Víðir - 19.06.1934, Blaðsíða 2

V í Ð I E
Auglýsing.
Almennann Kjósendafund halda
frambjóðendur allra flokka hér
þ. 21. þ. m. við Earnaskólann. •
Fundurinn hefst kl. 8,30 e. h.
ALMNGISKOSNINGAR.
|||| ||| ||||||| IWIBIIIBIIIW
Kosning alþingismanns fyrir Vestmannaeyja-
kjördæmi fer fram í Gódtemplarahúsinu
sunnudaginn þann 24. þ. m. og hefst kosn;
ingin ki. 10 f. h.
Kosid verdur í tveim kjördeildum.
1. kjördeild Aase — Júlíus,
2. kjördeild Karl — Ögmundur.
Undirkjörstjórnir og umbodsmenn frambjód-
enda og landlista, þurfa ad koma á kjörstad
kl. 9,30 f. h., til þess ad kosníngin geti byrj-
■
■
Kemur lít einu sinni í viku. !
■
■
Ritstjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
■
■
Afgreiðslumaður:
JÓN MAGNÚSSON
■
Sólvangi.
Sími 58. Pósthólf 4. *
■
afar vandasöm og örlagarík fyiir
þjóðina ef illa tekst til með úr-
lausn þeina. Stjórn landsins er
ábyrgðarmikið og vandasamt starf
þó að margir þykist hæflr til að
takast það á hendur. Það er lagt
í hendur hvers kjósanda á kjör-
dbgi hverjum hann trúir best fyr-
ir því og þann rétt má enginn
skerða. Kjósandinn í kjörklefan-
um verður að spyrja sjálfan sig í
fylstu alvöru : Hverjum tieystir
þú best í mestu vandamalum
þjóðarinnar ?
Páll Bjarnason.
Krataskúlan.
Um alllangt árabil hefir fleytu
þessati verið haldið út, hér í
Vestmannaeyjum. En snemma tók
að bera A kreppu hjá fyrirtækinu.
kað fara litlar sögur af þeiin
mönnum, sem höfðu yflistjórnina
þar í byrjun. En er ísleifur Högna-
son settist við st.ýrið, þá tök að
gefa á skútuskömmina.
Varðist hún nokkuð áföllum í
fyrstu, en síðar fór að koma upp
kurr hjá skipshöfninni. Stýrimað-
urinn Þorsteinn í\ Viglundsson
stóð fyrir óróa þeim.
Gjörðist þá erfið stiórnin. —
f*essi ulfúð magnaðist smátt og
smátt, þar til úr varð uppreisn
og komst Poisteinn í skipstjora-
stöðuna. ísleifur fékk þá nýja
fleytu frá Russlandi og hefiv stýrt
því farartœki síðan, en nú munu
hans stjórnardagar þar taldir, —
ný uppreisn í aðsigi. —
Porsteinn Víglundsson hélt úti
gömlu skútunni, í byrjun, bæði
skipstjóri og háseti og di óg illa. -—
Mátti heita, að alt lifandi fældist
fleytuna, þegar stjórnandinn var
sýnilegur. Þá var leitað nýrra
manna í skipsrúmíð. Kom fyrst
símamaðurinn úr Reykjavik, Guð-
mundur að nafni. Þóttj þetta góð-
ur fengur, nú var hægt að senda
út neyðarmerki ef í hrakningum
lenti. Var það talsvert öryggi fyr-
ír skútumennina. — Ekki varð
þetta samt til eflirigar útgerðinní,
aflinn reyndist iýr, jafnvel verrj
heldur en hjá f’orsteini. Nú voiu
góð ráð dýr, ef alt átti ekki að
tapist. —
Voiu sendir út leiðangrar í
8kipstjóraleit. Fóm þeir víða og
ad stundvíslega.
í yfirkjörstjórn Vestmannaeyja
varð ilt til fanga. Af skútunni
fór ilt orð, hún var tæpast talin
í haffæru standi. Að lokum náðu
þeir í ungling einn, sem þeir á-
litu að mætti gera nothæfan. —
Hafði hann skipstjórapróf og fiski-
mannsréttindi. Maður þessi hét
Páll Þorbjarnarson. Tók hann við
stjórn skútunnar, en Porsteinn
gerðist kokkur hjá honum. Lítill
hefir aflinn verið hjá Páli og illa
gefst kokkurínn. — Nú eru þeir
að bua skútuna út til nýrrar v®r-
tíðar og vilja fá sér mannskap.
En farartækið er i vondu standi
og er mavgt biuggað til þess að
troða í glufurnar. Er þar sett
„4 ára áætlun" um falslofoið krata
í stærstu götin, gömlu lofoiðin,
sem búið er að svíkja, eiu notuð
sem ísláttur og loks bikað með
gamalli upptuggu og slepju úr Al-
þýðublaðinu. í seglfestu á að hafa
„beinin", sem krataforingjarnir
fengu í stjórnartið Jónasat. —
Með fleytuna þannig uppdubbaða,
leggur liinn nýji skipstjóri úr
höfn. — Haldið þið lesendur góð-
ír, að þetta" reynist haldgot.t farar-
tæki 24. júní n. k. ?
