Víðir - 01.12.1934, Blaðsíða 4
V I Ö I »
Nýjar vörur, fallegar vörur, göðar vörur.
mmi'-'annaft hÖ þaÖ e>u engin
not af raðleggiriíiU hemiai og hún
er í stuttu m;ih sagt skökk, og
hefir ekkert, sem getur sannað
sannleika hennar og gagnsemi.
En það er í raun og veru alveg
von, að þessi merking standi enn
í veldisstóli á meðal almenr:-
ings, því það hefir ekkert verið
gert til þess að steypa henni af
stóli, sem heflr getað nað til aili a.
Eitt aðalskilyrðið til þess að
geta útiýmt einhverju er að skilja
hvað af því stafar og hvað það
er, sem öðruvísi ætti að vera og
svo er það lika i þessu máli*
Yið skulum nú athuga þetta
svolítið nánar.
Prá heilsufiæðis- og læknislegu-
sjönarmiði, eldist maðurinn aðai-
lega af þvi, að nokkurskonar kalk
sest í æðaveggina, og smátt og
smált eftir því sem árin iíða fer
svo að það fer að byrja að harðna
og að lokum eru œðarnar orðnar
harðar, og búnar að missa hið
mikla fjaðurmagn, og hætta þar af
leiðandi að „slá" eins vel.
Alveg sama og þetta kemur
fram í hjartanu, og að lokum
verður endirinn sá, að manninum
hrörnar án þess að nokkur geti
viðgert, og að síðustu stöðvast
úiið hans og h'fsmagnið flýgur
burtu einn góðan vefurdag.
Þetta eru aðalþættirnir í orsök
ellinnar og að lokum ellidauðans.
M?nn hafa lengi Terið að hugsa
urn, hvað þuifi að gera til þess
að hafa alt.af nóg líf og íjör í
líkamanum, og þá sérstaklega í
blóðinu, til þess að þetta komi
ekkki fyrir svona fljött.
Nýjustu rannsóknir kenna þvert
á móti því gamla, og segja þetta:
lil þess að hálda ellinni dálítið
í skefjum þarf umfram alt hreýf-
ingn.
Ef maður athugar þetta vel, þá
sér maður undir eins, þegar mað-
ur vbit um hve mikil áhrif þarf til að
halda bióðinu á góðri hreyfingu,
að þetta er alveg rétt, því að
einmitt það eina sem heldur blóð-
inu á hreyflrigu, og yfirleitt öli-
um yöðvum iíkamans er hreyf-
ing. Þetta er ómótmælardegt.
Pegar við vitum þetta orðið, sjá-
um við nú að vantar ekkert handa
vantrúnni, nema nægar sannanir
fyrir því að hreyfingin haldi Elli
kerlingu svolítið í skefjum.
Nú vill svo vel til að ég get
fært nægar sannanir að þessu, sem
alveg eru óhrekjanlegar.
I. Franskur læknir, sem varð
100 ára fyrir nokkru, er ákaflega
mikil sönnun fyrir þessu.
Þótt hann sé svona gamall, er
hann alveg eins og flmtugur mað-
ur, bæði hvað sál og líkama
snertir.
Hann les gleraugnalaust og
gengur rösklega úti enn þann dag
í dag.
Á afmæli hans spurði blaðamað-
ur hann þessarar spurningar:
„Af hverju eruð þér svona ern
ennþá"?
n Év þ"kka þ‘H ð b ví. . nð síðan éar
VR' di eutrur il.'li éa i nltaf hoppað
ov skopp 'ö. Én geiig langt á
hve> juni dnui þegar ée gbt, 0K
hl«yp sma«pr .'t.t.i. Emriitr fei ég
oft i sól- og ■ sjóbóð oa iðka ió-
lega frjálsar iþróttir ásamt leik-
fimi 0!T jafnf i amt henni andar-
dratt.m æfin*rar.
Þetta var aðalefnið í svari „unga
mannsins", og það er vel þess
vei t að það sé athugað gaumgæfl-
lega.
Indriði Einarsson, hinn þjóðkunni
öldungur, yfir áttrætt, svaraði
sömu spurningu á þennan hátt:
„Ésr hefl synt. gentiið marya
km. á hverjnm deEl. þetjHl etr uat
l>vi við korrnð. baðaði mifj úr
köidnm sjó fioldamöiír ar. þeear
étr for npp úr rúmmu og verið
bnidindismHðm i 47 ar. Iðkað
andardi atta'æfi < trar otr altaf iinmð
til þessa dngs".
Það er nii oiðið þjóðkunnugt
hve Indriði hefir ha.ldið sér, og er
eins og fimtugur maður, enn þann
dag í dag, þótt á núæðisaldri sé.
