Víðir - 06.04.1935, Blaðsíða 3

V I Ð I R
afi heimta og gera kröfur til
þeirra, sem enn era ekki þrotnir
að von um eigin sjálfsbjörg.
Móti þessari bækkun hafa sjálf-
stæðismenn barist, og nú í vetur
þegar þeir gátu ekki neinu ráðið,
þá reyndu þeir að fá hina rauðu
til að samþykkja að helmingurinn
af þessum skatti rinni í bæjar-
og Bý'dusjóði, við það var ekki
komandi, og naði því ekki fram
að ganga.
Jafnaðarmenn som ailir með
tölu eru kosnir af bæjaifélögum,
eru svo gjörsýiðir af undnferli og
svikastarfsemi. feir gera barida-
lag við Framsókn, þann stjórn-
málaflokk, sem aðeins berst fyr-
ir aÍKomu bænda, en vill lata
sjávarútveginn ^g bæjat félögin
sigla sinn eigin sjó, en mokar úr
ríkissjóðnum i sveitiinar, það sem
er kúger' ur úi kaupstöðunum.
Og þeir bæhdur, sem 1 faf>æði
og blindni fylgja þessum flokki,
gæta ekki að, að þessi gengdar-
lausi fjáraustur hlýtur að enda
með hruin. Viðskifti kaupstað-
anna við sveitirnar hijóta að
stöðvHSt, ok þar með allui merk-
aðui s eit ibönd ms. K;uip taðim-
ir reyna að fiainleiða handa ';éi
sjalfir hær alira náuðsyélegu-tu
laiidbúuaðarvöi ur, svo sein tnjólk
og gaiðeávöxt. Og hvar eru bænd-
ur þá staddir, þegar enginn er til
að kaupa vörur þejrra.
Þanh dag munu augu bænda
uppljúkast, og þa vil ég bíðja fyr-
Framsóknarþtngmanni, sem skyldi
eiga leið sína um sveitavegina. En
ef til vill verða þessi bændagiei
komin undir græna 'tórfu. Pví vel
má það verða, að hinn hungraði
kaupstaðalýður leiti upp 1 sveítir,
og spyrji ekki um eignarréttinn,
hirði og geri sér mat úv því er
hönd á féstir.
Páll 'kratapostuli hefir ekki
skorist ur leik frekar en aðrir
flokksbræður hans, selt sig fram-
sókn, fengið bita til að naga í
sumar á Sigluurði.
En á þinginu hefir hann gert
alt til að vinna á móti hagsmun-
um bygðarlagsirís, sem hann var
kosinn fyrir. Til dæmis valt það
á atkvæði Pals, hvort Vestmanna-
eyjar fengju 10 þúsund kr. styrk til
ræktunarvega, eða 6 þúsund. Pall
greiodi atkvæði með nafnakalli á
möti 10 þúsund króna framlagi.
Jóhann l5. Jósefason, hafði því
í gegn aðeins 6 þúsimd krónur,
sama var meö ákuldajöfnunar-
sjóð sjálfstæðra útgerðarmanna.
Þá var hann með í að fella til-
lögu sjalfstæðismanna, um að half-
ur tekju- og eignaskattur færi í
bæjarsjóð. Þetta eru aðeins fá
dæmi af mörgum, sem mætti
telja kratafoiingjanum í Vestm.-
eyjuui til hróss.
Það «r hægt, en með fádæm-
um litilmannlegt, fyrir slika menn
og Pal og hans líka, að koma
svo með hveija tillöguna á éftír
aðra um allskonai fjárveitingar
úr bæjaiájóði, eftir að hafa unu-
ið leynt og ijóst að því að draga
úr get.u bæjarsjóðs til framkvæmda
a hyerju einasta sviði.
