Víðir - 12.10.1934, Blaðsíða 2

V I Ð I R
oífti og setningu yl og samúð.
í hveit skifti sem úf kemur
bók eftir Sigurbjörn Sveinsson,
færa íslensk börn bonum hugheil-
ar þakkir sínar fyrir aliar ánægju-
stundirnar, sem hann hefur yeitt
þeim.
A. G.
Skríllinn.
fað var ekki í fyrsta sinni að
kommúnistar hór, s.l. mánudag,
urðu Eyjunni okkar til skanjmar,
þegar flokkur knattspyriiumanna
af „Meteor" kepti við Eyjamenn
í knattspyrnu á íþróttavellirrum.
Öllum er enn minnistæð fram-
koma kommúnistanna er „Geubi-
al von Stauben11 kom hér í sum-
ar.
Kemur út einu sinni í viku.
Rit.stjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
Afgreiðslumaður:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
Sfmi 58. Pósthólf 4.
við það sparaðist alveg saltið. En
þó að ekki sparist við það annað
en eitthvað af vöxtunum, og verð-
fall, sökum jarðslaga m. fl., þá
væri mikið unnið.
Pó að engum litist á að gera
tilraun með að hei ða flsk, þá verð
ur samt eitthvað til bragðs að
taka, því saltfiskmarkaðurinn er
að hveifa smátt og smátt.
Þó að margir líti vonaiaugum
til þess, að fá fiskinn hraðfrystan
og sendan suður í lönd, þá á það
liklega nokkuð langt í land hér í
Yestmannaeyjum.
Hvað á að gera?
Barnaleik-
völlurinn.
Á Akureyri sá bæjarbtjórnin um
starfrækslu barnaleikvallar siðast-
liðið sumar. Lagði hún til afgirt
svæði, með nauðsynlegustu leik-
tækjurn og skýli fyrir börnin til
að dvefja í, i vondu veðri. Auk
þess greiddi hún tveimur baina-
skðlakennurum þar, laun í þrjá
mánuði fyrir að hnfa umsjón með
starfinu.
Kennarar þessir höfðu efrirlit
með börnunum, kendu þeim leiki
og hjálpuðu þeim til að starfa.
Notað var aðallega litað snæri t.il
að vinna úr, og geiðu börnin úr
því svippubönd, mottur o. fl. þ. h.
Á Siglufiiði gekst kvenfólag fyr-
)r þessu nauðsynjamáb: Lagði
félagið til þess leikvöll og tæki,
og auk þess samkomuhús sitt,
sem stóð á vellinum, og hefir
það verið notað sem dagheimili
fyrir börnin. Pangað hafa mœð-
ur, sem stundað atvinnu, komið
börnum sínum um kl. 9 ámorgn-
ana og tekið þau um kl. 6 að
kvöldi. Fæði hafa börnin haft þar
að mestu eða öllujeyti, og eftir-
lit, sem kenslukoria við barnaskól-
ann hefir armast.
Bairinn hefir veítt þessu staifi
nokkurn fjái hagslegan stuðning,
en annais hefir nauðsyrilegs fjár
verið aflað rneð samskotum og
dansleikjum.
í framtíðinni mun barnavernd-
arriefnd Siglufjarðar og bæjarstjórn
sjá fyrir þessu staifi.
í Hafnaifirði gekst verkakvenna-
félagið fyrir þessu staifi, og hefir
með stuðniugi bæjarstjórnar rekið
það með svipuðu fyrirkomulagi og
á Siglufiiði, enda mun það yfir-
leit.t. nauðsynlegt., að dagheimili
séu staifrækt í sambandi við
leikvelli barnanna.
í Reykjavík eru tveir barnaleik-
vellir. Annar er á vegum bæjar-
ins og starfræktur Jikt og leik-
völlurinn á Akureyri.
Hinn völlinn hefir barnavina-
félagið Sumargjöf og starfiækir í
sambandi við hann dagheimilið
Giænuborg. Börnin, sem þar dvelja
á sumrin, eru látin vinna allmikið
af allskonar ræktun, Pau hafa
hverl. sinn reit, sem þau gróður-
setja í og annast um, með aðstoð
fullorðinna eftiilitsmanna.
Eins og sjá má af ofanrituðu,
stöndum við allmikið að baki
öðrum bæjum hér á landi, en tak-
rnark okkar má ekki vera aðeins
það, að komast þeim jafnfætis,
heldur þuifum við að keppa að
þvi, að veiða þeim til mikillar
fyrirmyndar. Til þess höfum við
mikla möguleika, ef við viljum
taka höndum saman um að hrynda
þessu velferðarmáli barnanna og
alls bæjarins í framkvæmd.
Steingr. Benediktsson.
Skeljar SV.
ísafoldarprentsmiða hefur nú
nýlega gefið út 4. hefti af Skeljum
Sigurbjarnar Sveinssonar.
í þessu hefti eru tvö æfintýii,
Blástakkur og Silfurskeiðin, sem
bæði eru meðal vinsœlustu æfin-
týra, Siguibjarnar. Bókin er 6
arkir (96 bls), prentuð með stóru
og skýru letri og piýdd myndum
eftir Tryggva Magtiússon.
Barnasögur Siguibj. Sveinssonar
hafa átt mjög mikium vinsældum
að fagna Sumar bækur hans hala
veiið gefnar út hvað eftir annað og
alls hafa verið gefin út af þeirn
um 50 þús, eintök. Nokkuð af
sögum hans hafa. verið þýdd ir á
dönsku, sænsku og fleiii útlend
mál. Og nýlega tóku Færeyingar
tvær sögur hans upp í íslenzka
lesbók, sem þeir hafa gefið út, til
notkunar við íslenzkukenslu þar.