Þarna sjáið þið útdrátt úr svari
hans eða aðalstiklana, og bor þeim
að mörgu Þyli saman við hitt
svarið.
III. Allir kannast við Hlaupa-
Manga. Hér er þó ékki átt við
Magnús hlaupara Guðbjörnsson.
Um þennan hlitup:--Manga má
lesa i „Sagnir Jakobs gamla“ og
gömlum íþróttablöðum, sem til
eru á Bökasafninu ásamt fieiri
bókum. — Hann var göngumað-
ur mikill og var frár á fæti og
hjólliðugur alla sína æfi, og var
altaf fílhraustur þar tii hann dó.
IV. Jes A. Gíslason kenuari er
einn af þeim, sem gengur altaf á
hveijum einasta morgni smágöng-
ur og hleypur svolítinn spöl oft og
tíðum. Jes er nu kominn yfir
sextugt, en er álíka ellilegur og
fertugur maður, Hann er frískur
á gangi og f öilum hreyfingum.
V. Kvenmanni einum er sagt
fiá, sem hafði líka regiu og áður-
nefndir menn, og hún var svo
hraust, að nálægt fimmtiigu
sprengdi hún tíleflda og hrausta
karlmenn í göngu, og sýndi meira
harðræði en þeir.
Framhald.
Frétlir.
Messufall
á sunnudaginn.
Betel.
Samkomur á sunnudögum kl. 5
e. h. og á fimtudögura kl. 8 e. h.
Söngur og hljóðfærasláttur.
Ræðurnenn : Carl Aridersson frá
Sviþjóð, Sigmundur Jakobsson frá
Noregi, Eric E'icson og Jónas
Jakobsson.
Skcnitisamkoinu
Hólt Slysavarnasveitin „Eykynd-
Aluminium
Pottar 12 stærðir
Katlar
ill “, í Góðtemplarahúsinu hér,
miðvikudaginn 28. þ. m.
Hófst samkoman með sam-
drykkju. Margar ræður voru haldn-
ar, upplestur, kvæði flutt og fleira
var til skemtunar. Loks var
dansað og spilað fram undir morg-
unn.
Húsið var troðfuit, og sýnir það
áhuga fyrir slysavarnamálum.
Alt fór prýðilega fram og var
konunum, sem fyrir samkorounni
stóðu, til sóma.
Tíðarfarift
hefir verið mjög óstöðugt að
undanförnu, oftast suðvestanátt,
allhvöss og brim mikið stundum.
t fyrradag
réru nokkrir bátar, Afli var
Leir- og giervörur
Boliapör 15 teg.
Skálasett fl. teg.
Kökudiskar fl. teg.
ÁvaxtaBett fl. teg.
mjög tregur, eins og reyndar
venjulegt er um þetta leyti árs.
íkveikja,
Um eða nokkru fyr en um
venjulega fótaferð s. 1. fimtudag,
urðu nænn, sem af sérstökum
ástæðum voru snemma á fótum —
ætluðu út i Gullfoss, sem var að
koma — vaiir við að eldur log-
aði í m. b. Gunnari Hámundar-
syni.
Yar slökkviliðið þegar kallað til
og tókst von bráðar að slökka, án
þess mikil skemd hlyt.ist af. Vafa -
laust er þarna um vísvitandi
íkveikju að ræða, og hefir lögregl-
an málið til meðferðar.
Eyjaprentsm. h.f.
Brúaar
, Spaðar
Ausur o. m. fl. Könnur og glös.
Riðfr i hnifapör og skeiðar, Ávaxtahnífar, plettskeiðar og margt fleira.
VER.S1L. GEYSIR
SIMI 7 7.
Tilkynning.
Það tikynnist hérrneð að framvegis verða raflagnir og
viðgerðir á raflögnum aðeina framkvæmdar gegn stað-,
greiðslu.
Þeir, sem óska eftir að fá framkvæmdar viðgerðir á
raflögnum og nýjar raflagnir, eru beðriir að snúa sér til
skrifatofu minnar á Vegamótum, BÍmi 66.
HAR. EE1EI.ÍK.SSON.
Lögtak
úrskurðast á ógreiddum viðbótarskatti
samkvæmt úvskuvði ríkisskattanefndar frá
1. maí 1934 vegna tekju- og eignarskatts
sem greiða átti 2933.
Fara lögtökin fram pegar átta dagar eru
liðnir frá birting pessa úrskurðar, fyrir
gjöldunum og kostnaði.
Bæjarfógetinn í Vestmannaeyjum 30. nóv. 1934
Kr. Linnet.