Baldur.
Eyjaprentsm. h.f.
19. júní 1934
,j>jóðernissinninn.
Svo nefnist blað, sem Reykja-
víkui- unglingarnir senda hingað
og kalla blað þjóðernissinna í
Vestmarmaeyjum. Ekkert orð er
skrifað í blaðið af Vestmanna-
eyingunum, en það er útgeflið í
þeirra nafni.
Linnet og Co hafa framkallað
þetta „fyrirbrigði”. Blaðið er ekkert
frábrugðið málgögnum annara öfga-
flokka.
Sömu dylgjurnar í garð sjálf-
stæðismanna einsog í sneplum
Koinmúnista og Krata.
Sjálfstæðismenn heita auðvitað
„íhaldið" á máli þessara Reykja-
vikurdrengja. Beinlínis fi umlegt er
það ekki, þetta er upptugga eftir
rauðliðunum, sem hinir efnilegu
unglingar er Þjóðernishreyflnguna
boða hafa góða lyst á að eta upp
eftir fjandmönnum sjálfstæðis-
manna.
Annað veiflð hafa þessir svo
kölluðu þjóðernissinnar látið í
verðri vaka að þeir hefðu aðal-
lega að markmiði útrýmingu
Marxismans þ. e. Sósialista og
Kommunista, en þeim klýjar ekkert
við að biúka sömu „slagorðin" og
þessir flokkar þegar þeir eru, eins-
og nú vill raun á verða, að
niða sjálfatæbismonn.
H. S. J. eða Helgi Jónsson
heitir hann forjngi Þjóðernissinna
þetta missiiið. Nú eru Gislarnir
sem byrjuðu að vera foringjar
reknir út í horn. Alt leikur þett.a
í lausu hjá þessum mönnum og
ekki skortir foringjana.
Vestmannaeyingarnir taka ekki
þátt í bardaganum. Linnet brá
sér til dönsku mömmu og ætlar
að sið hygginna hershöfðingja að
horfa á bardagann úr hæfilegri
fjarlægð.
Ari foringi gerði siíkt hið sama.
Þeir skiija þeim ungu mönnuni
það eftir, sem heima sitja, hið
skemtilega hlutveik að hjálpa
Kómmunistum og Krötum að
kljúfa kjösendur frá sjálfstæðis-
flokknum, og leggja sitt fram til
að koma i veg íyrir það, að hann
nái meiri hluta á þingi.
Allir vita að þau atkvæði sem
Þjóðernissinnarnir fá verða ónýt.
Oskar kemst ekki að hér né
heldur H. S. J. í Reykjavík, eða
Finnbogi i Gullbringu- og Kjósar-
sýslu. Þar er fylgi Ólafs Thors
öflugra en nokkru sinni áður eftir
því, sem skilríkur maður hefir
sagt þeim er þetta ritar. Atkvæði
er falla á þann flokk er engum
manni kemur að í neinu kjördæini
eru ónýt, þeim er fleygt i sjóinn.
Þetta ættu þeir af Þjóðernis-
sinnum, sem ekki cru hlyntrr
rauðliðum að áthuga áður en það
er ofspint.
„Foringjar® þeir hinir reykvisku
hafa sótt fram af kappi en af
lítilli forsjá. Enginn vafl er á
því að framferði þeirra við þessar
kosningar vekur andúð á þeim,
það virðist ekki vera annað en
samspU við rauðu flokkana, til
að spilla fyrir sjálfstæðismönnum.
Hreggviður.
Hrcppsnc|nda-
kosningar ú\ um
land.
Kratar tapa alstaðar.
í Keflavík voru kosnir 3 menn
í hreppsnefnd. Fengu Sjálfstæðis-
menn þá alla. Á Eskifirði voru
kosnir 5 menn, Sjálfstæðismenn
fengu 3, kratar engann. — í
Bolungavík — í hreiðri Vilmund-
ar kratapostula — voru kosnir 4
menn. Af þeim fengu Sjálfstæðis-
menn 3 kosna, kratar einn.
Má af þessu sjá, að kjósendur
út, um land, eru farnir að kann-
ast við eiginhagsmunapólitík krata-
foringjanna og fela þeim þessvegna
engin trúnaðarstörf. Krataforingj-
arnir belgja sig upp fyrir þessar
alþingiskosningar og lofa miklu
eins og vant er. — En þeim þýð-
ir það ekkert, þjóðin veit að þeir
svíkja öll loforð, hún snýr þess-
vtgna við þeim bakinu. — Það
vita þeir líka vel sjálfir. —
Jón Hallvarðsson.