Víðir - 31.03.1934, Blaðsíða 4

iiítim
V E B I R
hafBi lesið fyrir l0ngu, hún heitir
„Andri 6andi“ Þessi Andri, var
svona eins og þú, þegar hann var-
kominn í vandiæði þá sagði hann
bara Úkúkúúú, eða dúdatúúúúk.
Fólkið hjelt að hann talaði Grísku,
og ijet hann þess vegna afskiíta-
lausann. fótt þú Vilhelm rembist
við að ganga svona nokkutnveginn
uppréttur á götu, log heldur þess
vegna að þú getir dæmt um leik-
fimi] þá minnir þú mann á spír-
aðan lauk, þegar þú heldur að
enginn sjái þig.
Svo er það „Svarið" þitt á ann-
ari síðu í blaðinu, Það var auð-
vitað ekki að búast við kraftmeira
útburðarvæli hjá þjer, fess vegna
fer væl þitt fram hjá öllum al-
menningi, Fyrst að þér nægir
ekki beiðni mín með að taka orð
þín ’ aftur, þá skora jeg á þig að
sanna lygaþvætting þinn, sem þú
diöttar að mjer, [Og settu það í
blaðið].
Sumir menn etu svo skemtilega
heimskir að það er hægt af hlæja
að þeim í 10 mín. en þú ert ekki
einn af þeim, Þjer fer mikið bet-
ur hatturinn en hofuðið.
Þú skrifaðir: Standið rjett! oaf.
Þess vegna ætla jeg að segja við
þig: Stattu rjett! Og snúóu þjer
til vinstri [því þu ert ekki kommún-
isti nema þegar þú ert atvinnulaus]
og gaktu svo áfram en ekki með
lýgi.
Vestmannaeyjum 23. mars.
Hildur Petersen.
Aths.
Lesendur Viðis hefðu fengið
g;óða skemtun nú um Páskana
ef þeir hefðu fengið „Svar“ Hildar
í blaðinu, eins og það kom frá
hennar hendi í prentsm. En ritstj.
heflr ekki þótt sæmandi fyrir blað-
ið að birta slika vitleysu og því
leiðrétt það, má Hildur vera hon-
um þakklát fyrir.
Er þettá mitt síðasta orð, því
eg hefl enga ánægju af að eiga í
orðakasti við hálfgeggjaða mann-
eskju, þetta svar Hildar gefur
fylstu ástæðu til þess að ætla að
svo sé. Læt eg lesendur um að
dæma.-
„ A ávöxLunum skuluð þið þekkja
þá“.
V. S.
Fréttir.
Messað
á páskadag kl. 2 og 6, 2. páska-
dag barnaguðþjónusta kl. ’ll og
messað kl. 5 e. h.
Betel.
Samkomur á sunnudögum kl. 5
e. h. og á fimtudögum kl. 8 e. h.
Veðráttan
óbreytt frá því sem áður hefir
verið: svo að segja látlausir
stormar og oft mikið brim. Sjó-
sókn því afar erfið, og aflabrögð
misjöfn og fremur lítil nú síðustu
daga. Vonin um góða vertíð, má
segjá að minki nú með degi
hveijum. (Klausa þessi beið fra
s. bl )
Ofsarok
af suðaustii geiði hðr þann 20.
þ. m. Pann dag var alment iö ð
hér, því hægviðri var aðfaranótt
dagsins. Sjóferð sú varð mörgum
erfið, komust sumir ekki heim
fyr en um og eftir miðnætti. Að
minsta kosti tveir nutu aðstoðar
„Þórs“. Vert er að geta þess að
nú virðist skipherrann á „f’ór"
áhugasamari um starf sitt hér,
en undanfarnar vertíðir. Hafi hann
þökk fyrir.
Annað suðaustan sterkviðri kom
hér þann 27. þ. m., snemma að
morgni. Höfðu þá allir lagt, lóð-
ir sínar, því gott veður var fyrri
hluta nætur. Vegna stórviðris og
dimmviðris gekk mörgum illa að
ná veiðaifærunum og urðu sumir
frá að hverfa. Um hádegisbilið
gekk vindur suðlægari og hægði
nokkuð. Fór þá svo giftusamlega
að allir komust heim. Veiðarfæra-
tap varð all tilfinnanlegt hjá mörg-
um.
