Víðir - 27.04.1934, Side 1

VI. árg.
Vestmannacyjum, 27. apríl 1934
9. tbl.
Eyjatótarnir.
Greinarkorn, sem kallast „Sjáv-
arútvegurinn" birtist Í 3. tbl. fjöl- .
ritaða Eyjablaösins. Það, sem kom-
ift er aí grein þesgari, — þáð er
sem sé meiru lofað — lítur út
sem árás á bátaflotann hér, af
mikilli vanþekkipgu gerð.
Er þar sagt að Yestmánnaeyjar
hafi helst orðið útundan með að
eignast sæmilega báta.
það vita víst“j. flestir fulltíða
menn héi, að á sl. 10 —12 árum
hafa komið hingað langtum fleiri
'nýir og vel gerðir bátar, en til
nokkurs annars útgerðarstaðar á
landinu, Skipastóllinn veiið að
mestu umbygður, og svo að segja
alveg, að, undanteknum örfáum
smærri bátum, siðan eftir heims-
styrjöldina. Flestir eru bátarnit
fárra ára gamlir og nokkrir alveg
nýir. Gr.höf. segir að mikið af
flskiflota Eyjanria sé gamlir og
litlir bátar. Að bátavnir séu yfir-
leitt gamlír er þegar hrakið, en
að þeir séu litlir fer eftir þvi við
hvað er miðað. Vitaskuld eru
þeir litlir samanborið við svonefnda
línuveiðara og aðva útilegubáta.
En til að stundá þorskveiðar héð-
an að heiman á vetrarvertíð eru
þeir flestir nógu stórir og sumir
helst til of stórir.
Að bátarnir séu að stævð gevð-
ir eftir staðháttum hér, mundu
víst ~ flestir aðrir en gr.höf. telja
kost en ekki löst.
Þó að gr.höf. virðist hriflnn af
veiðiskipum Reykjavíkur, Hafnar-
fjarðar og ísafjarðar, þá þarf víst
Bjónmargfaldara til að sjá á þeim
stöðum myndarlegii bátaflota en
hér í Eyjum.
Þá telur hann Eyjabáta bundna
við að stunda veiðar aðeins að
heiman. Hvers vegna skyldi það
vera? Á þeim má ferðast alt í
4 -í • í
kringum landið og flska frá hvaða
höfn, sem óskað et, og fjöldi þeirra
myndi hvorki sýnast gamlir né
litlir, samanboiið við fiota þann,
sem , fyrir kynni að vera og not-
aður á sama hátt.
Árið áður en Síldareinkasalan
byrjaði að drepa síldveiðar sem
sumaratvirinu fyrir okkar báta,
stunduðu síldveiðar frá Siglufiiði
alt að 20 bátum héðan úr Eyj-
um, og hafði margur gott af.
Menn neyddust til að hætta, —
og þakka má gr.höf. þólitiskum
bræðrum síriúm góðan stuðning
yið þá eyðileggingu.
Ef gr.höf. meinar að bátar hér ,
ættu að vera mun stæni en þeir .
nú eru, þá hlýtur vanþekking aðlj
ráða .orðum hans. Væru t. d.-í
flestir bátar hér á borð við SamMl
vinnubátana ísflisku, — sem hon-^í
• x. it-:
urn vncist starsýnt á — þá væru ji
þeir illnotandi hér á vetrárvertíð,'v'h
eða þann tíma áfpins, sem herjj'~...............
fiskaöist. Við ' slíka báta höfuni ’ Ekki þar{ að ótt;ast aQ þab(
við ekkeit hér að gera. Fyrst,(Sem heima er unnið standi að
búið er að gera höfnina,' haki því, sem búið er til utan-
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda hlut;
tekningu viÖ fráfall og jarÖarför mannsins míns
BöÖvars Pálssonar.
Málfriður Árnadóttir.
þegar
gæti komið til tals að stækka
eitthvað af flotanum, fyr ekki,
Hér hafa verið reyndar ýmsar
bátastærðir, meira að segja alt að
150 tonn, og hefir reynslan sýnt
að hinir stærstu eru óheppileg-
astir. —
Það er gefið mál áð hvert
bygðarlag verður að gera veiði-
skiji .sín eftir staðháttum, og eru
Vestmannaeyjar þar engin und-
antekning.
U^ar seni gr.höf.- talar' um' sam-
vinnuútgerð, má benda honum á,
að . hér heflr vélbátaútgerðin að
mestu verið rekin þannig, þö að
samvinnunafninu hafl verið slept.
Eigendur að flestum bátuin hér eru
3—4 og jafnvel íleiri. Svo heflr
verið frá byrjun.
Jjangflestir útgerðarmenn, sem
margir kratar og flestir kömmar
rægja og svívirða, eru bara sjó-
menn, sem hafa í félagi fengið sér
bát til að bjargast á.
