Víðir - 27.04.1934, Blaðsíða 3
„Að búa að sínu“.
Islenska vikan svonefnda er nú
aÖ enda að þessu sinní.
Islensku vikunni er ætlað það
hlutvevk, að fá alla landsraenn til
þess að kaupa og neyta som mest
islenskrar framleiðslu, og búa sem
mest að sínu. Þetta er mjög
gott, það sem það nær. Og það
má telja vist, að framleiðendur
þeirra vörutegurida sem bestar
þykja og mest er keypt af, hagn-
ist eigi alllítið, og eigi þar af
leiðandi hægra með að auka og
endurbæta svo framleiðslutæki sin,
að þeir geti aigerlega Q>ðið sam-
keppnisfærir við samskonar vöru-
tegundir útlendar, bæði hvað verð
og gæði snertir. — Og það má
líka segja, að það séu fieiri en
framleiðendur, sem hafa gott af
þesaari ráðstöfun, því þeir pening-
ar sem látnir eru fyrir íslenska
framleiðsl'u fara ekki burt úr land-
inu nema til hráefnakaupa. Isl.
framleiðsla hefir því í för með sór
aukna atvinnu og aukna velmeg-
un þjöðar og einstaklinga.
En nú er þaö svo, að iðnaðar-
framleiðslutækin eru að mestu
leyti a tveim stöðum, þ. e. í Reykja-
vík og á Akureyri, sem hefir tals-
verðan iðnrekstur á ýmsúm svið-
um.
Vestmannaeyingar hafa því mið-
ur ókki enn getað komið sér upp
iðnframieiðslu svo nokkru nemi,
nema á sjávarafurðum. .Piskimjöl
og iýsi er framleitt hér samhliða
útgerðinni. Eru þessar fram-
leiðsluvörur nú orðnar fyrsta flokks
enda taekin í fremstu röð. En af
eðlilegum ástæðum standa þessi
framleiðslutæki (þó annað frekar)
ónotuð m.eiri hluta árins, eða á
milli vertíða, en það er sá tími
ársins sem erfiðast gengur að sjá
öllum fyrir nægri vinnu.
Einkunnarorðið er „að búa sem
mest að sínu“, og þætti mér lík-
legt að það gæti einnig átt heima
her í Vestmannaeyjum, ef vel væri
að gætt.
Það var einu sinni talað um,
og hefir verið og er enn almenn
skoðun manna, að veiðarfæragerð
ætti að vera hér. Og þar sem
Vestmannaeyjar eru stærsta ver-
stöð landsina sem notar. eingöngu
lfnu, og net, væri í raun og veru
ekki nema eðlilegt að. þessi veið-
arfæri væru framleidd hér. Ö)l-
um útgerðarmönum er ljóst, hví-
Ifk feikna fjárfúlga það er, sem
árlega fer burt úr plássinu til
veiðarfærakaupa.
Vestm.eyingar þurfa að koma
svo ár sinni fyrir borð, að þeir
f?eti „búið sem mest að sínu“.
Þeir eiga að nota þau framleiðslu-
tæki sem þeir eiga, sem mest, og
koraa sér upp öðrum, og þótt sum
þeirra sem til eru séu að ýmsu
leyti ófullkomin, þá á það að
vera metnaðarmál að koma þeim
í það horf, að þau veiði sam-
keppnisfær, en það geta þau þvf
aðeins orðið, að þau fai að njóta
viðskifta Eyjabúa.
VÍÐIR
Hér eru húsgagnasmiðir sem
ekkert hafa að gera sökum þess
að þessir munir eru frekar sóttir
til Reykjavíkur, og ýms fieir, iðn-
framleiðslutæki eru til hér þó í
smáum stíl sé, sem eiga örðugt
uppdráttar, þótt vitanlegt sé að hér
eru ágætis fagmenn.
Prentsmiðja er hór sem lifir
sultarlífi sökum þess að lítiÖ er
um hana hirt. Prent.sm. er að
vtsu ekki fullkomin, en þó efast
eg ekki um að móira mætti nóta
hana en gert er og þannig stuðla
að því að hún gæti aflað sér betri
tækja, og orðið samkeppnisfær.