Sigurbirni hefur tekist manna
bezt að rita sögur og æfintýri við
hæfi barna. Ilann á í ríkum inæli
samúð með bórnum og öðmm
smælingjum og þar af leiðandi
hefur hann eignast skilning á því
sem er við þeirra hæfi. Og ein-
mitt fyrir þessa eiginleíka ei ,það,
að Siguib. Sv. hefir tekizt að
skapa snildarveik á borð við
„Born8kunaB og surnar aðiar af
sögum hans, Þegar maður les
surat nf þeim, þá dettur rnanni
ósjálfiátt í hug barn, sem er að
hjala — þær eiu svo fagrar og
hreinar, og eins og andi frá hveiju
Jafnframt ósvífninni lýsir sér
svo greinilega heimskan og skríls-
æðið i framkomu þessara manna
og htgðan.
Og svo, þegar i ^ taumana er
t.ekið af andstæðingum þeirra, og
ósvífni kommúnista kæfð, þá sjást
„foringjarnit® !!! hvergi.
ísleifur og Haddi halda sig bak
við tjöldin, en unglingar. óþrosk-
aðir, en útblásnir af oíbeldishug-
sjónum kommúnista, eru látnir
framkvæma verkin og taka af-
leiðingunum.
Nú er svo komið að kommún-
ísta hér gætir varla orðið, þeir
eru smám saman að hverfa, að-
eins „foringjarnir“ reka upp tiýn-
ið við og við, þó helst ef þeir
sjá þýskt skip á höfninni.
Þetta er eðlileg afleiðing þeirra
heimskupara, er „foringjamir"
hafa látið framkvæma upp á síð-
kastið.
Komniúnismi á ekki heima
meðal okkar íslendinga, við er-
um frjálsir menn, geimanir í húð
og hár. —-
Pétur.
Bókhald.
Bökhald er hverju fyrirtæki
nauðsynlegt. Allir, sem eitthvað
vinna eða starfrækjá veiða að
geta séð greinilegt yfiilit starf-
rækslunriar, það er hlutverk bók-
haldsins að gefa þetta yfirlit, en
til þ#ss að þetta yfirht. geti orðið
að tilætluðu gagni, verður það að
vera fæit af mikilli nákvæmni,
reglusemi og þekkingu, og krefst
þar af leiðandi talsveiðs tíma.
Bókhald sem ekki er bygt á
þessu, er verra en ekkert bók-
hald og veiður altaf villandi. Sam-
kvæmt lögum frá 1. jan. 1910
eru verslanir skyldaðar til að
færa bókhald, en umset.ning
smærri verslana er ekki jafn stór
og umsvifamikil og umsetning eins
vélbáts. Viiðist hvar seríi út-
gerð er rekin, i likum stíl og
Vestmannaeyjum, veia sjálfsagt
að bókhald sé fært, yfir útgerðina.
Bókhald ber vott, um þrifnað
og ræktarsemi hvar sem það er
við haft. Útvegsbændur norðan-
og vestanlands létu ekki færa það
ár frá ári ef það væri þeim i
óhag. — Hér í Vestmannaeyjum
færa útgeiðaimemm alment ekki
bókhald yfir útgeiðina, úr þessu
þarf að bæta, því að vasabókhald-
ið, — alt skrifað á laus blöð og
stungið síðan í vasann, — þaif að
útiloka. Það lýsir svo miklnm
t.rassaskap, enda vilja þessi lausu
blöð oft fara forgöiðum. Þetta er
talsvert umhugsunarefni fyrir út-
gerðarmenn og ættu allir að koma
bókhaldi á hjá sér fyrir næstkom-
andi vertíð. Vegna þess að út-
gerðarmenn ekki hafa bókhald, er
mjög líklegt að þelr greiði atvinnu-
skatt fram yfir tekjur útgerðar-
innar. Ódýrast væri fyrir útgerð-
armenn að koma sér saman um
sama bókhaldara, því of mikill
kostnaður yrði fyrir þá, að þeir
vqgru mjög sundurskiftir.
G. Ó. Ó.
Aths.
Hr. G. Ó. Ó. hefir mikið til síns
máls er hann talar um bókhald
fyrir bátaútgerðina.
Þegar altaf er verið að hækka
skattana, þá er mjög svo mikið
í það varið, að get.a gefið i é.tt upp
t.il skatts.
Sé of mikið gefið upp, þá er
það gjald, sem óþarfi er að greiða.
Það má kannske segja. að síst
sé hætt við því að menn gefi of
mikið upp af eignúm eða tekjum,
en þó mun það ekki svo sjald-
gæft. Að’áætla tekjur sínar minni
en þær i raun og veru eru, það
er siður en svo hætlulaust, þvínú
eru menn hundeltir á því sviði,
og þá er ekki svo auðvelt að
verja sig, ef að skattanefnd þókn-
ast að áætla skattinn of hátt,
sem ekki sjaldan skeður, þegar
ekki er hægt að leggja fram bæk-
urnar. Og að þessu sleptu, er
það skemtilegra að geta geit
sjálfum sér og öðrum, nokkurn-
veginn glögga grein íyrir því,
hvernig efnahagurinn er, en það
er hægt aðeins með því að hafa
skýrt reikningshald yfir tekjur og
gjöld út.gerð&rinnar.
f’etta ættu menn að athuga áð-
ur en þeir hafna tilboði, Guð-
mundar Ólefssonar um það, að
hafa reikningshald yfir útgeið
þeirra. — Slíkt tilboð auglýsir
hann nú hér í blaðinu.
Bitstj.
Konni oigelspil eins og undan
farið.
Ingibj. Tómasdóttir Bifröst.