Víðir - 16.03.1934, Síða 1
VI. árg.
4. tbl,
Slysavarnir.
Fregnir berast víðsvegár að af
landinu að áhugi manna á sly3a-
vörnum fari sívaxandi. Atburðir
eru altaf að ske, sem sýna það
að góður viðbúnaður í landi get,-
ur bjargað mörgum mannslífum
þá minst varir. Sú hjátrú, að
mannleg hjálp komi þar að engu
haldi, er nú algerlega kveðin nið-
ur. Þvf ber að visu ekki að
neita, að möi g slys ber þannig að,
að björgun verður ekki komið við
hversu mikil og góð sem tækin
eru. Á hitt er að líta, að gera
alt sem i mannsvaldi steadur til
að fækka slysunum, svo sem auð-
ið er. Að því mai ki vinnur Slysa-
varnarfélag íslands m«ð sveitum
sínum og því fé, sem þvi áskotn-
ast. Björgunarstóðvar þess eiu
uú orðnar maigar 04 staif þess
heflr borið mikinn og fagian á-
rangur. Hót koma nokkiar bmid-
ingar, er það gaf út fyrir tveimur
árurn. Þær eru glöggar og mæla
með sói sjálfar.
Slysavaruarfélag íslauds
minnir á:
Að á tímabilinu 1880 til 1926
drukknuðu 70 mainis llér við
laud að mcðaltaii á arl, af
landsmönnum.
Að á tímabilinu 1928 til árs-
loka 1931 (eða frá þvi er
Slysavaniafólag íslands var
stofnað), heflr drukknanatalan
lækkað ofan i 89 að mcðai-
taii á ári.
Að árið 1931 varð 89 mðillium
bjargað frá drukkiiun fyrir
aðgerðir Slysavarnafél, íslands.
Að árið 1931 drukkna aðoins 20
íslenskir menn hér við land
og er það lægri tala, en áður
heflr þekkst, svo vitað só.
Að diukknanatalan getur og á
að lækka mikið ennþá frá því
sem verið hefir.
Að Það eru llkur til, að svo verði,
ef menn 'vilja styrkja starf-
semi Slysavarnafélagsins, með-
al annars með því:
Að tala vel um fólngið við aðra
og lána öðrum árbækur þess
til lesturs.
Að gangast fyiir stofnun slysa-
varnasveita, þar sem hær evu
enn ekki konmar.
Að suiílýsa, í á bok fél-uisins.
Að heita á fói igið.
Að selja naeikí þess.
Vestmaunaeyjum, 16. mars 1934
Að gerast félagar og fá aðra til
'gera slíkt hið sama.
Síðastliðið ár var raunlegt. slysa
ár, þó hefði meira orðið að hefði
félagið ekki starfað, því að talið
er að á því ái i hafi um 50 manns
verið bjargað að tilhlutun þess.
Aiiar verstöðvar eiga sínaslysa-
sögu og þarf okki að rifia það
upp fyrir þeim er við sjóinn búa.
En auk þoss eru víða öræfi milli
hafna og eyðisker, þar sem rauna-
legir atburðir hafa gerst og gerast
árlega. Laodið er ' stóit í þeim
skilningi og margur, sem á leið
fram með ströndum þess, bæði
innlendir menn og útlendir. Allir
menn eiu bræður og systur í
háskanum, svo á það einnig að
vera í björgunarmálunum. Bjórg-
unarhugsjónin’ þáif að vera viðtæk,
ekki einskoiðuð við ákveðinn stað,
heldur na yðr sem stærst svið. :
íslenskir sjómenn eiu á ferð aítui:
og frain með ströndum landsms,
svo að segja alt árið. Enginn
getur sagt fyrir hvenær eða hvat'
þennan eða hinn kann að bera
að landi í neyð. Neyðarópið kein-
pr úr ýmsum áttum, það skiptir
mestu uð þjóðin hafl vakaudi
skilnmg á máli þessu og nóga
fój'tifýsi til að leggja fram það
sem þaif til að bæta úr biýnustu
þöif.
Sveitir Slysav.fél. ísl. eru ætlaðar ,
til að vinna fyijr þetta málefni.
Um þessar mundir eru konur hér
í bænum, að mynda með séreina
slíka sveit, t’l að vinna að þessu
mannúðarmali. Ungmennadeild er
þegar komin á fót. Það Jíðui
varla á löngu aður en sjómanna-
stéttin hór skiprr sér í sveit um
þetta málefni, og um það munar'
auðvitað mest.
Páll Bjarnason.
Sá besti.
Endurbætur og fullkomn-
un koma nú fram á öllum
svidum islenzkrar framleidslu,
og mér hefir nú tekist' ad
auka cnn störlega á gædi
G. S. kaffibætisins, svo hann
er nú meira eftirsóttur en
nokkru sinni ádur. Þeir,
sem einu sinni bseta kaffi sitt
med G. S., nota ekki ann-
an eftirleidis. Húsmædur!
Kaupid hinn nýja endurbætta
G. S. kaffibæti, sem nýtur
vinsælda á þúsundum heim-,
ila um alt land.
Vörusýning á framleidslu G.S.
verdur næstu daga í sýninga-
glugga Kaupfélagsins Bjarma.
Kaffibætirinn nýji fæst í flest-
um matvörubúdum bæjarins.
VirÖingarfylst
GunnL Stefánsson.
Afla- og atvinnu-
horfur.
Það eru miklar likur til þess
að yflistandandi veit.íð veiði mun
rftari en síðustu vertíðir hafa
verið. Að vísu mun nú allmikill
fiskur kominn, en á veðiáítunnl
er enn lít.il bipyting til bat.naðar,
sjógæftir því mjftg eiflðn, og
lini'Un styttist, óöum 1.1 loknnna,
Það eru því mestai hkur til að
þeim, sen, ú'teiðinni óska nfain-
aðar veiði nú að osk .tinuí. Út-
litið er svona þó að nokkuð kunni
úr að rætast á betri veg, ef veðr-
áttan skyndilegá bat.nar.
Váfasamt er það að nokkur sé
enn hálfdrættingur í aflabiögðum
við það, sem hann var á svipuð-
um tíma í fyrra.' Svona gengur
það. —
Það er ekki hægt annað að
segja en að illa áhoiflst fyrir því
bygðarlagi, sem ekki h-flr von
um nema svo sem tveggja mán-
aða sæ'niloga atvinnu á atinu.
0.: vit mlegt er það ejnnig að því
minni setn vaitiðaiaflmn er. þess
minm veiðm snmarátvinna folks-
ius, sem geiir flskveikun að at-
vinnu sinni yfir súmarmánuðina,
Fari nú svo, sem helst er útlit
fyrir, að vertíðaraflinn verði rír,
þá þyiftu útgerðarmenn að athuga
sig í tíma og búa sig undir
sumarúigerð, á einhverjum þeim
stað. sain liklegur er til aflabragða
þann tíma ársins.
Skipastöllinn hór er alt of dýr
og íuyndarlegur til þess að liggja
aðgerðailaus níu mánuði ársins,
eða lengur.
Því kann að verða svarað að
lit.ið hafi sumarútgerðin gefið af
sér sl. ár hjá þeim, sem leituðu
vestur norður eða austur, en það
er ekki víst að svo færi aftur.