Víðir - 13.02.1935, Blaðsíða 3

V í 0 I R
að skrifa yflrleitt uin efni greina
þessara eða deila við greinarhöf-
undinn viðvíkjandi dylgjum hans
i gaið lögreglunnar, en vegna mií'-
skilnings, sem búast má við að
slik skrif geti valdið meðal fólks,
vil ég taka eftiríarandi fram.
f fyrstnefndu tölublaði er setning,
sem eigi virðist unt að skilja öðiu-
vísi, en að greinaihófundur vilji
halda fram að lögreglau héi staifi
aðallega ef ekki eingöngu að rann-
sóknum áfengismála (bruggmala),
og í næsta tölublaði (H. jan.)
minnist hann á áfengismal hér
1933 og fangelsanir a inöunum
Út af þeim o. fl., á þann hátt, að
eigi veiður annað séð en greinar-
höfundur telji, að lögieglan hafl
gengið harðhentar til verks gagn-
vart mönnum ítt af slíkum laga-
biotum og latið sér annara uin
þau, en önnur.
Út af þessu vil ég taka fram,
að þo þeii, sern að lögæslu viima'
héi, aö sjilfsögðu iæki skyldur
sinar að ollu leyti eins vel og
þnim er unt að þvl er þessi laga
biot sneitir, þa ei þ ð auðvitað
engu siður geit, að þvi ei önnur
lögbiot sneitir ogauðvitað meiri á-
iieisla logð á nakvœmni við rann-
sókn þeina b ota sem alvailegri eru,
og á ég þar einkum vjð brot gegn
hinuni almennu hegningailögum.
Og út af umtali greinaihöfundar
um fangelsarur á mönnum vegna
áfengislagabi ola arið 19 53, vil ég
geta þess, að af 13 möniium, sem
settir voiu í gæsluvaiðhald það ár,
voru 8, vegna rannsókna í þjófnaðr
armálum, en 5 vegna rannsókna
áfengislagabrota og nægir þetta til
þess að sýna hve réttmætar eru
dylgjur greinarhöfundar um að lög-
gæslan hafi aðallega beint starfi
sinu gegn áfengislagabrotum. En
Þar eð ég minnist á rannsóknir
út af þjóínaðarmálum; skal ég
taka fiam, að á nefndu ári (1933)
urðu 14 menn hór, uppvísir að
samtals 29 þjöfnuðum (þai á með-
al innbrotsþjöfnuðum, þar af hlutu
10 refsidóma 8 höfðu eigi nað
lögaldri sakamanna en á einn var
eigi höfðað'mál vegna þess að þýflð
var eigi 3u króna virði og bar því
eigi lögum sarnkvæmt að höfða
mál gegn honum neira sá, sem
stolið var frá krefðist þess, en það
gerði eigandi uimædds 'pýfis eigi.
7 þjófnaði, aem tilkyntir voiu
lögreglunni á nefndu ári, vaiðeigi
uppvíst unt, en hlutfallið milli
þjófnaða, sem uppvíst varð um á
árinu og óupplýstra þjófnaða, sem
tilkyntir höfðu verið sama ár, er
þö betra hé>, en annarstaðar þar
sem ég veit um, á því ári. En á
ttefndu ári votu lannsökuð hér.
alls og afgreidd um 280 ýmiskonar
lögbrot manna, se'in uppvis uiðu
(þ. e. hverjir v ldii að), auk uokk-
urra rannsókna út af lögb otum,
sem ekki varð upplýst, hveijit'
valdir væru áö.
f>á segir greinaihöfundur í nið-
lagi gieinar sinnar i „Viði“ þann
19. janúar, eftir að hafa skiifað
talsvert um h ve inareir séu dæmd-
ir til lefsingar samkvæmt ýms-
um nýrri lögum og reglugeiðum,
að þeim fjölgi ekki til muna, sem
dæmdir seu til hegningar („taka
hegningu“) „eftir gömlu lögunum,
sem engin reglugerð fylgir* og
tel ég víst að hann eigi þar við
hin almennu hegningaiiög. En því
fer því miður fjairi, að þett.a sé
íétt, að minsta kost.i að þvi er
snertir Vestmannaeyjar og svo
mun víðar vera, þó ég hafi ekki
nákvæmar skýrslurum slikt, ann-
aistaðar en hér. Og birti ég hér
yflrlit yfir tölu þeirra manna,
sem dæmdii hafa verið árlega td
hegmngar samkvæmt hinutn al-
rnennu hegningailögum, hér í
Vestmannaeyjuin, fra slðustn idd -
moturn, en það ei sem héi segii:
1901- 1902 enginn.
