Víðir - 15.06.1934, Blaðsíða 1

,Á sambúðaváium Framsókn-
ar og Krata 1927 —1931 var,
eins og fíestum mun kunnugt mik-
ií' bitlingaframleiðsíá. Kratafotingj-
arnir voru svangir og þurítu rnik-
ið fóður, enda var ekki til þeina
sparáð. —
! Jóri Baldvinsson var formaður
AlþýÖubrauðgerðárinnar í Reykja-
vík. Hún komst illa af, og hafði
Jón kynst þar mikið framlenging-
árvíxlurri, Hann var því, að dómi
Jónasar og Krata, sjálfkjörinn
bankast.jóri og fékk 12 þúsund
krónu laun á ári.
Haraldur Guðmundsson hafði
eitt .sinn komið nærri bankautibú-
inu á Isafirði. Hann var þess
vegna sendur Seyðfirðingum sem
bankaútibússt.jöri. —
Hóðinn Valdimarsson, hafði eitt
sinn sótt ónýt kol fýrir líkið til
Belgíu. —
' Hann var þessvegna að sjálf-
sögðu settur i utanríkismálanefnd.
Sigurjóni Olafssyni var stungið
inn í Skipaiitgerðina, sem afgreiðslu-
manni o'g veitt 5 þús .krónu larin.
Erlingur Friðjónsson komst, með
háum iaunum, að Síldareinkasöl-
unni sáluðu og hjálpaði þá Binari,
Olgeirssyni tii að konaa henni á
höfuðið. Par var einnig Steinþór
Guðmundsson, sá er barði börnin
á! Akureyri. —
Stefán Jóhann Stefánsson var
aðsto,ðar-lögyitringur Jónasar, við
of.söknir hans á hendur saklausum
a,ndstæðingum, og fékk fyrir það
margan góðan bita, og var loks
gerður að bankaráðsmanni í Út-
yegsbankanum.
Vilmundur varð landlæknir fyr-
ir ötult fylgi. — Hann bafði það
helst, sér t.il frægðar unnið, að
vilja ekki ganga í Læknafélag Is-
lands. Það er stéttarféiag lækná
og heíði mátt ætla að kratinn
Vilmundur mundi styðja það, en
svo var ekki. —
Sigurður Flateyjarkleikur var
fyrst gerður að apka-fastakennara
vi$ Kennaraskólann, embætti, sem
ekki þektist áður, en misti þnð
aftur þegar Eorkell Jóhannesson
var settuí til að gegna því einn
sumartíma, meðan skölinn var lok-
aður. Eá var Sigurður gerður að
fr0t.taritara útvarpsins. Þar hefir
hann síðan hirt 5 þúsund krónu
laun, fyrir það, að flylja litaðar
útlendar fréttir og kratasmjaður,
sjálfum sér til ánægju en áhéyr-
endum flestum til itiðinda. —
Sigurður Jónasson var gerður
að Tóbakseinkasöluforstjóra og
veitt 10 þusund krónu laun. —
Eað voru launín fyrir að tefja raf-
voitumál Reykjavíkur með „fjár-
aflaplönum" sírium, sem þó kom-
ust aldiei fram. Siðar varð hann
borgastjóiaefni hjónaleysanna,krata
og framsólmar, í Reykjavík. Það
tókst þó ekki og eftir það gekk
hann úr krataflokknum og fókk
þann vitnisburð hjá flokksbræðr-
um sínum, að hann hefði ávalfc
verið tlokknum byrði. — Eeir eru
víst, margir því marki brendir
þar, —
Finnur á Isafirði komst i ein-
hverja milliþinganefnd, Kjartan i
Hafharfirði í gjaldeyrisnefnd, og
|5kk síðar vínút.söluna og sveik
skatt af þeim bitling. —
Þorsteini Vígluiidssyni var t.roð-
ið í Gagnfræðaskólastjóraatöðuna
hér, þvert & móti tillögum skól.a-
nefndar. Allir þekkja hvernig sú
ráðstöfun hefir gefist. — Skólinn
er í andarslitunum.
Þannig mætti lengi telja. Allir
þ'áverandi og fyrverandi þingmenn
og frambjóðendur krata lágu íjöt
unni jóðlandi á bitlingum. Flestir
lítt hæfir til þess starfa, sem þeir
voru settir til.
- Þett.a voiu launin fyrir það, að
styðja stjörn Tryggva og Jónasar
frá Hriílu. Þá mestu eyðslustjórn,
sem setið hefir hór á landi, og
jafnframt þá óvöndUðustu í orð-
urn og gjörðum. Krátaforíngjarn-
ir fengu ekki þessi laun fyrir vel
unnið starf í þágu verkamanna,
heldur fyrir það að svíkja öll
kosningalofotð sín, og skríða í
duftinu fyrir Hriflu-Jónasi. — Þeir
fengu þetta sem mútu. — Fyrir
þeirra einlæga stuðning tökst
Hríflustjóininni. að draga ríki og
þjóð, fjáihagslega, niður i botn-
iaust fan. —
það þarf þrek og framsýni t.il
þess að lyfta henni þaðan aflur.