Hvout heppilngra myndi að
fækka útgerðarfélögum og stækka
þau, er ósannað mál, — og mjög
vafasamt.
Islenska vikan.
Til Islensku vikunnar er stofnað
í þeim tilgangi að hvetja menn
til þess að styðja íslenskan iðnað
og nota það, sem íramleitt er í
landinu sjálfu, eftir því sem kost-
ur er á.
Þeir, sem kynt hafa sér þetta
mál, fullyrða að þessi tilraun til
að styðja og auka íslenska fram-
leiðslu hafi borið hinn besta árang-
ur landiriu til hagsbóta.
Vöruskrá sú, Sem Islenska. vik-
an hefir nú geflð út er talandi
tákn þess, að nú er farið að búa
til heima margt og mikið af því,
sem áður var gert erlendis með
erlendum vinnukrafti.
lands. Til þess að nefna eitthvað
því til sönnunar má benda á
sinjörlíkið, sem nú er að öllu
leyti gert hér heima. Og allir
þeir, sem notað hafa útlent
smjörliki og einnig íslenskt, hljóta
að flnna að hið íslenska er mikl-
um mun betra. Islenska ölið þyk-
ir ágætt. Þá má nefna íslensku
Húsgögnin, sem standa hinum er-
lendu fyllilega á sporði.
Og nýjasta ;nýtt, íslenskar fiski-
línur. fá almennings lof. Þá er
klæðagerðin. Allir ættu að kaupa
íslenskt efni í fatnað sinn alt, frá
skyitunni til yfirfrakkans, — og
sjóstakksins. Ötal margt fleirra
mætti benda á, en menn ættu að
';kynna sér vöruskrána. Þar geta
menn séð að allmargt er nú lag-
að hér heima, sem fyrir nokkr-
um árum, og sumt alveg nýlega,
þektist ekki, unnið af islenskum
höndum- Þá má' ekki gleyma
íslensku skipunum. Flytjið með
þeim og ferðist með þeim. Þau
eru vönduð og vel útbúin, Yfir-
menn þeirra ábyggilegir og háset-
ar vaskleikamenn.
Styðjið íslenskan iðnað. Notið
íslenskar vörur og íslensk skip.
Verkamanna*
bústaðir.
Nýlega hefir verið stofnað í
Reykjavik, Byggingarfélag sjálf-
stæðra verkamanna.
Félagsmyndun þessi er svomerki
leg, að ég tel rétt að vekja at-
hygli Vestmannaeyinga á henni.
Að vísu var áður búið að stofna
félag þar, sem hafði líkt hlutverk
með höndum, en sein þó beitir
sér aðallega fyrir því að koma,
upp stórum sambyggingum.
Hið nýja félag ætlar að byggja
smáhús, sem hvert er út af fyrir
sig, enda mun það staðreynd að
almenningur kýs heldur, að eign-
ast hús, sem þannig eru bygð.
Árið 1931 voru samþykt lög á
Alþingi nm byggingu verkamanna-
bústaða. í þeim lögum ar svo
fyrirmælt, með stofnun bygg-
ingarsjóða í kaupstöðum og kaup-
túnum, að í þá fenni 2 kr. á
hvern íbúa úr bæjarsjóði og aðrar
tvær úr ríkissjóði.
Reykjavík er orðinn svo stór
bær, að byggingarsjóður þar, verð-
ur flljótlega stór. Öðru máli er
að gegna hér þar sem eru liðlega
þrjú þúsund íbúar. Samt væri
míklj liægt að koma til leiðar til
þess að auka og bæta húsakynni
almennings, ef þegar í stað væri
hafist handa um stofnun bygg-
ingarfélags hér.
Til þess að verða hlunninda
þeirra aðnjótandi, sem þessir bygg-
ingasjóðir veita, þá þuifa menn
að stofua félög sin á milli, sem
fær svo aftur lán úr sjóðnuin.
Mál það sem hér er um að
ræða, er svo mikilsvarðandi fyiir
allan almenning hér í bæ, að
maður verður að krefjast þess,
að Sjálfstæðisflokkurinn eða full-
trúa”r hans í bæjarstjórn, taki
þetta þegar til meðferðar, og und-
irbúi félagsstofnun hér.
í stuttri blaðagrein verður eigi
útskýrt sem þörf er á, hvert
nauðsynjamál þetta er, en nauð-
synlegt er, að strax og fer að
hægjast um, þá verði þetta mál
tekið til rækilegrar meðferðar, og
það kynt tii hlýtar fyrir almenn-
ingi. —
5.
1 tunna
af smurolíu (Special) til sölu.
Kristmaiin toi’kclsson.
AUGLÝSIÐ I VÍÍ)I