1903, 1 (fyrir þjófnað o. fl.)
1904 1907 (>iC .) enginn.
1908, 1 (fy i i þjofnað).
1909— 1916 engiiin,
1917, 1 (fynr rarigan fiambuið
fyiii lét.t').
1919 1925 enginn,
1926, 2 (fym þjofnað).
1927, 1 (fyru þjófnað).
1928, l (fyiir brot g. 12. kap.
hegningarl.)
1929, 2 ( tnnai fyi ir þjófnað hinn
fyrir biot g. 12 kap. hgl.
1930, 4 (3 fyrn biotg 12 knp.
hgl. 1 fy11 r brot g. 26.
kap. hgl. (fjardiótl).)
1931, 3 (fyiji þjofnað).
1932, 5
1933, 16 (þar af 10 fyrir þjófn-
að,) þó skal þess getið að
þar eru talin með 4 mál
út af biotum, sem íann-
sökuð voru og upplýst
um að fullu á árinu 1933,
en dómar ekki kveðnir
upp, vegna fjarvetu hlut-
aðeigandi manna og vai n-
aiskrifa í málunum, fyr
en rétt eft.ir áramót, og
tel ég það samt gefa
réttari mytjd af því sem
um er að íæða, að telja
mál þessi til ársins 1933.
Á árinu 1934 voiu 4 menn
dæindir fyrir biot gegn hinum al-
mennu hegningailögum, miðað við
að framangreind 4 mál sóu talin
t.il áisins 1933, en þess ber. að
gæta að sakamálum, sem fytir-
skipuð voiu á áiinú, gegn sam-
tals 27 mönnum, hefir ekki verjð
að fullu lokið enn, vegna rann-
sókna, sem þuift hefir að láta
fara fram, viðvikjandi þeim, í öðr-
um lögsagna.'umdæmum, vainar-
skrifa í málunum o. fl., þó þeim
að sjálfsögðu hafi verið flýtt svo
sem unt er. T>1 skýiingar má
geta þess, að eít.t af málum þess-
um h'fii verið h' fðað gegn sam-
tals 18 mönrinm, en það mal
mun ýinéiim flnnast hafa nokkia
sérstöðu.
Annais vom lögbiot, þau ertil-
kynt voiu lögiealunni, oða sem
hún fékk vítneskju um á annan
hatt, (þar á mbðal þjófiiaðir) miklu
færri árið 1933 h ldur en 1934.
Þá má og geta þess að afyist.a
mátiuði þessa árs, komust 3 nienn
undir ákæm fyi ■ i b ot gegn h"gri-
ingarlögunum, auk þess sem að
framan get,u>-, 2 beinlinis upp-
vísir að þjófnaðaibrotum, sem
þsir hafa jatað á sig, og veiður
dæmt i þeim málum næstu daga.
Fi amh.
Jón HaUvarÓsson
Útsvörin í
Vestm.eyjum.
Brýn nauðsyn á
beinni tekjuöflun
fyrir bæjarsjóð.
Það mun flestum gjaldendnm
þessa hæjar finnast útsvarshyiðin
oiðin óbærileg, og gela gj ildenda
er í engu samiæmi við álögin,
þó þvi verði ekki á hinn bóginn
neitað að bærinn þuifi allmikið til
sintia útgjalda. Fað er augljóst
þegar afkoma atvinnuvegaiins er
sem nú er komið, og þar með
gjaldþol bæjarbúa, þá veiða þeir
sem bænum stjórna að finna aðrar
le'ðir en nú eru farnar. Er ekki
um tvent að velja ? Að draga Úr
útgjöldum, eða afla bæjarsjóði
beinna tekna Að þessa er þörf
munu margir hór viðmkenna —
samanbr logt.ök á bæjargjöldum
undanfaiin ár. Það mun teljast
örfiugt nú á timum, að finna
möeuleikana fyiir beinum tekjnm
fyrir bæj irsjóð. En léttua viiðist
að bæj ust.jóinin teyndi þáleiðina,
Því hitt, að reikna með tekjum,
sem ómögulegt reynist að fá
gieiddar, þýðii ekki lengur.
