Víðir - 23.01.1943, Blaðsíða 1

XIV.
Vestmaimacyjum, 23. janúar 1943.
4. tbl.
Hafnarmál Eyjanna
Eftir ftmn&r Ol&fsson k&npm&nn.
Árið 1941 rann upp, að Haftiar-
stjórninni alveg óviðbuinni, og ó-
boðið á allan hátt. Hún hafði
þreytt glíinuna við “sandskratt-
ann‘ á undanförnum þrem árum
og háfði inú snúið baki við hon-
um ium óákvcðinu tíma.
Fyrir jiá sök var ckkert gert að
að hafnarbótum það árið, hvorki
smátt né stórt. Básaskrcsþryggjan
liclt 6cr í inæði illnothæf cins og
áður, cinkum íyrir fiskibátana.
þctta var orðið svo vanalcgt og
sjálfsagt, að mörgum datt ckki
amiað í hug cn að þannig numdi
það verða um aldur og ævi. Sand-
urinn, scm dælt lutfði vcrið ur
liaftlartnynninu undir Lönguncfiö
árinu áð'ur og dagað þar uppi
var ckki ómakaður og kvartajiir
yfir því báru engan árangur.
þcgar cg síðast átaldi þctta o. fl.
á futldi í Samkonruhúsinu scint í
dcsembcr- 1941 áð viðstöddum bæj
arstjóra, nokkrum bæ.jarfulltrúum
og hafuarnefndarmönnuni, þá tóku
þcir því fálcga, þeir scm annars
opnuðu munninn. Einn var þó
þarua úr bæjarstjórninni og ltafn-
arnefndinni, cr til að byrja mcð
þótti skara ftia.m úr, bæði að
mælsku og djúpsettri þekkingu á
málefnum bæjarins. Hann stóð
upp úr sæti síuu og varð af því
gústur nokkur um salinn. Ef til
vill* liafa cinhvcrjir hinna lcttustu
þurft að lialda |Scr í stólana til
þess að fjúka ckki, mcðau þetta
reið af, en engatt sá ég fjúka,
það cr árciðaulcgt. Svo tók mað-
urifln til máls.
Hiatin álaldi þá dirísku, er í
þvt fælist að koma fram tlieð að-
finnslur luni stjórn á inálefnum
luifnarinnar og yfirlcitt á málefn-
um bæjarfélagsins, “og eru slíkar
aðfjimslur rangar 'og ójw>landi.“
“Hafnarnefndin“ sagði hatin,
varð að hætta ölluin framkvæmd
uni vcgna félcysis. Hún tók við
svo miklum skuídum, þá er liún
tók við stjórn hafnarmálatuia eít-
ir kosningarnar 1938, að hér vár
ckki um annað að gcra cii liætta
öllutn frainkvæmdum á áritíu 1944.
Allt, sem höfninni' hefir áskotnast
í tckjum á þcssu ári, hcfir gcngið
til þess að borga gömlu skUldirn-
ar sagði hann cnnfrcmur.
Hér var ckki um ncitt hik aö
ræða, maðurinu þckkti J>að öllunt
mönnum betur, sem liann var að
tala um, og enguin skyldi líðast
Jtað, óstraffað að koma fram með
aðfinnslur um vcrk hans og álykt
anir fyrir bæinn.
J>að varð hljótt í salnutn.
Ýmsir drupu höfði í auðmýkt
og lotningu fyrir mælsku þcssa
manns og 'J>ckkingu. Hlann kutini
fræðin utanbókar, það var auðséð
og Jiað var auðheyrt.
En þcgar svo á það var bcnt,
að sama scm ekkcrt hefði vcrið
borgað af gömlu skuldunum, og
að Hiafnarsjóður hcfði vcrið látinn
lána bæjarsjóði á aunað hundrað
þúsund krónur aðallcga á árinu
1941 til þcss að borga mcð allskon
ar skipulagsbrcytingabrask á árun-
um 1940 — 1941, höfninni alveg
óviðkoinandi og að mí í árslokiu
1941 ætti hafnarsjóður 112d þús.
krónur hjá bæjarsjóði, þá var ciiís
og það lækkaði einhvcrja ógnar-
ögn loítþrýstingurimi í hiiruin
mjög svo, fyrir stundu, uppblásna
ræðumanni.
Ojá, það höfðu J>á slæðst 112 þús.
krónur úr hafuarsjóði, inn i bæj-
arsjóðinn og fyrir þá sök var ckk
ért hægt að gera ^við höfnina á
áriuu 1941. Bæjarsjóður hafði var-
ið fé Jicssu í algerlcga óþarft og
á margan liátt bætium stórskaðlegt
skipulagsbrcytingabrask. Látuin
svo vcra. Aunað cins hcfir nú koin
ið fyrir að íniunsta kosti hjá íninni-
liáttar bæjarstjóruum og ráðlitl-
um.
