Víðir - 07.04.1934, Blaðsíða 2

V I Ð I R
Kemur út einu Binni í viku.
Ritstjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
Aígreiðslumafinr:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
Sirai 58. Pósthólf 4.
þeim hildarleik sem háöUr er um
framtíö og velferð barna þeirra. —
Koimöiíjijismmci, teygir klærnar
eftir þeim.
Kommúnistar vita að æskulýö-
urinn er framtiðin — ef æskan
er með, þá er sigurinn vís. —
I?98s cvegna ..leggjaikQmmunistar
mikla rækt við að . ná í æskulýð-
inn. feir vita, að ef óspiltur
æskumaðun sér í gegn um lyga-
og blekkingavef þeirra, þá snýr
hann við þeim bakinu með hryll-
ingi og viðbjóði. — Reyna þeir
því að blinda: hanu og tæla með
ýmsu móti til fylgis við Mstefnu.“,
siua. —
„Ungherja“-starfsemin er einn
blekkingavefuriun. — Kommúnist-
ar reyna að fá börn á fundi sfna,
því yngri, þess bptra, og svo fara
þeir smátt og smátt að troða
0 svívirðilegum og siðspLUandi ihugs-
unum inn í hugi barnanna. Þeir
fá börnin, tjl af afneita. og fyrir*-
líta það helgasta sem góðar mæð-
ur kendu þeim, þeir gera gys að
guði-'Og öilu sem guðstrúna snert-
ir, en ksnna .börnununi' að dýrka
skuvðgoð sín Lenin og Max.
„Ungherjar" eiu látnir sýna ýmsa
leiki og syngja, en þess -er ávalt
vandlegf gætt, að þafi só í anda.
kommúoista,''-m. ö. o. verði trl
þessiíyr eða síðar að' drepa nifiur
meðfædda> heilbrigða dómgreiud
barnanna uro rétt -og raDgt.,Skað-
semdarstefna kommúnista heflr
þegari cboiið ■ þann ávöxtt sem bú-
ast mátti. við. Bðrn fjarlægjast
heimilin og fara út á götuna og
1 solinm.i Þau vilja ekki hlýða
né skilja.fareldra sína lengur, þau
eru komin í heljargreipar raúðu
hættannar r— kommúnismans.
Baráttan > um æskuna er bar-
áttaii'fum framtíð þjóðarinnar. —-
Kommúnistar.bjóða svöngum maga
þinum- saðningu. I staðinn fyrir
áttu að afneita ættmönnum þin-
um, . .ættjörð og trú. Þeir -boða
þér - ríki kærleikans^ Pyrir . það
verður. þú að hatai Þeir boða
þér riki friðar og bræðralags. Fyr-
ir það ' Voiður þú að my.rða .og
svíkjaj Þeir boða þér ríki sann-
leikans. Fyrir. það verður þú að
ijúga og rægjat Þeir boða þér
ríki iljóssins-. — fyrir það verður
þú að vinna öll hugsanleg myrkra-
verkf .—
Ennþá eru það þúsundir manna
í landinu) * sem blða átekta og
hafa ekki skipað sér gegn þess-
um vágesti. Jafnv.el hafa ekki all-
fáir gert hálfgert brægralag við
Bann. . Er þar til að nefna hina
rauðskjóttu sveit Hriflu-Jónasar,
eða hálfkommúnista öðru nafni,
sovét-vinina, sem í raun og veru
er eitt og hið sama.
Engir þjóðhollir mennljákomm-
únismanum liðsyrði eða greiða
götu ráuðu hættunnar, það segir
sig sjálft — en þaö verður að
gera stærri kröfur til þeirra, kröfu
til virkrar baráttu gegn kommún-
ismanum og þá ekki hvað síst
gegn áhrifum hans á æskulýðirm!
Þar er verksvið sem ekki má
vamækja ef æskan í landinu á
ekki að verða rauðu hættunni að
bráð. —
[Islendingur].
Letkfimissýningar
barua/ár líarnaskólanuiu.
Miðvikudaginn þann . 28. f. m.
sýndi. br. kennari Loftur , ,Guð-
mundsson, í 2. skifti, með flokk-
um sínum, 8 telpum og 10 drengj-
um úr Barnaskólanum.
