Víðir - 17.07.1943, Side 1

XIV.
12. tbl.
Vestmannaeyjum, 17. júli 1943.
Liirarsamlag Vestmannaeyja
Aðalfundur Lifrarsamlag&ins
fyrir árin 1941—1942 var hald-
inn í Samkomuhúsi Vestmanna-
eyja.dagana 3. og 4. þ. m.^
Fyrra árið var tekið til vinslu
1.15U.025 kg. af lifur, þar af
42.000 kg. 8umar- og haustlifur.
Vetrarvertíðarlifrin var það ár
greídd þannig: þorskifur kr. 1,90
pr. kg. Ufsalifur kr. 2,25 pr.
kg. og sumar- og haustlifur kr.
1,00 pr. kg.
Framleitt var úr lifrinui 60
tonn verðmætis — að meðtöldu
steríni — og söluverð alls kr.
2.236.288,oo (fobverö).
Síðara árið var tekið til vinslu
784.705 kg. lifur, þar af 16
tonn sumarlifur. Vertíðarlifrin
var greidd með kr 1,90 hvert
kg. og sumarlifrin með ki. i ,00
hvert kg.
Eramleitt var úr lifrinui um
459 tonn af lýsi, að meðtölda
sterini. Söluverð (fob.) 2.032.146
krónur.
Bæði árin skiptu Bretar og
Bandaríkjamenn lýainu á milli
sin til heiminga, þannig, Bretar
tóku sinn helming ókaldhreina-
aðan, en Bandaríkin sirin hluta
kaldhreinsaðan.
Ur stjórn félag8ins áttu að
ganga JónaB Jónason, fyrra árið
og Jóhann Þ. Jósefsson, síðara
árið, og voru báðir endurkoanir.
Jóhann Þ. Jósefsson hefir ver-
ið formaður Lifraraamlagsins
BÍðan það var stofnað. Hefir
hann jafnan framkvæmt hin
umfangsmeBtu og vandasömustu
störfin, þ. e. útvegun efnia til
viðhalds, aukningar og rekstur*
Bamlagsins og sölu afurðauna.
Að J. Þ. J. og samstarfsmenu
hans í stjórninni hafi rækt störf
sín af áhuga og Bamviskusemi
sannar reynslan, því enn hafa
ekki útvegsmenn annara ver-
■töðva fengið eins hátt verð
fyrir lifur sína, eins og Vest-
mannaeyingar, síðan samlagið
hóf starfsemi BÍna. Standa þó
Reykvíkingar þar mun betur að
vígi með sitt lifrarsaralag, þar
Bem tunnurnar, sem lýnið er
flutt i, eru •míðaðar þar á staðn-
um. En mikið kostar ílutningur
þeirra hingað og svo héöan,
þangað til þær eru komnar um
borð í skip á Reykjavíkurhöfn.
þangað verður að flytja þann
hlutann, sem selst á Ameríku-
markaði.
Þó að einstakir menn séu að
reka horn i siðu stjórnar Lifr-
arsamlaga Vestmannaeyja, þá
er það ekki af því að þeír
Eimskipnfélag íslands hefir
sæmt 10 skipverja og 1 faiþega
á e. s. Brúarfossi heiðursskjali
fyrir vasklega framgöngu við
björgun manna úr sökkvandi
skipi s. 1. vetur.
Skjalið, skraut.ritað og undir-
skrifað af stjórn félagsins er
svohljóðandi:, *
„Stjórn og framkvæmdar-
stjóri h. f. Eimskipafélags Is-
lands vilja hér með tjá yður
virðingu sína og þakklæti fyr-
ir djarflega framgöngu við
björgun skipshafnarinnar af
e. 8. ...........u um borð
í Bkip vort e. s. Brúarfoss á
leið frá Ameríku. Með hlut-
töku yðar í umræddu björg-
unarsturfi, þar sem þér af
frjálsum vilja lögðuð líf yðar
í hættu, hafið þér varpað
ljóma yfir ajómannaBtétt ís-
lands.u
Eftirtaldir menn hlutu heið-
ursviðurkenningu Eimskipafé-
lagsins:
Kristján Aðalsteinss., 2. stýrim.
Sigurður Jóhannsson, 3. stýrim.
Guðm. Sigmundsson, loftsk.m.
Svafar Sigurðsson, háseti.
Geir Jónsson, háseti.
Einar Þórarinsson, háseti.
Kristján I. EiharBson, farþegi.