Á alt, þetta var Pa!l mintur, á
bæjarstjóiinu fundi um dagirírí, Pal
hafði aðeins eina afsökun og inarg
tugði hana, eins og akömmustu-
legur krakki, sern er koiuinn að
því að hrína. Afsökun hans var:
„mér var skipað þetta af flokks-
biæðrum minum“. Eru það jafn-
aðarmenn sem ráða þessu ? Nei,
það er framsókn sem stjómar
jafnaðaimönnum.
Jafnaðarrnenn eru verkfæri í
hondum Fiamsóknar, sem vægð-
arlaust er notað á bæjaifélögm,
og þa ekki sist á verkalýð kaup-
staðanna.
Það er vist að slíkir alþýðu-
skiumarar, sem Pail og hans
félagar, munu fa veiðskulduð laun
fyr eða siðar. Og það eitt er
vissa, að fair veiða til að veija.
gjörðir slk'a manríá iiema Guð-
mundur Stguiðsson i Heiðaraal
og þeir, sem honum etu líkir.
Frá álþingi.
Eins og getið er um á öðium
stað hér í blaðinu, hefir frestun
Alþingis legið í loftinu að undan-
fönru.
Síðastlíðinn firntudag fóiu svo
frajn uimæður um tillögu stjóin-
arinnar um þingftestun og var
þeim umiæðum útvaipað.
Fó að sjalf.stæðismenn á þingi
kréfðust þess, að slikar umiæður
færu fram urn frestúnartillöguna,
þá hafa þeir auðvita.ð fyrirfram
vitað að slíkar umræður mundu
engan ámngur bera.
Það vaið líka sú raunin á, því
stjórnarliðar allir, sem viðstaddir
voru — og það voiu þeir nær
allir — greiddu tillögunni atkvæði,
og var hún samþykt.
Aftur á þingið að kotna saman
þann 10. október, í siðasta lagi,
en hvenær þingmenn verða send-
ir heim að þessu sinni, er ekki
vitað þegar þetta er skrifað. lúk-
legt er að það veiði bráðlega.
Vélbát vantar.
Fyrir um þrem vikum fór frá
Þórshöfn í Færeyjum vélbitur á-
leiðis til Faxaflóa (Njarðvíkui) og
hafir enn ekki komið fram.
Bátur þessi varáleiðfiá Fiede-
reksund í Danmörku, riýsmíðaður
þav, um 18 smálest.ir að stærð.
Skipshöfnin þrír danskir menn.
Mjög er hæt.t við að bátur þe«si
hafl týnst, í haflð, nnda aftaka
veður milli Færeyja og í«lands,
nokkru eft.ir að hann fór þaðan, er
hélst döguni stimau.
Sé báturinn ofan á, þá hlýtur
Hann að hafa boiið langt af siglinga-
leið, annars mutidu skip hafa
orðið hans vör.
Það er annars merkilest. að
Danir skuli énn lata það atskifta-
laust, að aðeins þiii rnenn sigli
skipi milli landa, um hávetur.
Einmitt það hvað illa er mannað,
getur valdið slysi. Hugsum okkur
ef að t. d. einum eða katmske
tveimur af þremur skolar fyiir
boið. Hvað get.ur einn maður þa ?
f’að er akkoi ðssigling þeiiia
Dananna, sem veldur þensum
sparnaði þeiira.
Yíxlaíalsanir
í Reykjavík.
Trésmiður nokkur í Reykjavík,
Benedikt Jóhamie«son að nafni,
hifir o-ðið nppvis afi ov játafi á
«it 60 vxl fnlsanir, 14 fiumvixla
oa 46 fi imle.igingar. Sagt er að
falsdiiir Benedik ts þessa nemi
samtals 4300 krómtm.
Hefir nú fallið domur i máli
hans og hann venð dæmdur í
2J/a árs betiunai hússvinnu óskil-
oiðsbundtð.
Verslunarmaðúi nokkur ónafn-
greitidui, hafði að sögu Bnr.edikts
venð í vitoiði með honum um
fcinn vixilinn. Hefir; maður sá
jatað það a sig og veiið dæmdur
í 1 árs beti unai hussvinnu, einnig
óskiloi ðsbundið. Eitthvað fleira
hafði hann haft á samviskunni.
