Víðir - 29.06.1934, Síða 1

Alþingiskosnmgan&r í Sigur sjálfstædismanna
Vestmannaeyjum 24.júní 1934. í Veshnannaeyjum.
is
Eins og kunnugt er, höfSu hér
fjórir stjórnmálaflokkar mann í
boði til þingsetu í næstu fjögur
ár, þ. e.: Alþýðuflokkurinn, Komm-
únistaflokkurinn, Sjálfstæðisflokk-
urinn og Þjóðernissinnar. Hver
Um sig vildi auðvilað koma sín-
um manni að.
Tveir þeir fyrstnefndu báru sig
mannlega og gerðu áætlanir háar,
í heyranda hljóði, þó að líklegast
sé, að þeir í hjarta sínu hafl ver-
ið vonlitlir um sigurinn.
Só borið saman við næstu kosn-
ingar á undan, héit Alþýðuflokk-
urinn velli, eða ötlu heldur bætti
nokkru við sig, á kostnaðKomm-
únista. Annars heflr hin Sosialist-
iska stefna átt erfltt uppdráttar i
heiminum. Heflr hún að vlsu náð
í stjórnartaumana, á nokkrum
stöðum, en nauðug viljug iiefir
hún orðið að sleppa þeiin aftúr,
t. d. í stórvéldunum Englandi og
Þýskalandi. Þegar alt var korriið
í káldakol hjá þeim, þá gáfust þeir
upp og skiftu uin skoðun. Brá
þá skjött til hins betra. Sýnir
þetta óhygni og dugleysi stefn-
unnar.
Samanborið við kosninguna i
fyrra, beið kommúnisminn nú mik-
inn hnekki hér. tír öðrum héruð-
um ér sömu söguna að segja.
Hveí gi hafa þeir komið manni að,
og ekki nærri því. Ekki einu
sinni í sjálfu fósturlandinu Reykja-
vík.
Leggi maður atkvæðatölur komm-
únista til grundvallar fyrir gildi
stefnunnar, þá má telja hana dauða-
dæmda sem stjórnmálastefnu fram-
tiðarinnar hér á landi, því ekki
vantar að öíl vopn hafi verið
notuð henni til framdráttar, öll
vopn, sem hugsanlegt er að geti
að nokkru haldi kornið.
Þetta er ofur eðlilegt. íslend-
ingar eiga enn í blóði sínu all-
mikið af víkingseðli hinna fornu
íslendinga, og munu eiga það um
ófyrirsjáanlegt aldabil. Þeir munu
því seint fella sig vel við einræði
það og skoðanakúgun, sem komm-
únismanum íylgir.
Þeim kommúnístum er því al-
veg óhætt að taka saman seglin
Btrax, og setja bátinn i lokanaust.
Sjálfstæðiéflokkurinn vann glæsi-
legan sigur hér, við þessa nýaf-
stöðnu kosningu. Hefu honum
aukist fylgi, eigi all-litið, borið
saman við næstu kosningar á und-
an. Bar það vott urn þrótt stefn-
unnar og gildi. Það mun líka
sanuast á sínum tima, að stefna
Sjálfstæðisflokksins er heilbrigð-
asta stjórnmálastefnan, sem nú er
uppi hér á landi.
Betta eru Vestmannaeyipgar
sem óðast að skilja.
Þjóðernissinnar höfðu hér ör-
l.tið fylgi, en þb langtum meira
en í . Reykjavík, samanborið við
tölu kjósenda. Þetta sýnir það,
sem ^öngum hefir verið sagt um
Eyjamenn, að þeim væii hætt
við að láta ginnast af því óþekta,
að litt rannsökuðu máli.
Vel getur verið að margt gott
sé til í því, sem Þjóðemissinnar
segjast ætla að gera, ef þeir kom-
ast til valdr, en það er bara sá
galii á stefnu þeirra, að völdun-
um ná þeir aldrei, hversu fallega
sem þeir niála. Ástæðan er sú,
að Islendingar þola ekki einræði
nú eða framvegis, fremur en áður,
hvort sem stefnan heitir kommún-
ismi eða Þjóðernisstefna.
Atþingiskðsniagia
hér þann 24. þ. m. fór þannig,
að kosningu hlaut þingmannsefni
Sjálfstaðisflokksins Jóhann Þ. Jós-
efsson, með 785 atkv. þingmanns-
efni Alþýðuflokksins, Páll Þor-
björnsson, fékk 388 atkv., þing-
marmséfni Kommúnista ísleifur
Högnasson fékk 301 atkv. og
þingmannsefni þjóðernissinna, Ósk-
ar Halldórsson, fékk 64 atkv.
Á landlista féllu nokkur atkv.:
A. 10 atkv., B. 3 atkv. C. 18
atkv. og E. 21 atkv.
