu.
Fyrir nær 20 árum, var hér í
Vestmannaeyjum stofoað verka-
mannafélag, alveg ópólit.iskt. Sú
fólagsstofnun átti fullan létt á
f-éc og gekk vel fyist.u árin, und-
ir stjórn heiðailegs og vel viti
boiins mamis. E’agar fiam liðu
stundii' náðu óióagjarnir æisla-
beigii'svo miklum völdum í flokkn-
um, að sjalfur stofnandínn varð
að lúta í lægra. haldi og hröklast
úr stjóin hans. Fór þá stiax að
brydda á ýmiskonar erjurn við
vinnuveitendur, eijum, sem áður
höfðu eigi þekst.
Jafnfiaint' smeygði sér illvíg
pólitik inti í llokkinn, er síðari
hefir smáfct og smátt spilt sam-
vinuumii, án þess að nokkuð gott
kænvi í staðian, þó að fyrst hafi
kastað tólfunum síðan korr.mún-
istar komust í spilið.
En vit.anlega eiu kommúnistar
ekki annað en klofningur úr jafn-
itðarrnannaflokknum, þ. e. þeir fyr-
verandi jafuaðai menn, sem óvand-
aðri eiu að viiðingu sinni og
hugsa rninna um almenningshag.
O'ðið, jafnaðaimaður, lætur vel í
eyrum fólksins, einmitt þessvegna
hefir foikólfunum tekist. að lokka
allmama t.il fylgis þaini stefnu.
En tivtíi- htífir svo i'öyndm oiðið
RÍðan jafnaðai mannafélaðið var
Stofnað: hér ? Eru þaii' kannske
allir oiðnir jafnir innan þess fél-
ags. Nei, siður en svo. E’eir eru
ekki vitund jafnaii heldur en t. d.
sjálf-.tæðismenn, hvorki að vits-
niunum né velmegun. í’etta hljóta
allir að sjá, sem með skynsemi
athuga málið.
E’etta er ofur eðlilegt. Menn-
imir geta aldrei oiðið jafnir, muð-
an þeir eru eins gerðir og þeir
mí eru og muuu veiða um næstu
aldir.
Einn er t. d. viljugur ti! vinnu,
annar latur, einn duglegur, annar
liðléttur, einn hygginn annar ó-
hygginn einn sparsamur, annar
eyðslusamur o. s. frv. að ógleymdu
því að einn getur verið hraust-
bygður, en annai veikbygður. Alt
skraf um jafnaðarmensku í þeirri
merkingu að allir verði jafnir er
því eintóm blekking hjá sumum,
• en af einfeldni hjá öðrum.
Jafnaðarmenn þykjast ætta að
jafna þennai: eifiða leik lifsins
með þvi, að ákveða ölium jafnt
kaup fyrfr vinnu sína, hversu
mikill [munur sem á vinnubrögð-
unum er. Einmitt það verkaröfugt
gerir leikitm emi ójafnari. Það er
svo augljóst mál, að þegar nóg,
eða kannske ofmikið fiamboð er
á vinnu, þá sit.ja þeir á hakanum,
sem minni máttar eru, og veiða
við það enn aumari en þeir áður
voru. Jöfuuðut' jafnaðarmanna héi,
er ekki að því-er séð verðui mjög
áberandi. Suinir, sem til þess
flokks hafa t.alist, og sennilega
teljast enn, eru meðal hinna fjár-
hagslega best stæðu hér í bæ, en
aftur eru þeir áberandi maigir,
sem lifa á bæjarstyrk.
í höfuðstað land&ins; Reykjavík,
er jafnaðaimenskan eidri; og sem
póhtísk starfaemi lengia á leið
komin. En ekki er jöfnuðurinn
meiri en svo, að minniháttarmenn-
irnir þyrítu helst góðan sjónauka
til þess að ajá í iljar jtóiburgeis-
anna, sem flokknum tilheyra. Svo
hátt, eru þeir komnir. Og ekki
kvað hera á neinu peningalystar-
leysi lija þoim, fremur en biæði-
um þeina hér né ahnarsfaðar; og
ekki er heldur talað urn neina
séist.aka löngun hjá þeim til að
gefa fátækum af auðlegð sinni.
Svona er þá framkvæmd jrfn-
aðarsttífiiunnar hér á lancli, þráti
fyrir allan fagurgala og óteljat.di
lofoið úin meiri og betri mat og
klæði. ;
Um Kommúnismann ' ei óþaifl
að tala . i þessu sambandi, þv
hann er, eins og áður er sagt,
afspringur Jafnaóarsfefnunnai of
sami rassinn undir báðum. —
Jafnaðarstefnan er móðir Komm-
únismans, þó að samkomulagið s<
ekki betia en hjá úrillri kerlingi
og óþokka strák.
Sundkugin.
Framh.
Sigriður Magnúsdottir Bakkastíg :
Jön Magnússon — —
Valdímar Kristinsson — —
Gunnar Bjarnason — -
Störker Hermansen Ásbyrgi
Sigvard Halsör Kirkjuveg 19
Martin Sæ'ther vélamaður
Sigurd Mikelssen foimaður
Ingibjörg Jónsdóttir Landag. 9
Magnús Jónsson. RLntingaholti
Gisli Iiigvarsson „Uppsölum
Kiistján Sigurðsson Brattlandi
Olafiu' Jónsson Laufási
Isleifur Gissursson jjaufási
Ilermann Jónsson —
Vilhelm Hansson Landagötu 2
LESIÐ VÍÐI