Víðir - 24.11.1934, Blaðsíða 2

V I Ð I R
,^ 55 yr ®i
/ jji/
ÍÍV ý/
Kemuv vít einu sinni í viku.
Ritstjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
Afgreiðslumaður:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
Sími 58. Pósthólf 4.
var aðallega í því fólgin, að tæma
skipið, sem var fult af sjó og
sandi, og losa úr þvi kolin, sem
voru í stíunum.
Nu var farið að nota hinar fi ægu
dælur, sem reyndust þegar til
kom, lítilvirkar Kolonialdælur, og
annað verra, að það mátti enginn
sandur í þær koma, því þá var
alt stopp. Tveir Englendingar
voru að baxa við þær í nokkrar
dagstundir, án nokkrns árangurs,
og var þeim þá gefln hvjld.
Vegna þess hve skipið stóð
framarlega, var aðeins hægt
að vinna við það stut.ta stund á
fjörunni, og ýmsar tafir komu
einnig fyrir. þarmig sprengdi sjór-
inn ofan af lestaiopi í tvö skipti,
svo tveggja fjöruvinna fór tit
ónýtis.
Yfirmönnunum var þegar ijóst
að ekki mundi skipið nást út, í
stórstraum þann, er þá fór í hönd.
Svo yfirieitt fór okkur ekki að
lítast á blikuna, að eiga að liggja
þarna lengri tíma, því það þótti
þegar sýnt, að fáir mundu hold-
um halda, og föt tiJ skifta hafði
enginn.
Eins og áður er getið vcrum við
í öðru skýlinu 25 menn. 13 úr
Vestmannaeyjum og 12 úrRbykj-
vík. —
Á morgnana kl. 7—8 fékk hver
maður flatköku og 1 bolla af Tei,
raunar er ekki rétt að nefna botla
því svoleiðis „luxus“ þektist ekki,
það voru tómar, gamlar niðursuðu
dósir, sem notaðar voru í bolla
stað. KJ. um 4 á daginn var að-
almáltiðin þá var þessum 25
mönnum úthlutað J/2 lamskiopp
i mestalagi 10—12 pund og 1
kartafla Jítil á mann. Fyrat var
kjötinu skipt, í tvo jafna heJminga
og höfðu Vestmannaeyingar annan
en Reykvíkingar hinri, en þó uið-
um við heldur ver úti, þareð við
vorum 13, en hinir 12.
Framhald.
lótmæli.
Verslunarráfti f-dands hefirverið
falið að bera fram við Alþingi
mótirræli gegn einkasölnfiumvörp-
um þeim, sem nú hafa verið bor-
in frarn á. alþingi. Að rnótmæl--
unum stiujda a attunda hundiað
kaupmenn og aðrir atvinnurekend-
ur í kaupstöðum Jandsins, sem
talrð er að hafi í þjónustu sinni
um hálft fjórða þúsund manns.
Nái alt það einkasölufargan fram
að ganga, sem sósíalistar bera nú
fram og ætJa sór að fá samþykt,
með aðstoð Tímamanna, þá leiðir
af því atvinnuleysi hjá verslunar-
stóttinni, án þess að nokkuð komi
í staðinn henni til handa.
Enginn skyldi láta sér til hug-
ar koma að hin einpkaða vara
verði ódýrari, nei, þvert á móti
mun hún verða dýrari, án þess
þó að ríkið hagnist á því, rneira
en sem tollinum nemur, og lík-
lega ekki svo mikið, sbr. það sem
áðui fengin einokunarreynsla sýnir.
Kirkju-
vegurinn.
Ég er einn af þeim, sem eiga
daglega Jeið um Kirkjuveginn, og
þá séistaklega neðri hluta hans,
Ég hefi fylgst rneð því verki,
sem unnið hefir verið við rafstöð-
ina og í umhveifi heonar frá
þeim degi, í fyrra haust, þegar
byrjað var að höggva upp Kirkju-
vegiun, þar sem síðar kom við-
bætir við rafstöðina, sem bygð
var út á miðjan veginn — og alt
til þ«ssa dags.
Ég hefi fylgst, með því að hvert
húsið hefir verið flutt á fætur
öðru, Rafnseyri langa leið, með
ærnum kostnaði, Skóbúðin nokk-
urn spöl og einnig hús Gróu Ein-
arsdóttur. Er hinu síðastnefnda
komið svo smekklega fyrir, að
grunnflötur þess, yflr kjallara, nem-
ur þvi sem næst við miðja glugg-
ana á næsta húsi.
í hvaða tilgangi hefir þessu öllu
nú verið umturnað svona? TiJ
þess að geta, lagt nokkurra metra
langan vegarspotta, sem sam-
kvœmt hinum svokallaða skipu-
lagsuppdrætti átti að koma þarna,
þegar Kii kjuvegurinn yrði fram-
lengdur niður að væntanlegri
hafnaruppfyllingu. En var það nú
timabært að leggja þennan vegar-
spotta núna? Ég held að svo hafi
ekki verið, kostnaðuririn verður
gífurlegur. Lýtin vetða mjög mik-
il á þessum bæjarhlnta af öllu
þessu raski, en — gagnið veiður
sáralítið. —
Það síðasta sem gert hefir ver-
ið er, að syðsti hluti hins nýja
vegarspott.a hefir verið lagður þvert
yfir gamla Kii kjuveginn, og lítur
svo út sem tilgatigurinn sé sá að
Joka þarna umferðjnni, vaið þetta
til þess að ég skrifaði bæjarstjórn
eítiifarandi bréf:
17. nóvember 1934.
