Víðir - 23.06.1934, Qupperneq 1

VI. árg.
19. tbl,
Vestmannaeyjnm, 28. júní 1934
Vestmannaeyingar.
Áður en ltjósandi gengur að
kjörborðinu verður hann, vegna
sjálfs síns, héraðs síns og landa
síns, að gera sér grein fyrir tvennu
að minsta kosti.
í fyrsta lagi verður kjósandi að
mynda sér skoðun um hver fram-
bjóðenda þeirra, sem nú eru 1
kjöri hér í Vestmannaeyjum, sé
líklegastur til að koma fram mál-
efnum héraðsins, svo að líklegt
verði að hagur einstaklinga batni
og velmegun vaxi.
f öðru lagi verður kjósandi að
gera sér sem Ijósasta grein fyrir
því hver af frambjóðendunum sé
líklegastur til að vinna þjóðinni
mest gagn raeð starfi sínu sem
löggjafi á alþingi. En fjárhagslegt
og andlegt sjálfstæði sérhverrar
þjóðar, er komið undir löggjöf
viturra manna.
Svar við þessu tvennu fæst með
því, að bera saman atgiörfi fram-
bjóðenda, dæma í huganum um
kosti þeirra og lesti, bera saman
stefnu hinna ýmsu flokka og síð-
ast en ekki síst forsögu flokkanna,
því reynslan er í þeim efnum, sem
öðrum, ólýgnust.
Jóhann f5. Jösefsson heflr verið
þingmaður Vestmannaeyja í 10
ár. Á þeim árum hefir hróður
hans sem manns og þingmanns
stöðugt farið vaxandi.
Öll þau máJ, sem héraðsbúar
hafa faiið honum að koma í fram-
kvsemd á alþitrgi. hafa fengið far-
sæla lausn, Eyjunum til hagsbóta,
Jóhanni f>. Jósefssyni til sóma.
Honum er það að þakka, að nið-
ur er feld Monbergsskuldin. Baggi
sem riðið hefði atvinnulífi Eyjabúa
að fullu. Hans verk er það, að
undanfarandi ár hefir alþingi veitt
tugi þúsunda til ræktunarvega hér
í Vestmannaeyjum. En slik íjár-
veiting er óþekt í öðrum héruð-
um, og einsdæmi í sögu fjárlaga
okkar íslendinga. En ræktunar-
vegakerfið mun á skömmum tíma
gjörbreyta atvinnuhoríum márgra
hér.
Ðæmafárri lægni og festu J. Þ.
J. ber að þakka það, að við höf-
um nú á vetri hverjum björgun-
arskip við Eyjarnar, án nokkuira
sérstakra útgjalda fyrir héraðið.
En það ágæta málefni var, á sín-
um tima, að verða fjárhag Eyj-
anna ofviða.
Festu og harðfylgi Jóhanns Þ.
Jösefssonar á alþingi ber að þakka
það, að stórfé er fengið til kaupa
á dýpkunarskipi. En slíkt tæki
mun, ef vel og giftusamlega er á
haldið, gera Vestmannaeyjar að
farsælustu fiskistöð landsins.
í utanríkismálum okkar Islend-
inga hefir J. f>. J. ef til vill unn-
ið stærra þrekvirki, heldur en
dæmi eru til, i okkar stuttu sögu
sem sjálfstæðrar þjóðar. Þannig
hefirhann komist að betri samning-
um við erlenda stórþjóð fyrir hönd
íslensku Þjöðarinnar, heldur en
„bestukjara" samningar gera ráð
fyrir.
Þingsaga J. Þ. J. ber vott um
það að Vestmannaeyjar hafa átt
sem fulltrúa gáfaðan mann og
giftudijúgan, héraði og landi.
Það er lífsnauðsyn íslensku
þjóðinni, að málum hennar skipi
vitrir menn, studdir af sterkum
flokki. Bolir nokkur hinna fram-
bjióðendanna samanburð^við J. Þ. J.
Hjá öllum réttdæmum mönnum
verður svarið neitandi.
Kjósendur góðir munið þess
vegna, að gigur Sjálfstæðisflokksins
er sigur þjoðarinnar.
Ástþór Matthiasson.
Síðasta
ornstan.
Útifundur var enn haldinn hér
á fimtudaginn var. Voru þai
mættir'frambjóðendur þriggja ílokk-
anna, Sjálfstæðisílokksins. Krata-
ílokksins og Kommúnistaflokksins,
og forvígismaður í’jóðernissinna i
Reykjavik, í stað frambjóðandans..
Fyrstur kom á svalimar þing-
mannsefni Sjálfstæðisflokksins,
Jóhann Þ. Jósefsson. Talaði hann
um málin eins og þau höfðu að
undan förnu gengið, og horfðu nú
við, enda er hann þaulkunnugur
þingsögu hinna síðari ára. Var
ræða hans vel flutt og skýr eins
og vænta mátti.