Þjófnaður
virðibt þrífast allvel hér um
þessar muudir. Bátar mega naum-
ast liggja óvaktaðir við bryggju
svo að ekki sé stolið úr þeim
færum og ýmsu smávegis. Og
svo lágt leggjast þessir þjófgefnu
vesalingar, að jafnvel Jínusteinum
er stolið. Ennfremur er sagt að
nokkrum línustrengjum hafi verið
stolið úr skúr einum hér, um há-
bjartan daginn. —- Ekki smeykir
karlarnir.
Fiskur
virðist nú hér um allan sjó,
og mundi vafalaust koma mikill
fiskur á land daglega, ef veðrátt-
an væri skapleg.
Nokkrir bátar hafa lagt þorska-
net og fiskað nokkuð í þau grunt
„undir Sandi“. En þar er helst
aidrei komandi fyrir brimi.
Skipafréttir.
Tvö skip, „Hekla* og „Bjerkli"
liggja hér og taka saltfisk.
Pann 26. þ. m. var „Goðafoss"
hér á útleið, og þann 27. kom
„Dettifoss* fulllestaður frá Þýska-
landi.
Á skírdag
var gott veður hér og al-
ment róið. Netabátar fiskuðu
lítið en línubátar yfirleitt ág®t-
lega. Sumir hinna minni vél-
báta og allmargar trillur tví-
réru. —
Norskir
línuveiðarar eru hér nú i
tugatali,. á þorskfiskiríi. Auk
þeirra er hór í kringum Vest-
mannaeyjar krökt af ýmsra
þjóða veiðiskipum, eins og venju-
lega um þetta leyti árs. Heima-
bátar eiga oft erfitt með að
finna pláss fyrir veiðarfæri sín,
Nær og fjær flýgur ordrómurinn um hve hagkvæmt
sé ad skifta vid okkar búdir.
1. Við höfum einungis góðar vörur.
2. Við seljum vörur með iægsta peningaverði í bænum.
3. Við kappkostum að hafa ánægða viðskiftavini.
Fið getið notið margskonar þæginda við að skifta við okkur.
Talið við framkv.stj. eða deildarstj. og þið getið verið viss-
ir um að við bjóðiim yður góð og liagkvæm kjör.
Virðingarfyllst-
Vöruhús Vestmannacyja h.f.
Tílkynníng.
Ef slor er borið í garða inn í,bænum, eða nærri íbúðarhús-
um, skal það grafið niður þegar í stað.
Slorhrúgur mega alls ekki liggja meðfiam alfaravegum. Fisk-
bein til þurkunar má ekki láta nærri íbúðaihúsum.
Þeir, sem ekki hlíða ofanrituðu, verða kærðir án frekari við-
vörunar. —
Heilbrigðisfulltrúinn í Vestmannaeyjum
Gudlaugur Hansson.
Að Hlhlutun
Búnaðarfélags Vestm.eyja og i
samráði við Búnaðarfél Islands
höfum við tekist á þendur út-
veguu á „Eyvindar“ og „Arran
Consul* útsæðls-kartöflum. Kart-
öflurnar koraa 14. apríl. Pant-
sem fyrst
VÖRUHÚS VESTM.EYJA.
Tapast kcíir lítill barna-búi
(hvitur). Skilvís fiunandi vin-
samlega beðinn að skila hon-
um að Heimagötu 30.
og ýmsum gera togarar hinar
mestu skráveifur.
Embættisvcltiug
Páli Kolka spitalalækni hér
hefir nýlega verið veitt héraðs-
læknisembætti í Húnavatnssýslu,
Blönduóshórað.
Eldur uppi.
í gærkveldi seint, sáust eld-
bjarmar miklir á lofti, að sjá
vestantil við hábungu Eyjafjalla-
jökuls. í dag sást einnig hver
gufustrókurinn eftir annan
þjóta upp í loftið í sömu átt.
Engin vissa er um hvar þetta
gos muni vera.
Notið tækifærið
og atþugíð hvað þið fáið
fyrir 1,00 kr.
2 Matskeiðar riðfr. stál
2 Gaflar — —
4 Teskeiðar — —
1 Borðhnífur — —
100 Tauklemmur
2 Bollapör
2 Handskrúbbar
1 Ljósakúla o. m. fl.
Alt fyrsta flokks vörur.
Múnið, að öll búsáhöld,
Leirtau, hreinlætistvöur,
burstavörur og járnvörur
er best og ódýrast bjá okkur
H.f. Úrval.
Hey!
Þeir, sem sérstalclega
lögðu undir í haust að
eiga mig að um hey
með vorinu, ættu að
finna mig sem fyrst.
Högni Slgurðsson, Vatnsdal.