Ég nndirritaður leyfi mér, sem
Veetmannaeyingur og skattboigari
í Vestmannaeyjum, að beina þeim
tilmælum til bæjarstjómar Vest-
mannaeyjakaupstaðai :
1. Að neðri hluti Kirkjuveg-
arins, frá Einarshöfn að
Heimatorgi, verði látinn
halda sér eins og að und-
anförnu, þannig að hægt
só að fara um hann, hindr-
unarlaust, fyrir fótgang-
endur.
2. Að láta íífa niður, á kafla,
austurvegg hins nýja veg-
arspotta, sem bygður hefir
verið svo að segja þvert
yfir hinn gamla Kirkju-
veg og jafna vegamótin
þannig að umferð, fyrir
fótgangendur, sé þarna
greið og hættulaus, hvort
sem er á nóttu eða degi.
Öll bilaumferð og annar akstur
gætu farið fram hindrunarlaust
um hinn nýja veg, enda þót.t
gamli vegurinn væri frjáls fót-
gangendum.
Það skal tekið ftam að ég fer
aðetns fram á að fótgangendur fái
óhindruð afnot af gamla Kirkju-
veginum þangað til lokið hefir
verið við framlengingu nýja Kirkju-
vegarins, niður á Strandveg, enda
þótt búast megi við að sú fram-
lenging ekki verði framkvæmd
fyrst um sinn, þar sem vegurinn
á að fara í gegnum ein 6 — 8 hús,
þar á meðal steinhús, og ekki
fyrirsjáanlegt að bætinn geti lagt
út, i þann kostnað, sem þessu er
samfara, á nálægum tíma.
Rar sem ég býst við að allir
þeir, sem um Kirkjuveginn ganga,
og mikill þorri bæjarbúa séu mér
sammála um það, sem að fram-
an er sagt, akoi a ég á b^æjarstjói n-
ina að verfa við ofangreindum
tilmælum mínum, þegar í stað.
Yirðingarfylst
Leifur Sigfússon
(sign.)
Til
bæjarstjórnarinnar í Vestm.eyjum.
Hvernig bæjarstjórnin muni taka
þessa málaleitun er ekki gott að
segja, en mér finst þó að þetta
málefni sé þess vert að það tieri
að taka það til vandlegrar yfir-
vegunar, — áður eri lengra er
farið. —
Leifur Sigfússon.
Ofir&mleiðsk
Frakkar liugsa um að sökkya
í sjó miljón tonnum af hyeiti.
Útlend blöð skýra frá því að
Frakkar séu nú í megnum vand-
ræðum með hveitiuppskeru sína.
Éeir eiga afgangs um 1.400.000
tonn. sem þeir geta ekki selt á
viðunandi verði og hefir ríkið
veitt fó til að styrkja sölu til
útlanda á 300.000 tonnum á und-
irverði. Er sagt að seJjendur hafl
ekki fengið hærra veið en svo,
að ríkisstyrkurinn fyrir hvert seit
tonn hafi verið um 200°/o hærri.
Danir hafa keypt um 50.000
tonn af þessu ódýra hveiti. Er
sagt að það sé ág»t tegund, en
þó hafa þeir ekki annað við það
að gera en nota það til gripa-
fógurs.
Landbúnaðarráðherra Frakka
sagði í ræðu í þinginu, að ekki
væru tiltök að koma út meira
hveiti án nýrrar fjárveit.ingar ur
ríkissjóði, og hefði því komið til
mála að ódýrara kynni að vera
að sigla með þessa rúmu miJjón
tonna, sem eftir .er út á sjó og
sökkva hveitinu þar.
Stutt er síðan ítalir urðu að
veita roikinn rikisstyrk til að
verðlauna sölu á hveiti út úr
landinu. Var hveitið síðan boðið
út fyrir ekki neitt við hafnirnar,
austan Adriahafs, til þess að geta
náð í ríkisstyrkinn.
Svfar hafa átt í mikJum vand-
ræðum með að selja korn sitt.
TiJ skams tima höfðu þeir 200
þúsund tonn sem þeir buðu út á
undirverði. Sagt var að þeir hefðu
lítið getað selt af því, og oiðið
að nota það tiJ gripafóðurs.
Sagt er að Brasilía hafi nú á
skömmum tima ónýtt sem svatar
heilli ársnotkun alls heimsins af
kaffl.
Sem kunnugt er hafa Danir á
síðasta ári orðið að lóga nokkr-
um tugum þúsunda stórgripa til
að létta á markaðinum. Sumu af
skrokkunum hafa þeir brent, en
notað fituna að einhverju leyti til
sápugerðar. Sumt hafa þeir not.að
til að gefa atvinnuleysingjum.
— En meðal annara orða. —
gera íslendingar nokkuð til að ná
i þetta ódýra hveiti í gjaldeyris-
vandræðunum?
Mundi ekki borga sig að senda
Selfoss í einhverja franska höfn
eftir hveitifarmi ?
„Morgunblú.
Ljóslaus gata.
Þeir, sem ganga hér um götur
bæjarins að kvöldi til, og veita
götulýsingunni eftirtekt, munu
furða sig á því, að á einni aí
þeim götum, sem liggja svo aft
segja í hjarta bæjarins, er ekkert
Jjósker, engin götulýsing. Gata
þessi er að vísu ekki löng en
samt liggja þó nokkur hús við
hana og auk þess er þarna all-
mikil um ferð, því ekki væri van-
þörf á að hún væri upplýat, þessi
gata er Hilmisgata.
Við götu þessa eru fleiri íbúðar-
hús einstakra manna, því næst
opinberar byggingar, sem sé slökkvi
Jiðsstöðin og fangahúsið og enn
fremur lækningastofa héraðs-
læknis, sem margur þarf að Jeita