Víðir - 06.02.1943, Qupperneq 1

Dægu
Eftir fiuðli
Niðarlag.
Viö lcstur grcinar O. Ö. í Víði
23. jan. s. 1., þar scm hann stað-
hæfir “að sama sem ckkert hafi
verið borgað af gömlum skulduin
(hafnarinnar) og að lianfarsjóður
hafi vcrið látinn lána bæjarsjóði
á annað hundrað þúsund krónur
aðallega á árinu 1941 og að nú í
árslokin 1941 ætli hafnarsjóður 112
þús. krónur hjá bæjarsjóði", —
kuniu jniúr í bug orð, scm hann lct
falla við mig ekki a!ls fyrir Iöngu,
að hann licfði að sjálfsögðu ýmsa
galla eins og aðrir dauðlcgir meun,
cn }>að væri }>ó citt, scm hann
hcfði tamið scr, }>að væri að lialla
aldrci réttu máli.
Ég gct fúslega játað, að ég þá
í fullri cinlægni gat vcl tckið und-
ir |>cssi orð lians, mcð því að cg
hafði alltaf álitið haun maun, hvcrs
orðum væri óhætt að trcysta.
Lestur áður uinræddrar greinar
hans urðu mcr því ónotaleg von-
brigði, þar sem ekki verður hjá
því komist að sjá livcrsu gífur-
lcga hann ]>ar misþyrmir saunlcik-
anum í því cina augnamiði, að
níða niður þá mcnn, sem ábyrgð
bcra á málefnum kaupstaðarins.
Viðskipti hafilar- og bæjarsjóðs
hafa í stuttu máli gcngið þannig
fyrir sig.
Fram til ársins 1932 voru cngin
rcikningsviðskipti milli þcssara að-
ila. Bæjarsjóður gerði rcikning fyr-
ir þeim kröfum, scm hann eiguað
ist á höfnina og fckk þær greiddar
cjnsog aðrir, cn hcldur ckki mcjra.
Eftir hrún útgcrðarinnar 1930
fór fjárhagur bæjarins af eðlilegum
ásticðum mjög vcrsnaiidi. Útsvör
Þau, scm lögö voru á, fcngust
ckki grcidd fyr cn scint og síðar
mcir og suni aklrci. I tiiiar opin-
beru lánsstofnanir voru bæjarsjóði
og gcrsamlcga lokaðar mcð rckst-
msfé. Mtin þá luifa vcríð gripið
til þcss örþrifaráðs að slá hinái'
stærri vcrslanir upp í væntanleg
fiískson
útsvör þcirra, með útgáfu hinna
márgunitöluðu vöruávísana til
greiðslu launa starfsmanna bæjar-
ins, sv;o og þeirra scm framfærslu
sína tóku hjá honum.
Mun firmað Qunnar Ólafsson Ö>
Co. liafa orðið cinna stærst í
þessum viðskiptum. En }>ó að það
í fyrstu liafi dregist lcngi, jafn-
vel árum sainán, að endurgrciða
þessuni aðihini }>að sem tekið var
til láns umfram útsvör þeirra, hlaut
}>ó einhvcrntíma að koma að
skuldadögum.
Flcstir þcir, seni með þcssar á-
vísanir lágn höfðn ennfremur cin-
livcr viðskipti við hafnarsjóð og
sumir nijög niikil. Og þar scm bæi
arsjóður var þcss ekki tjiégnugur
að ínnlcysa ávísanirnar, kröfðust
þcir, scm eðlilcgt var, að fá að
nota þær til greiðslu á gjöldum síti
um til hafnarinnar. þannig myndað
ist og hækkaði árlcga skuld bæj-
arsjóðs og cr þetta það fc, sein G.
Ó. hcldur frani í grein siiini, að
höfniu hafi lánað bænum.
þegar bæjarstjórnin 1938 tók viö
að iiýafstöðnuin kosningum, var
mcirihluti hennar alveg sammála
nm það, að ávísanir }>essar yrðu
að nást úr uniferð cf .þess væri
nokkur kostur. Var ]>á þegar á
því' ári og því næsta rcynt að
draga þær inn, cftir því, sem cfni
stóðu til.
Hækkaði inneign hafuarsjóðs
hjá bænum þá að sjálfsögðu all-
verulega og mun í ársolk 1939
liafa vcrið komin upp í allt að
þcirri upphæð, scm G. Ö. hermir'
í grcin sinni.
Með batnandi afkomu almenn
ings 1940 færist fjárhagur bæjarins
cinnig stórum í rétt lrorf. Hiann
fær þá rekstursláu í Útvegsbank-
aiiiim og stöðvaðist við það útgáfa
hinna iiniræddu vöruávísana. Laun-
Jicgum og öðrum eru grcidd laun
sín og kröfur reglulega og ávísanir
þær, scm úti eru, innlcystar.