Sýningainar föru fram í Alþýðu-
húsinu, sem er mjög öhent.ugt til
íþróttasýninga. Áhorfendur fá ó-
glöggan-. heildarsvip af hópnurn,
þar sem þeir sita nær ofan í þeim
er sýna, og af svölunum yflr
þeimv áést, beint niður yflr flokk-
inn. Það er í einu orði sagt
íióláns sýningarstaður, staðæfingar
virðast „takt“ verri og ósamstilt-
ari, og stökkin iægri og tilkomu-
minni. —
Sýningar þessar voru hinar á-
nægjulegustu og fóru ágætlega
fram, þrátt fyrir þessar slæmu
kringumstæður.
Það Var fagur hópur, smekk-
lega klæddra unglinga, sem gekk
inn í salinn írjálsmannlega og
■glaðlega. —
1 Telpurnar hófu sýninguna, með
mjúkum kvenlegum armæflngum
með hnébeygju. Æflngakerfið var
vel valið og sett saman þannig,
að það var óslitin keðja frá upp-
hafl til enda.
Telpurnar framkvæmdu æflng-
arnar létt og óþvingað með.ágæt-
um „taktt/Sem aðeins brjálaðist í
byrjun af sýnilegri feimni. Það
var auðséð að þessar telpur höfðu
lagt sig eftir að gera æfi.ngarnar
vei. Ég varð hissa að sjá hvað
vkennarinn hefir getað fengið þær
til að viuna og leggja sig í æf-
ingarnar, þegar litið er á að þær
hafa verið skamman tíma undir
hans stjórn. Það, sem aðallega
'ábjátaði voru of bognir handlegg-
ir og hné.
Að loknum staðæfingum, töku
þær liftustökk og flugstökk. Hjá
sumum tókst það ágætlega, en
hjá nokkium vantaði uppstökkið
í lyftinguna og misheppnaðist því
flugstaðan.
Með þessu lauk sýning þeirra
og gengu þær út úr salnum glað-
lega og léttilega undir dynjandi
lóíaklappi áhorfenda.
Þá komu drengirmr fiam, sann-
ailega knálegir og efnilegir strák-
ar. Þeír stikuðu kanske helst til
mikið og voru niðurlútir. —
Staðæfingar sýndu þeir í tveim
röðum. Þær voru stundum of
hraðar. I allar bolbeygjur lögðu
þeir sig ekki nóg og vinnan var
stundum helst til lítil. Það er
eíns og oft vill brenna við hjá
piltum á þessum aldri, að þeir
viija bröðla því af, sem þeim er
illa við, en verða að gera, og
maður fékk ósjálfiátt þá tilfinn-
ingu að þeir vildu flýta sér að
losna úr staðæfingunum, því að
þeim væri ekkert vel við þær,
þeim finst þær ekki vera nema
fyiir kvenfólk. En þetta er mis-
skilningur. Staðæfingaú'hafa mest
áhrif á að mæða og þjílfa líkam-
an. þess vegna er það vandi að
velja æfingar handa unglingum,
þvi að staðæfingar geta oft gert
frekar ógagn en gagn, ef iila er
með farið. En hér hafði Lofti
tekist að velja vel samsett keðju-
kerfi í hieinum Bucks-anda.
Heildarsvipurinn í æflngnnum
var þróttur og snerpa, en í mörg-
um æfingum vantaði mýkt og af-
slöppun.
Eftir staðæflngarnar hófust
stökkin. Það þurfti ekki að horfa
á möi:g stökk, tíl þess að sjá að
þarna eru efni í góða stökkmenn
á ferðinni. u Dýnustökkin Yoru öll
undursamlega vel útfærð. Höfuð-
stökkin voi u best og jöfnuat. Hest-
stökkin voru góð, nema hvað til-
hlaupiði og uppstökkið hefði mátt
vera rösklegra.
Frjálsu stökkin á dýnunni hefðu
mátt vera meira* aðskildari.
Þessir 10 drengir eru sannar*
lega efnilegir leikflmismenn, og
mun; ekki langt að bíða að þeir
geri hinum eldri skömm.-til, því
að höfuðstökkin og kraftstökkin
frarakvæmdu iþeir fult eins vel og
leikfimismenn Týs.