Þórarinn Sigurjónsson, háseti.
treysti sér til að gera betur eða
nokkur trúi þeim til að gera
einB vel, hvað þá betur. En
það er gamla sagan, að ómögu-
legt er að gera svo öllum líki.
— Eða hvað hefir nokkurntíma
verið gert svo vel, að ekki hafi
einhver þóst sjá á, því galla?
Það hafa líka alltaf verið til og
munu sennilega jafnan verða
til menn, sem eiga til þess löng-
un, að gylla sjálfa sig á annara
kostað.
Sigurbjörn Þórðarson, háseii,
Gunnar Einarsson, kindari.
Dagblaðið Vísir hefir haft tal
af farþeganum, Kristjáni Inga
Einarssyni, sem þátt tók í
björguninni, og birtir frásögn
hans á þessa leiö:
„Við vorum búnir aö vera á
rúmlega viku siglingu er við
lentum í kafbátatorfu.
Urðum við þe§s fyrst varir
að kvöldi dags um 9 leytið.
Var þá dimt orðið af nóttu, er
við heyrðum sprengingu.
Hafði annað skipið í röðínni
frá okkur verið hæft tundur-
skeyti og sökk það svo að
segja samstundis.
í fimrn daga og fimm nætur
samfleytt héldu kafbátarnir
árásunum áfram jafnt að degi
til sem nóttu. — Það er venja
í skipalestum, að eitt skipið
bjargi áhöfnum skipa, sem sökt
er. Svo var og að þessu sinni,
en á 5. degi var okkar skipi
fengið þetta hlutverk síðasta
árásavdaginn.
Sama kvöldið um ellefu leyt-
ið, fengum við neyðarskeyti. frá
skipi, er sigldi stjórnborðsmeg-
iu við okkur. Náttmyrkur var
og haugasjór. Okkar skip var
þegar stöðvað og við kallaðir
allir upp á þilfar, þar sem við
vorum beðnir að yera viðbúnir
og bíða átekta. Skömmu síðar
komu tveir björgunarbátar og
einn fleki upp að skipshliðinni
og var mönnum bjálpað uiö
borð. Tilkynnti skipstjórinn af
hinu sökkvandi akipi að enn
væru 9 menu um borð í því,
sem ekki hafði tekist að bjarga.
Skipstjórinn á íslenska skip-
inu tilkynnti þá, að hann myndi
ekki 8kipa neinum að leggja, líf
sitt í liættu, en ef einhvarjir
gæfu sig fram af fúsurn vilja,
þá væri það vel þegið.
Gáfum við okkur strax fimm
fram, fjórir af áhöfninni og svo
ég, sem var faiþegi. Fóruro við
í björgunarbátnum, áttæring —
sem skipbrotsmennirnir böfðu
komið í um borð til okkar.
Sjórinn gekk Játlaust yfir bát-
inn, og hálf fylti hann af sjó,
svo hann flaut aðeins á flutholt-
unum einum.
Hið sökkvandi skip bar við
loft, en það var allmikið tekið
að hallast, er við komum til
þess. Þegar nær kom greindum
við alla mennina, níu talsins,
standa aftnr á skipinu og voru
margir þeirra með ljós í hönd-
um. Kölluðum við tií þeirra að
kasta sér í sjóinn og gerðu
fimm þeirra það. en hinir voru
með öllu ófáanlegir til þess,
hvernig sein við reyndum. Var
því ekki um anuað að gera en
fara með þessa fjmm um 4rorð
og var það gert. Lætur næiri
að öll ferðin liafi varað um 2
klst. Þegar búið var að koma
skipbrotsmönnuin um borð, var
önnur feið farin til að reyna
að ná þeim, sem eftir voru. Var
þá að nokkru leyti skipt um
áhöfn á bátnum og fóru -nú 8
í stað fimm áður. Þegar bátur-
inn kom þar að, sem skipið
átti að vera, var það sokkið,
en mennirnir fljótandi í sjónum.
Bjargaði báturinn þremur þeirra
en einum hafði tundurspillir
bjaagað. Tiltölulega auðvelt er
að finna mennina i sjónum þótt
myrkt sé, því að þeir hafa rauð
ljós í fötum sinum, sem bendir
manni hvar þeir séu.
Alls mun björgunin hafa staðið
yfir í nærri fjórar k!st. — en
áhöfnin bjargaðist öll.
Eftir þetta gáfust kafbátarnir
Framhald a 2. síðu.
<*>-«»“—•—
Islenskir sjómenn heiðraðir
íyrir bjórgunaraírek.