Víðir - 01.12.1934, Blaðsíða 3

?IBIS
Olíuvélar, ■ .................
Olíukönnur, hurðarhúnar, skrár og lamir
fœsí d Æancjanum
Ennfre?nur vantavír og flest til báta.
c3 *37efnaðarvöru6úéinni:
Allskonar álnavara, Karlmanna; og ung*
lingafatnaður, Kvenkápur og margt fleira.
,r
Gunnar Oíafsson & Co.
TekjU' og eignaskatt
samkvæmt úrskurdun Fjármálaráduneytisins
eiga nokkrir menn ógreiddan fyrir árin 1931
og 1932 (vangreidslur vegna skakks útreikn-
jngs skattanefndar).
Lögtök úrskurdast á gjöldum þessum og fara
þau fram þegar átta dagar eru lidnir frá
birtíngu þessarar auglýsingar fyrir giöldun-
um med kostnadi.
Bæiarfógetinn í Vestmannaeyjum, 27. nóv. 1934
Er. Linnet.
Og þegar ekki hefir komist upp
hver valdur var að hinni fyrri
ikveikjunni, og gera má ráð fyiir
að eins fari um þessa, þá er það
augljöst mál að buast þarf tii
varnar.
Það væii ekkert spaug, ef stór
hluti bátaflotans logaði upp, ekki
einungis hið heista, heldur næst-
um því hið eina atvinnutæki,
sem bæjarfólagið byggist á.
Pað má kannske segja að bát-
arnir séu t.rygðir, að Bátaábyrgð-
arfelagið borgi skaðann. En fyist
er nú það, að sjóðui Bátaábyigð-
arfélagsins or ekki annað en sam-
an sparaðir aurar bataeigenda, sem
myndi ná skarnt, ef um tap fjöida
báta, í einni svipan, væri að 1 æða.
Og bitar yiðu heldur ekki bygðir
i h'asti, þö að peningar væru fyiir
hendi.
fað, sem nú þarf að gera, er
að vaka yfir bátum þeim, sem á
Dráttaibiautinni standa, í nokkrar
vikur, eða fratn undir vertíð.
Stjórn Bátaábyrgðarfélagsins ættf
að taka þetta rnál til athug-
unar sem aííra fyrst.
Annað ráð, bátunum til varnar,
en að vakað sé yfir þeim, sýnist
ekki vera fyrir hendi.
Það er mjög svo leiðinlegt að
glæpur sá, senr hór um ræðir, sé
framinn, en' ennþá verra þó, að
glæpamaðurinn skuli ekki finnast.
Hór er svo mikið í húfi.
Og vanalegt mun það, þegar
líkt stendur á, að einn gruni þenn-
an og annar hinn. Er því líklegt
að saklausir menn Séu bornir
rangri sök, þegar sannleikurinn
verður ekki til lykta leiddur.
Ségulegar
lygir.
Visindin hafa þegar sýnt, að
sumt í mannkynssögunni er upp-
spuni og getur ekki staðist,. Hér
eru nokkur dæmi um sögulegar
lygar.
Bað voru ekki 300, heldur að
minsta kosti 7oOO eða jafnvel alt að
12000 Grikkir, sem vörðu Langa-
skaið (Þermopýle).
Seneca var ekki hálfkristinn
heimsspekingur, heldur ágjarn, okr-
ari, sem lét eftir sig eignir upp á
tólf miljónir króna.
Konstantínus mikli var ekki
eins heilagur og sagan hefir geit
hann, því hann myrti konu sina,
einn eða tvo syni sína og marga
ættingja. Hatin var ekki kristinn
nema að nafninu og vissi lítið
eða ekkert um kristindóminn, þó
að hann hefði gengið honum á
hönd.
Neró var ekki sá grimdarsegg-
ur sem sagan segir. Agrippína
móðir hans var ekki tekin af lifi
samkvæmt skipun hans, og hann
lók hvorki á hörpu nó gígju .með-
an Róm var að bienna, i ó h«ld-
ur flutti hann á meðan lofsöng
um b'una Ttójuborgar. Pessar
skröksögur eru komnar inn í
mannriynssöguoa frá Tacit.usi, sem
hataði Neró, og frá Patróniusi
Arbitar, sem var drepinn vegna
samsæris gegn Neró, sem hann
var við riðinn.