Kosningin var all vel sött en
þó ekki eins ve) og buast hefði
mátt við í svo góðu veðri, sem
þann dag var. Af 1873 á kjör-
skrá, kusu 1590.
AUGLÝSIÐ í VÍÐI
Þegar litið er til þess hvernig
hér var ástatt í vor vegna ágrein-
ings innanbæjar um ýms mál,
seni þö eru óviðkamaudi lands-
málum, hefur Sjálfstæðisflokkurinn
unnið eim glæsilegri sigur en sjá
má af úrslitum kosninganna útaf
fyrir sig.
Ekki var tilsparað af andstæð-
ingunum að blanda öðrum málum,
t. d. Kolka raálinu og öðru þess-
háttar inn i „agitationina“ ogjafn-
vel að fleka fólkið til þess, að gera
slík auka-atriði að aðalatriðum,
Sbr. grein kratanna frá „Rosknu
konunni* þessari góðu „sjálfstæðis®
konu, sem kratarnir bjuggu til í
skyndi og sköpuð, var til að rugla
þær konur sem fylgja og fylgt hafa
Sjálfstæðisflokknum að málurn.
Klofningsflokkur Linnets bæjar-
fógeta var og settur sjálfstæðis-
mönnum til höfuðs. Fyrirfram
var vitanlegt að hann gat ekkeit
annáð gert, en að draga eitthvað
af atkvæðum frá Sjáifstæðisflokkn-
um- Sá hópur mannahér.i Eyj-
um, sem fylgir Sjálfstæðisflokkn-
um þegar að kjörborðinu kemur,
stóðst vei bæði fiáfall Linnets,
iævísi Kratanna, og bæxlagang
Kommúnistanna, Það kom fram
enn og ef til vill greinilegar og
betur nú en nokkru sinni áður,
að það er kjami fólksins hér í
Eyjum sem við kjöiboiðið styður
Sjálfstæðisflokkinn, og lætur ekki
ágreining um óviðkomandi mál
ráða atkvæði sínu, þegai um vel-
ferðarmál lands og þjóðar er að
ræða.
Það er oft um það talað, hve
Sjálfstæðisflokkurinn standi öðrum
flokkum að baki hvað skipulagn-
ingu innan flokks snertir. Þetta
mun vera satt, það er öiðugra
fyrir sjálfstæðismenn en marga
aðra að fella áig við svokailaða
fiokks-slripulagningu, vegna þess
aðallega, hve slik „skipulagning"
leggur oft bönd á frjalsa hugsun
og athafnir flokksmannanna. Slíkn
ófrelsi kunna þeir verst. sem
þroskaðastir eru oe vilja hugsa
nokkuð sjálfst.æft um hvert mál
sem fyrir kemur.
Sjálfstæðisílokknum í Eyjum
fylgja mörg hundruð karla og
kvenna, sem alls ekki eru í nein-
um flokksfélagsskap um sjálfstæð-
isstefnuna. Þetta fólk hallast að
Sjálfstæðisflokknum vegna þess að
hann fullnægir best þeim kröfum
er það gerir til stjórnmálaflokks.
Þetta fólk er úr öllum stéttum,
því flokkurinn á nokkuð jöfn itök
hjá öllum landsmönnum hvaða
stótt, sem þeii tilheyra. Flokkur
sjálfstæðismanna er ekki flokkúr
fyrir neina sórstaka stétt annari
fremur. Hann er öllu heldur flokk-
ur þeirra meðal Jandsfólksins, sem
áiíta stéttaflokkana og stéttabar-
áttuna vera til tálmunar friði og
eindrægni og þar með allri sannri
vellíðan þjóðarinnar. Vandamálin
verða aldrei ieyst með þrotiausri
baráttu einnar stéttar gegn ann-
ari. Ráðið til úrlausnar þeirra er
að sameina hina bestu krafta þjóð-
arinnar til starfs og dáðá á öllum
sviðum þjöðlífsins.
Það er Vestmannaeyingum til
sóma að þeir enn, hafa, sem fyrri,
tekið fast höndum saman, að
styðja þann flokk er treystir á
manndáð og þroska hvers einstak-
lings, allri þjóðinni til heitla.
Jóhann Þ. Jósefsson.
Molar.
Bænin.
Við kosninguna í Skagaflrbi vildi
svo til er talning var lokið, að
tveir frambjóðendanna fengu jöfn
atkvæði, þeir Jón SigurÖBson
bóndi og séra Sigfús kaupfélags-
stjóri. Settist nú kjörstjórn á
rökstóla, því fjórir seðlar voru
vafasamir.
Féll þá klerkur á kné og leitaði
í huga sínum að gamalli bæn,
sem dugað hafði vel, meðan hann
var kirkjunnar þjónn. Þó að hún
væri nokkuð lúð orðin, greip hann
til hennar og bað mikið.
Þegar nokkuð var liðið á ann-
an tima hafðí kjörstjórn ráðið ráð-
CTBREIÐIÐ víði