Þessir flokkar báðir báiu vott
um rólega og vandvirknislega
kenslu.t —
Það mætti álykta af þessum
dómi mínumi um þessa flokka að
ég væri nokkuð tilætlunarsamur.
Skoðun mín er sú, þó að ung-
lingar eigi í hlut, að þá beri að
dæma og sýna fram á þá
gailay.Sbm eru á sýningu þeirra.
Ég vildi að lokum bera fram
þá ósk að þessir unglingar héldu
áfram að æ/a, þó að þeir hafl
þegar prýtt hinn fámenna hóp
leikfimiskvenna og karlá, hér í
Eyjunum, þá eiga þeir eftir að
auka. orðstír. sinn með ágætri
framkvæmd og glæsilegri frammi-
stöðu.
I’orst. Einarsson.
íbúð, 1 herbergi og eldhús til
leigu 1. júni.
P. v. á.
AUGLÝSIÐ I VIÐI
Úturpið.
Umræðuríundur um dagskrárat-
riði Útvarpsins fór fram s. 1.
fimtudags- og föstudagskvöld og
var honum útvarpað.
Voru það fulltrúar frá félagi út-
varpsnotenda í Reykjavík og Út-
varpsráðið er þarna leiddu saman
hesta sína.
Fulltriiar Útvarpsnotanda voru
þessir:
Maggi Magnúss læknir, form. .
Útvarpsnotendafél. Reykjavíkur,
Ágúst H. Bjarnason prófessor,
Magnús Jónsson prófessor, Guð-
brandur Jónsson rithöfundur og
Gunnar Bachmann símritari.
Frá Útvarpsins hálfu mættu
þessir menn:
Jónas Þorbergsson útvarpsstjóri,
Helgi Hjörvar forrn. útvarpsráðs,
Alexander Jóhannesson doktor, Jón
Eyþórsson veðurfræðingur, og séra
Friðrik Hallgrímsson.
Fyrstur tók til máls Gunnar-
Bachmanu simritari og talaði hann
um útlendu fréttirnar og fréttaer-
indin. Vítti hann, og það r’étti-
lega, að annar fréttamaðurinn þ.
e. Siguiður Einarsson, væii helsl
hlutdrægur (rauðlitaðui) i erindum
sínum. Varð út af þess tiltæki
Bachmanns, allsnarpur j úlfaþytur
sem hafði þau áhrif, að formaður
Útvaipsráðs upplýsti að frá Út-
vaipsnotendafél. á Akureyri hefði
komið kvörtum út af þessu sama.
Var nú rætt um ýms attiði
dagskrárinnar og flutning þeirra,
og voru um þau mjög skiftar
skoðanir.
Deilt var nokkuð á Útvarpsráð
■>. fyrir hludrægni hvað snerti flutu-
ing almenni'a erinda, og í því sam- , ,
bandi minst á, að hvert einhliða
erindið eftir annað um Rússland i
og dýrðina þar hafi verið flutt í
Útvarpið, en aftur á móti haía .
erini um þýskaland átt mjög erfltt,
með að komast afi. Má þar t. d.
taka eiindi, sem alþm. Jóhann Þ.
Jósefsson flutti í vetur.
Guðm. Hagalín rithöfundur hélt
i vetur 2 erindi um Ameriskar
bókmeutir. Voru erindi þessi bein
árás á lýðiæðið og stóriðjuhöldana.
Einnig var deilt á Útvarpsráð
fyrir það, að minna h^fði veriö
gert að því en skyldi, að flytja
erindi um iðnaðarmál og sjáv-
arútvegsmál, en aftur ámótiekki,
skort erini um landbúnaðarmál.,
Þá var og á það minst að læknar
létu of sjaldan til sín heyra, enda
sáralitið til þeirra leitað.
I lok fundarins seinna kvöldið
uiða allsnarpar orðástimpingar
milli Útvarpsstjóra og dr. Alex-
anders Jóhannessonar út af tillögu
sem Alexander fékk samþykta í
Útvaipsraði þess efnis að færa
ýms völd Útvarpsstjóra undir Út-
vai psráð.
Það var til þesB ætlast að fund-
itr þessi yrði algerlega laus við
alla pólitik og hlutdrægni en úr því
ÚTBREIÐIÐ VIÐI