24. júní n. k. gefst kjósendum
tækifæri til þess að hindra það,
að hörmungarsaga áranna 1927—
1931 endurtaki sig. Það gera
þeir með þvl að fá Sjálfstæðis-
flokknum meirihlutavaldið í þing-
inu. Sjálfstæðisflokkurinn er einn
AUGLÝSIÐ í VIÐI
allra flokka í þessu landi, fær um
að leysa vandamál þjóðarinnar vel
af hendi. —
Sigii hann, þá kemst þjóðin
aftur á framfarabi'S.ut. —
Baldur.
Hver sem ekki er
»
með mér, hann er á
móti mér.
Útifundur var enn haldinn hér
8. þ. m. Vovu þar mættir aliir
frambjóðendur flokkanna.
Bar af hve frambjóðandi Sjálf-
stæðisflokksins talaði vel máli
sinna manna. Ilrakti hann öfgar
allra lrinna flokkanna. Fyrst og
/remst kommúnista, sem sfjórnað
er frá Moskva, og reka sína ötul-
ustu menn fyrir engar sakir, sbr.
játning ísleifs.
Kratar fengu ídýfu fyrir fals-
pólitík sína. Þeir, sem þykjast
vera verndarar verkamanna, en
sem sannað er að eru þeirra
veistu övinir, sbr. Héðinn Valdi-
marsson og Jón Baldvinsson, sem
alt gera Leiginhagsmunaskyni, t.
d. Alþýðnbraúðgerðin, B. P. ofl.
Þjóðernissinuar fóí.u heldur ekki
varhluta af ádeilu alþm. okkar.
Enda brá svo. undarlega við, að
einn af helstu formælendum þeirra,
Helgi S. Jónsson, virtist, eftir því
sem hann talaði, vera nánast
Sócialdemokrat eða lýðekrumaii.
Brá þá mörgum í brún, sem höfðu
heyrt hanri kvöldið áður.
Þessir afvegaleiddu menn virð-
ast ekki skilja það, að ísland er
annað en Þýskaland, og að þeir, með
framboðum sínum í ýmsuin kjör-
dæmurn landsins, eru að reyna spilla
fyrir því, sem þeir þó ekki geta,
að heilbrigð stjórnmálastefna verði
ráðandi hór um næstu fjögur ár.
Þeir athuga það ekki, að sórhvert
atkvæði greitt Þjóðernissinna, er
at kvæði á móti uppbótarsæti þing-
manns Sjálfstæðisflokksins.
Athugið þetta ungir kjósendur,
eem hafið lát'ð ykkur detta í hug
að kjósa f’jóðernissiuna. Þeir eldri
vita það, og er. þá verra að gera
ilt vísvitandi,
Þjöðráð telja ýmsir kjósendur
nú að sitja heima við þessar
kosningar. En þáð er hin mesta
heimska. Þeír, sem þanrrig hugsa,
ættu í raun réttri ekki að hata
kosningarrétt, enda er það nú efst
á baugi, meöal Evrópuþjóðanna,
að skylda kjósendur til þess að
greiða atkvæði.
Stjórnmálaþroska kjósenda á
líka að vera þannig farið, að þeir
kjósi þann, sem þeir treysta best,
á hverjum tíma sem er, til þess
að fara með mál þjóðarinnar.
Meiri hlutinn fær aðeíns með þvi
að njóta sín til fulls.
Þeir ■ kjósendur, sem látið hafa
sér í hug koma að sitja heima,
athugi þetta. Ef þeir gera það,
þá koma þeir og greiða þingmanns-
efni Sjálfstæðismanna; Jóhanni Þ.
Jósefssyni, atkvæði sitt á kjördbgi.
Sá, sem ekki er með mér, hann
er á móti mér.
Sagan endur-
teknr sig.
i
■ ■ • i .. ■
„Er það fært í frásögur,
að einu sinni, meðan liann
(Arni Oddsson) var lög-
maður, hafði umhleyping-
ur nokkur, setn talaði illa
um alla, verið dreginn
fyrir dóm áAlþingi, Vitn-
aðist þá að liann þóttist
geta fundið öllum mönn-
um ' í laudinu eitthvað til
klækja nema þremur, og
■ einn af þeim var Ární
lögmaður'1.
Jónas Jónsson.
Islandssaga, II. h. bls. 62 —63.
Biæðravíg Bændaflokksins og
Framsóknarmanna um þessar
mundir, gefa tilefni til umhugsun-
ar og athugasemda.
Tryggvi Þórhallsson var um
eitt skeið helsti forvígismaður
framsóknarmannanna, enda naut
hann þá trausts flokksbræðra sinna,
þar á meðal umhleypingsins Jón-
asar frá Hriflu.
Það var orð á því gert, að
meðau Tryggvi var forustumaður
flokksins, að honum væri tamt,
að vitna til sagna okkar Islend-
inga, máii sínu til stuðnings.
„Sagan endurtekur sig,“ sagði
Tryggvi oft, þegar hann var sem
málugastur.
En hver flnnur nú greipilegast
til þass að sagan endui tekur sig ?
Tryggvi rekur sig nú á það, sbr.
framanrituð inngangsoið, að um-
hleypingurinn á Alþmgi talar illa