En að niáður, og cf til víll flciri
cn eitin maður, sctn bæði er í
bæjarstjórn og hafnarneínd skuli
alls ckkcrt þckkja til í þcssum
málcfnum, cr Jressar slofnanir varð
ar, það tnundi í flestuin bæjum
álitið undrutn sæta. En hér virðist
Jictta litla eftirtekt vckja.
Svo má illu venjast að gott þyki.
— Vaninrí cr ríkur.
Ekki varð |)ess vart hvort bæj-
arstjóri, cr þarna var staddur á
fundinum, vissi cða vissi ckki um
reikninga við skipti hafnarsjóðs og
bæjarsjóðs. ‘ Hitt varð aftur upp-
lýst að um ástand Básaskersbryggj
unnar vissi hatui ckkj. Ekki nvunu
fíeiri bæjarstjórnarmcðlimir, cr
þarna voru á fundinum, ásamt
hafnarncfndarmönnum, hafa tekið
til niáls. En framlágir virtust þeir
vcrða sumir hvcrjir, cr þeir
heyrðu iivar fé haínarinnar
hafði strandað, og cinhvcr kliður
heyrðist um ]>að, að bæjarstjóri
hcfði nálcga aldrci á því ári, feng-
ist til þess að kalla hafnarncfnd-
ina saman á fund,
—o—
Ef maður nú tckur til, Jnir scm
áður var frá horfið. þá cr það
báturinn, bátur, scm gæti flutt hafn
sögumanhiiin um höfnina og yfir
lcitt komið í stað J)css báts,
scm nú cr notaður, bæði sein
hafusögubátur og vatnsbátur. Vit-
aifléga mundi bátur þcssi ckki ann
ast tollgæsluna, ncma J>á eftir sér-
stökum samningi við tollstjórniua,
cu J)að virðist litlu skipta ef rctt
væti mcð farið, enda alls ekki nauð
synlegt fjárhagslega skoðað.
Hcfði nú stjórnarvöld bæjarins,
J). c. bæjarstjórnin, Jiaftiurnefndin
og að minusta kosti 18 aðrar ncfud
ir, — cf hundahreinsunaniefnd- er
taliu mcð, látið byggja bátinn, þó
ekki hefði vcrið fyr cn á árinu
1941 |)á licfðu öil J)cssi stjórnar-
völd uuiiið bænuiji talsvéri gagn.
Scnnilcga hcfði slíkur bátur mcð
vél ckki kostað mcira cn um 20
þúsund krónur, cn nú niundi hann
n&ður og kon&
verðar næsta leíkrít
* Leikféíagsíns
Æfingar eru þegar byrjaðar og
vcrður haldið áfrani af mikluni
krafti þar til leikurinn verðitr sýn-
ingarhæfur, cn það inun verða að
öllu forfailalausu í íok febrúar-
niánaðar.
Félagið mun vanda mjög til
þessarar sýningar og hefir þeg-
ar tryggt sér búninga að láni frá
Leikfélagi Reykjavíkur.
það má teljast stór viðburður í
lcjklistarlífi Vestinannaeyja að ráð-
ist er ú'ú í að sýna hér þennan á-
gæta sjónleik, sem á sínuin tíma
olli straumhvörfum í höfuðsfað
landsins, sökum vinsælda.
Efni leikritsins er óþarít að lýsa
því eins og allir vita cr það tckið
úr hinni frægu skáldsögu Jóns
Thoroddsen.
Lcikendur eru alls 18 að tölu.
Með hlutverk sír* sigválda {er
Stcfán Árnason, en þórdísi í
í Hlíð leikur frú Nikolína Jóns-
dóttir. Annara leikeiida verður get-
ið jn ánar f blaðinu síðar.
það hafa orðið inikil og góð
umskipti á Leikfélaginu og slarf-
scmi þess, cr virtist nær því að
fjara út um tíma. '
Áhugi iiinan félagsins cr mikiH
pg það mun sannast að’ mikið get
ur góður vilji og það væri fjar-
stæða, að álykta sem svo, að nokk-
ur tilfinnanlegur sboríur rfkti hér
hvað sncrtir leikkrafta.
það ætti að vera nietnaðarmál
þessa bæjar, að eiga gott og öflugt
leikfélag og styðja að framgangi
þess með ráðutn og dáð.
þrefalt cða fjórlalt dýrari. þcttu
þó lítið sé, bendir í þá átt, að
bctra og hyggilegra Ircfði verið
að kaupa bátinn og lána bæjar-
sjóði Jjeiin ínun miuna i skipu-
lagsbrcytingar og aunars jafnþari'-
lcgs, cr tryggir bæjarsjóði sívax-
andi fjárhagsvaiidræði.
_o—
Á síðastíiðnu sumri þ. c. 1942
Framluild á 2. síðu.