Prentsmiðja hefir starfað hér
um nokkurra ára skeið og verið
bœjarbúum til mikila þæginda, en
hún er því miður ekki fær um að
fullnægja kröfum nútimans og því
fara þúsundir króna árlega fyrir
prentun, burt úr blássinu.
Prentsmiðja er það menningar-
tæki sem heimurinn getur ekkí
án verið, — Vestmannaeyingar
ekki heldur. —
Það gildir engu síður hér en
annarstaðar, að þeir peningar sem
keypt er fyrir það sem hér er
framleitt, stuðla að aukinni at-
vinnu — og er þess engin van-
þörf. u v.
Styðjum alt Vestmannaeyja-
framtak 1 Eflum Vestmannaeyja-
iðnað!
Vestmannaeyjar þrnfa að láta
Islensku vikuna meira til sín taka
hér eftir en hingað til. Vestm.
eyjar þurfa yfirleitt að láta menn-
ingarmálin meira til sína taka.
er ekkert jafn hressandi og gódur kaffisopi. Þad
er hægt ad búa til kaffi á margan hátt, en eigi
þad ad vera verulega gott, verdur ad nota
LUDVIG DAVID KajJIbæH.
Mun'id, ad þad er adeins LUDVIG DAVID kaffi-
bætir, sem gefur kaffinu hinn rétta lit og bragd.
IvgRUMHR^n Kaffibætisverksmidja
0J0HNS0N &KAABER.
„Notið íslenskar vörur og íslensk
skip". þetta et kjörotð íslensku
þjóðarinnar. En hvað um fram-
kvæmdirnai? Þeir, sem láta sór
ant um Eimskipafélað Island og
vilja velgengni þess, láta skip"þess
sitja fyrir viðskiftunum. Því verð-
ur fáfróðum á að spyrja. Hvern-
ig stendur á því, að útflytjendur
hér í Vestmannaeyjum nota frek-
ar norska skipið en hin islensku?
Mönnum hefir orðið starsýnt á
lýsistunnurnar, betnamjölsbokana
og fiskpakkana Bem fluttir hafa
verið um borð í Lýra nú t tveim
síðustu ferðum hennar, sem skift
hefir hundruðum smálesta í hvort
sinn.
Hór hlýtur að veru um eitthvert
ólag að ræða, — hvar sem það
liggur — sem ráða þarf bót á
hið bráðasta. Þjóðin heflr ekki
ráð á að ala Norðmenn.
Húsmæður!
Ný lúða
— slægð ýsa
— roðflott ýsa
— afhreistruð ýsa tilbú-
in i. pönnuna
Nýtt skyr og rjómi.
Allt sent heim. Sími 10.
ÍSMÚSIIED.
Komið og skoðið
fallegu
Gardínutauin
og
v Gangadregilinn
í VefnaÖarvörudeild
G. Ólafsson & Co.
ANDVAKA, Handklæði
Eg geri nú ekki ráð fyrir því,
að þessar hugleiðingar mínar hafi
neinn árangur, því svo virðist, sem
bendingar til bóta eða leiðbeining-
ar þurfi að koma úr alveg sér-
stökum og æðri áttum, til þess
að bera ávöxt.
Vilh. Stefánsson.
2 til herhergi og eldhús á
miðhæð í góðu húsi til leigu.
A. T. ó.
líftr.fél. tekur allskonar líftrygg-
ingar og býður góð kjör.
Aðkomumenn, sem trygðir eru
í Andvöku, geta greitt iðgjöld sín
hér, ef þeír óska.
Umboðsm. Andvöku i Vestm.eyjum
Páll Bjarnason
Skólanum.
Slúlku vantar mig
Maria Böðvarsson
Bifrö8t.
AUGLÝSIÐ I VlÐI
margar gerðir verð frá 0,60 stk.
Handklæðagregill verð frá 1,00 m.
Þurkudregill verð frá 0,50 m.
Þvottapokar
Borðdúkadregill.
Hvevei meirp úrval en í
VefnaÖarvörudeild
G. Ólafsson & Co.
Stúlka óskast á gott sveitar-
arheimili í vor og í sumar, (mætti
vera með barn).
P. T. á.