Bæjarstjórn þaif þvi að finna
einhver ráð t.il að auka atvinnu
og framleiðsluniöguleika bæjaibúa,
eða eins og áður er á minnst
beina tekjuöflnn fyrii bæjarsjóðinn.
Ems og öllum er kunnugt er salt-
fisksmai kaðui stöðugt að þiengjast
og óvist, hve mikil alvaia biður
oss í þeini efr.um. Hér standa
nokkui stóihýsi ónotuð, (hús G. J.
Johnsen). Væri ekki hugsanlegt
fyiir Vesl inannaeyj ibæ að semja
um og yfirtaka þessi húsakynni að
meira eða minna leyti og koma
hér upp hraðfrystihúsi? Kaupa
fiskinn a biyggju og koma honum
eft.ii hendmni a heimsmai kaðinn.
Mætti nf slii> u fyiirtæki góðs eins
vænta. Aukin atvinna, auknir
möguleikai um leið fyrii saltfiskinn,
minna franiboð. Bessu atiiðibeini
ég t.'l hinna þektu fjai málamanna,
þeina 01 fs Auðunssonar og Jö-
hanns Jósefs-onar. Baðir eiu þess-
ir rnenn í fjárlaganefnd bæjar-
stjóihaiinnar, og þekkja þvímæta-
vel hag bæjarbúi. Ei þeim bað-
um tiúaiidi t.'l að sýna fjaimála-
nyggmdi fynt bæj"féi.igið eins
og þeim htfii tekist. það fyiir
sjálfa sig.
Flei'i mOguleikar til beinna
tekna fyrir bæjarsjóð eru hugsan-
legir. en að þesau sinni skal þeirra
ekki minst. Þó má get.a þess að
fulltrúar bæjarstjórnar Reykjavík-
ur hafa hieyft þvi að nauðsyn
bæri til að afla bæjarsjóði þar
beinna tekna. Er sist að efast um
að fulltrúar Vestmannaeyjabæjar
sjái þá möguleika eins vel og ég.
En það er nú fullsannað að hefjast
þaif handa til að bæt.a núverandi
fyiii kómulag um oflun nauð.syn-
legra tekna fyiii bæjaisjóð, en
það þarf að miklu leyti aö
gjörast á annan hátt en hingað
til, þar sem því verður ekki neitaÖ
að einstaklingatnir þola ekki nú-
verandi alög. — Þar með ógleymd
gjöld til rikissjöðs. Að gjöld ein-
staklinga eru of há, þarf ekki að
eíast um. Fað er nóg að benda á
eitt dæmi:
H. f. Kveldúlfur kom hér þegar
veruleg þöi f var á því að geta
selt hér fisk á bryggju. Firma
þetta staifaði hér tvær veitíðir,
en vaið illu heilii ab hröklast héð-
an fyrir ósanngjarnt útsvarsálag.
Ekki hefur heyist að bæjarstjórn
hafi gjört neitt í þeim efnum að
bæta bæjaibúum þann halla sem
þeir hafa beðið við þessa ráðstöfun,
Páll Oddgeirsson.
FréUir.
Messað
á sunnudaginn kl. 2
Bctcl.
Sarnkomur a sunnudOgum kl. 5
e. h. og a fimtudögum kl. 8 e. h.
Sontíur og hljóðfærasláttur.
Ræðumenn: Sigmundur Jakobs-
sou fiá Noiegi, o. fl.
Skipströnd
og sorglegt mar.ntjóri.
Nýlega strandaði á Skeijafirði
enskur togari. Menn björguðust
af honum, en talið óliklegt að skip-
ínu verði bjaigað. Gerir „Ægii “
t'l'aunir til þess þpgar færi gefst,
> en það er sjaldan vegna brima.
í ofsaveðiinu aðfaranótt hins 9.
þ. m. strandaði við Dýiafjöið að
austanverðu, enski togarinn
„Langanes". Menn allir fórust.
Annar enskur togari, si m heyrt
hafði neyðarkall skipsins kom á
vettvang. Sást þá einn maður &
hvalbak stiandaða togarans. Fór
þá stýrimaður ásamt tveim há-
s^turn í bát til þess að gera til-
iaun til að bjarga mannimun. En
þá tókst svo hörmulega til að bát
þeiira hvolfir og druknar stýii-
maður, hmum tókst að bjarga.
AUGLÝSIÐ 1 VÍÐI