Alt fyrir
síldina.
Til þess að geta lagt öruggan
gtundvöll undir síldve ðar, meðal
annars hér við Eyjar, á meðan
sííhín er að hiygna, er' nanðsyu-
legt, að híIh séi npplýsmga urn
tvennt. í fyrsta lagi veiðum við
að vir,a nákvæmlega hvar sildin
hiygnir, og í öðru lagi þarf hiygn-
ingaitímuin að vera vei þektur.
Nú er veuð að leitast við að
komast til þekkingar á þessum
atriðum, með því að kanna botn-
inn með „botngreip", en b«tui má
ef duga skal.
það vill svo vel til, að ýsan
etm mikið af síldarhiogríum, á
meðati að þau liggja a botninum
þ. b. a. s. um hiygningaitíma
síldarinnar. Þetta fymbrigði er
mjög vel þekkt frá öðrum -löndum,
til dærnis úr Noiðmsjónum. Ýsan
getur því gefið okkur hestu npp-
lýsingar um hvar og hveuær sildin
hiygnir, ef að við spyijum hana
frétta. Um ie ð og hún hefur
magann fullan af sildaihiognum,
bieyiii hún allmikið ytra útliti :
Hún veiöui súfu yilit, a litiiin, og
sle p sem . 11, og ef ég hi-fl skilið
ióli, meirati a flskinn, og þvi er
vandfarnara með hana.
Nú viidi ég beina þeirri ósfc til
allra þeirra, sem stunda sjó hér i
Vestmannaeyjum, að veita því
nána aihygli, hvar og hvenær
síldarhrogn finnist, j ýsumögum,
það skal tekið ftam til frekari
skýringar, að eggin erumjögsmá,
og loða jafnaðarlega saman 1
kekl-jum. Ég víidi þvi biðja hvern
og einn sem með ýsu fara, um
þær upp ý ingar hvenær og hvar
ýsa finst með sildai hi ognum.
Áu'ðandi ei að gefa nákvæmlega
upp stund og stað, og séistaklega
veiður að veita þeirri ýsu athygii,
sein veiðist í mars og april, júlí
og agúst, enda þött ekki sé með
öilu loku fyrir það skotið, að síld
hrygni eitthvað lítið eitt á öðrum
tímum. Ennfremur tek ég fegins
hendi á móti þeim upplýsingum
um þntta eftii, sem memi kunni
að h ifa fia fyrii timum, en eins
fljott og moguÍHgt, er.
Virðingaifylst,
Arni Friðriksson.
Leiðrétting.
Vegna greinanna í Beykjavikur-
blöðunum vil ég biðja um rúm
fyrir fáeinar línur. Þar nefndi
Árni Byion Sigurðsson hefir al-
drei veiið meðlimur Hvítasunnu-
safnaftarins. Það er heldur ekki
kenning okkar þetta, sem hann hef-
ir venð að tala um, að vekja
upp dauða, heldur er það eitt-
hvað, sem hann heflr búið til
sjalfur. Maður getur heldur ekki
sagt,, að hann hafi sott samkom-
ur í Betel, þvi þar h<-fii hann ekki
kornlð nema mjög sjaldan, ef til
vill tvisvar þiisvar sinnum um
margra, ára skeið. Það sem mig
mest fuiðar er að lögi egiustjörinn
skuli gefa upp oi ð veiks manns,
fyrir RHykjavikui blððm án þess
að athuga hvað eatt sé 1 því.
Eiic E icson.
Þeir, sem ekki hafa reynt
GULABANDIÐ ættu að
gjöra þ.*ð sem fyrat, þ ð
mun borga sig, aðeins 75
aura, pundið.
tSHtJSIÐ.
AUGLÝSIÐ 1 VlÐI