íorstjóra.
Hafnársjöði eru þá }>egar eud-
urgreiddar rúmlega 16 þús. krónur
af skuld bæjarins.
Og árið 1941, sem G. Ó. scgir
að hafnarsjóður liafí ekkert get-
að látíð gcra vegna þcss að hann
liafi lánað bæjarsjóði á aiinað
hundrað þúsund króuur í allskon-
ar skipulagsbrcytingabrask,, endur-
greiðir bæjarsjóður höfninni um
76 ]>úsund krónur.
Og í árskik 1941 skuldar bæjar-
sjóður höfninni aðeins um 20 þús-
und krónur, en ekki 112 þús., cins
og G. Ö. svo fjálglega leyfir sér
að staðhæfa í grcin sinni.
þannig cr þessuin múlum var-
ið. Og allt }>etta licfði vcrið G. Ó.
innanliándar að fá vitneskju um,
cí hann liefði ckki talið það væn-
Iegra áróðri sínuni til framdrátt-
ar, að fara nieð jafn staðlausar
blekkiiigar og hann nú prðinn
sannur að sök um að hafa borið
fram fyrir lesendur blaðsins.
Að lokum.
. það efast víst enginn um að
grcinar þær, sem G. Ó. hefir að
undanförnu látið frá sér fara um
liafnar og bæjarmálin, cru hrein
áróðursrit gcgn þeim mönnum scni
að þessum málum standa.
Að hafnarfrainkvæmdir hér liafi
bcinlínis strandað á því, að höfn-
iii liafi verið látin lána bæjarsjóði
svo og svo mikið fc, tcl cg mig
hafa fært full rök fyrir, að sé
hrein staðleysa. Enda bcra rcikn-
ingar hafnarsjóðs yfir undanfar-
in ár það greinilega með sér, að
allar hans tekjur umfram beinan
rcksturskostnað, liafa út í ystu
æsar vcrði n'otaðar til nauðsyn-
legra og aðkallandi , framkvæmda
og endurbóta í höfninni.
Má þar t. d. bcnda á byggingu
Básaskersbiyggjuimar, sein ínun
nú orðið kosta fast að 500 þús-
und króiium, dýpkunarskipið, «em
á síiium tíma kosíaði um 160 þús-
und krónur, auk Iþess s.em varið
Framliald ú 3. síðu.
Fundur.
í Sjálfstæðísfclagíntí.
Síðast liðinn þriðjudag r»r
aðalfundur boðaður 1 Sjálf*t»8
Ufélagi Vestmannaeyja.
Formaöur félagsins Einar Sig-
urðsson gaf skýrslu nm atörf
stjórnarinnar og félsgsine á liðna
árinu.
Gat liann fyrst afmtelis flokbs-
ins þann 18. janúar, scm var
hin lang fjölmennasta inBÍ
skemmtun, er nokkru sinni hef.
ir verið haldin hér í Eyjum, eu
830 manns sátu til borðs.
Skeinmtun hélt félagið síðasta
vetrardag og sóttu hana 400
manns. Afmœli félagsins á slft-
astliðnu hausti sátu 500 mnmis.
Þá gat formaður þess mð
einnig nokkrir titjórnmála og
fræðslufundir hefðu verið haldn-
ir á árinu, auk þess unnid aft
sigri flokksins í einum bæjar-
8tjónarkosningum og tveunum
alþingÍ8kosuingum.
Þá hefir félagið beitt sér fyr-
ir því að Samkomuhúsið kcypti
Eyjaprentsmiðjuna á siðastliðnu
ári og einnig keypti flokkurinm
blaðið „Víðir„ og hefir séft
um reglulega útgáfu þess síftan.
Stjórnin hefir haldift fundi
reglulega einu sinni i hverjum
mánuði og stundum oftar.
Er formaður haffti lokift
ökýrslu sinni skýrði gjaldkari
fólagsins Guðmundur Helgason,
frá fjárhag félagsins.
Tillaga kom fram um að freata
kosningu í stjórn og fulltrúaráð
vegna þess hve fáir mættu á
fundinum, sem m. a. mun hafa
stafað af því, hve margir voru
uppteknir við sjóróðra og vlnnu
i þvi sambandi.
Tillagan var samþykkt, og á-
kveðið að boða aðalfund innan
skamms og þá lielst meö hlið-
sjón af landlegu, ef unt væri.
Að því búnu hófuat urer»ður
um ýms flokksmál og urðu þa r
hinar fjörugustu, er á leift.