Næstur kom íram Páll Þorbjörns-
son frambjóðandi kratanna. Bar
þar lítið á kunnugleik, en mikið
var um biekkingar.
Þá kom fram Helgi S. Jónsson.
Þjóðernissinni. Var ræða hans
vel tlutt, en unglingsleg í meira
lagi, að efni til. Og tæplega mun
nökkur hafa sannfærBt um það,
af ræðu hans, að mennirnir yrðu
á svipstundu svo góðir, að alt.
gengi i himnalagi, þó að Þjóðernis-
sinni slysaðist inn í þingið, — sem
auðvitað er engin von um, að
þessu sinni, ekki einu sinni í
Rvík, hvað þá hér.
Þá kom síðastur á svalirnar
frambjóðandi kommúnista, ísleifur
Högnasen. Hann var alveg eins
og hann er vanur að vera á opin-
berum fundum. Úr honum flugu
ósannindin eins og skæðadrífa.
— Voru svona nokkuð klaufalega
áberandi.
Þeim ísleifi og Páli fór eins að
þvi leyti, að þeir sáu Jóhann alt-
af með hnakkanum, — hann stóð
sem sé ekki frammi fyrir þeim.
— Truflaðist við það dómgreind
þeirra. Peir voru of áberandi hrædd-
ir við hann.
Sé nokkuð að marka, lófakiapp
manna og aðra framkomu þeirra
gagnvart frambjóðendum, þa átti
Jóhann fundinn, ef svo mætti að
orði kveða. — Enginp klappaði
fyrir ísleifi. Fylgismenn hans, ef
nokkrir eru, hafa líklega verið
orðnir þreyttir á Alþýðuhússfund-
unum.
Um fund þennan er óþarfi að
fara fleiri orðum. Eftir því, sem
á hann leið, fór fylgi Jóhanns
greinilega vaxandi, að sama skapi
og hinna minkaði. Sýnir það glögt
að Vestmannaeyingar eru enn ekki
heilium horfnir, þrátt fyrir blekk-
ingar og ósannindi óvandaðra þjóð-
málaskúma.
Rangfærslur
reykviskra Þjúðernissinna
leiðréttar.
Á fundi þeim er haldinn yar
hér við Barnaskölann 8. júní lét
ég svo um mælt að Þjóðernissinn-
arnir væru með „aðflutta útlenda
stefnu".
Helgi S. Jónsson sá er talinn
var fyrir hópnum úr Reykjavík, er
a fundinum mætti, afbakaði orð
mín í svarræðu og sagði mig hafa
nefnt stefnu þeirra „erlenda of-
beldisstefnu". Ég mótmælti þegar
á fundinum, í heyranda hljóði,
þessum rangfærslum, enda voru
mörg vitni að því að Helgi þessi
fór rangt með orð mín.
Nú hef ég séð að í blaði Þjóð-
ernissinna „Island", er út var
gefið í Reykjavík 17. júni s. 1.,
halda þeir félagar áfram með
sömu rangfærslur á orðum mín-
um, og verður svo á að líta, eftir
það, sem á undan er gengið, að nú
sé það visvitandi gert.
Þessi óvandaði málílutningur
hinna' reykvísku Pjóðernissinna,
bendir ekki á að þeir hafi enn sem
komið er öðlast þann þroska, að
geta haft orð eða ummæli rétt
eftir öðrum.
Jóhann Þ. Jósefsson
Rétt kosið.
Næstkomandi sunnudan, þann
24. þ. m., — sjálfan Jónsmessu-
daginn, verður gengið til kosninga
um land alt, — látið til skarar
skríða um það, hverjir fari með
stjórn landsins, hin nastu í|ög-
ui ár.
Margir Sjálfstæðismenn eru svo
bjavtsýnir að treysta því, að þeir
komist í hreinan meirihluta við
þessar kosningar. Það sjá líka
allir heilvita menn, að eina ráðið
til þess að leysa vandamál ríkis-
ins er það, að hrein meirihluta
stjórn komist að völdum.
Par sem Sjálfstæðisflokkurinn
er eini flokkurinn, sem nokkrar
líkur eru til að fái meiri hluta,
þá ættu allir að taka höndum
saman til að styðja að gengi hans.
Hér í Vestmannaeyjum er vissa
fyrir því, að frambjóðandi Sjálf-
stæðisflokksins sigri við kosning-
una á sunnudaginn. En það er
ekki nóg, sigurinn þarf að verða
sem allra glæsilegastur, einkum
þegar þess er gætt að á einu, eða
örfáum atkvæðum getur það oltið
hvort flokkuvinn fær fleiri eða
færri uppbótarsæti. Pað er því
um meira áð ræða en aðeins
manninn, sem atkvæðið fær, það
er verið að kjósa flokkinn.
Hinir flokkarnir hérna, hafa
enga von um sð koma manni að,
það er svo langt frá því, að slíkt
komi til mála.
Kjósendur ættu því, helst allir,
að kjósa Jóhann P. Jósefsson.