Elísabet. Englandsdiotning var
ekki önnur eins 'fyrirmyndatkona
eins og skáld og sagnarritarar hnfa
gert hana. Hún var forað hið
mesta og lét hvað eftir artnað
fremja óhæfuverk, sem voru henni
ósainboðin bæði setn d'Ottningu
og konu, Hún fór illa með þern-
ur sinar og baiði þær, ef nokkuð
bar út af.
(The Modern Thinkei).
Til
samborgara minna.
Fyrir 20 árum liðnura, eða
28. okt. 1914 opnaði ég verál-
un hér í Eyjum. Mátti þá með
sanni segja, að þá væri gullöld
fjárhagslega, þó að í garð væri
gengin hin ógnarlega heims-
styrjöld, sem allir bjuggust við,
að taka rnundi enda að fám
vikum liðnum, en, sem var þó
háð i freklega 4 ár.
Nú ep öidin önnur, fjárkrepp-
an sveifur nú að einstakling-
utn og þjóðum, og hið grirnrn-
asta viðskiftastríð er nú háð
um alian heitn.
Jólin nálgast, sá tíminn, sem
fólk venju tiekar þarf að gjöra
innkaup, — en á tímum sem
nú standa yfir, mun mörgum
veitast það í eiflðara lagi.
Ég- hæfi í tilefni af því, að
20 ár eru liðin frá þvi að óg
opn tði verslun hér, ákveðið að
þakka viðskiftamönnura mínum
viðskiftin á liðnum árum, með
því að gjöta jólainnkaupin létfe-
ari. — Gef ég afslátt af öllum
vörum. — Og ef um stœrri við-
skifti er að ræða, g'eta n'tenn
komist að góðum kjöruni.
Þakka ég svo viðskiftin liðin
ár, og óska Vestmannaéý'ingum
allra. lieilla á komándi árum.
Páll Öddgeirsson.
Sólbletíir og stríd.
Foistjóvi stjörnuvísindastöðvar-
innar í Bourges ?r svaitsýtm ttm
framtiðina. Hann heldur því hik-
laúst fram að uý hoimsstyi'jöld sé
vfirvof irtdi, Segir hann að st.yij-
öldin nnmi b'jótast út 1936 eða
1937.
Pogar sólhlottir etti sonr méStir
segit' haun énn ftemur, stafa fl'á
sólunni 1 atmagnaðar og segul-
magnaðar hylgjur, sem gera inenn
hér á jörðunni svo taugaóstyrka,
að ekki þarf nei.na smá vægis
atburð til að valda s.tríði, Td sömt-
unar máli sinu segir hanu að
þjóðiinar hafi jafnan verið miklu
friðsamari þegar litið er um sól-
bletti, eins og t. d. um aldamótin,
(um þær tmiudir var þó Búastiíðið
og stríðið milli Japana og Rússa),
en um leið og Sólblettirnir aukist,
sé það vist mark að þjóðirnar fari
í stnð.
Aðrir halda nú að það sé vopna-
verksmiðjuvnar og vopnasaiarnir,
sem ráði meiru um þetta en sól-
blettirnir,
[Morgunblaðiðj
Danði Ellinnar.
Oft tala roenn um hvernig eigi
að fara að því að eldast ekki fyr-
ii tímann, ,þ. e. ,a. s. hvernig fara
ejgi að því að halda sér léttum og
ltðugum þótt árin færist yfir
mann. Margt hefir verið reynt
hingað til af fólki, en því miður
Iteflr fl.est af því mishepnast og
ekki spornað 'neitt á móti því,
að maðurirm væri orðinn svo
stirður strax um 30 ára, að hann
gt»ti ekki hreyft sig úr sporunum
frekar en útslitinn burðarklár og
ef hann ætti eit.thvað að hreyfa
sig þá væri hann nokkrar kl.st.
að því.
Öllum kemur saman um aö
eitthvað þurfl að gera, en hvað
það eigi að vera eru menn mjög
ósammála um.
Sumir hafa reynt ýms „ynging-
armeðul", en oftast hefir reyndin
orðið sú, að menn hafa haldið
áfram að eldast þrát^ fyrir það.
AÖrir reyna eitthvað annað, en
ílest er það á þann liát.t í aðal-
drá.ttunum : Að menn sitja lieima
og cetla að reka ellina út.
Þessi grundvallai'setning er fyr-
ir lóngu orðin úrelt og það er