Víðir - 14.08.1943, Side 1

XIV.
Vestmannaeyjuin, 14. ágúst 1943.
14. tbl.
þjóðhátíðin.
Sumarhátíð þessi, sem frá
því hún fyrst var stofnúð hefir
verið nefnd Þjóðhátíð Vest-
mannaeyja, er að mörgu leyti
merkileg. Þá mæta flestir, sem
annarn eru heilir á húfi, inn í
Herjólfsdal, að minsta kosti
skreppa í Dalinn, sem flestir
munu telja hinnn ákjó3anleg-
asta útiskemtistað, sem völ er
á hér og þó víðar sé leitað.
Að þessu sinni munu hafa
verið í Herjólfsdal um eða yfir
hálft þriðja þúsund manns, og
tjöld munu hafa verið þar ekki
færri en þrjú liundruð all
skipulega sett með nokkuð
mörgum beinum götum, sem
hver hafði aitt nafn. Það er
smekksatriði og mikils virði að
vel og skipulega sé tjaldað. En
þá er það veðrið, sem getur
gert óþægilegt strik í reikning-
inn, ef það breytist skyndilega
og óvænt eins og stundum skeð-
ur, og hvass getur hann orðið
í Herjósfgdal. Núnabyrjaði Þjóð-
hátíðin að aflíðandi liádegi
föstudaginn 6. ágúst. Var þá
ljómandi gott veður og hélst
það alt til kvölds. En um eða
upp úr miðnætti hveati snögg-
lega af austri eða noröaustri,'
bvo að sum tjöldin jafnvel
keyrðust niður og menn áttu
fult í fangi með að bjarga þeim.
Af þessum ástæðum varð
lítið úr næturdansi í Dalnum,
seta annar* hafði verið ákveð-
inn.
Varðeldasýning skátanna
hófst nokkru fyrir miðnætti og
var skemtileg. Sá liður Þjóðhá-
tíðarinnar, sem skátar stjórna
mætti síst af öllu missa sig.
Það er eins og skátum sé í
blóð boiið að gera vel það sem
þeir taka að sér að gera. Þeirra
félagsskhpur virðist heilbrigður
hér eins og annarsstaðar.
— Þegar kom fram á laugar-
daginn fór veðrið að skána, en
ekkert var um dýrðir í Daln-
um þann dag. En knattspyrnu-
keppni háðu á íþróttavellinum
II. fi. K. R. og K. V. og gerðu
jafntefli 2 mörk gegn 2.
Síðan kom sunnudagurinn
með björtu veðri og blíðu. Pólk
hópaðist í Herjólfsdal og fóru
þá fram þau skemmtiatriði, sem
laugardeginum voru ætluð. Og
þá fór aftur fram keppni milli
K. R. og K. V. og aítur varð
jafntefli, 1 mark gegn 1. Þarf
því hvorugur flokkurinn annan
að öfunda. Fer vel á því, þeg-
ar um heimhoð er að ræða.
K. R., kom hingað í boði K. V.,
og varð ekki betur séð en að
allir væru ánægðir, eða báðir
flokkar.
A föstudaginn fór fram kepni
í hundrað metra hlaupi og stang-
arslökki. Hundrað metra hlaup-
ið vann Gunnar Stefánsson á
12 sek. í stangarstökki setti
Olafur Erlendsson nýtt met,
stökk hann 3.50 mtr. Eldra met-
Ekki verður um það deilt,
að stofnun Sjómanna- og gesta
heimili Siglufjarðar var hið
mesta nauðsvnjaverk. Og þeim,
sem stóðu að stofnun þess og
stjórnað liafa þvi eins vel og
skýrslan bendir til, verður aldrei
fuliþakkab.
1 skýrslunni segir að heimil-
ið hafi starfað frá 1. júlí t.il 23.
september, að þeim dögum með-
töldum, frá kl. 9 árdegis til kl.
22.30 að kveldi. Þar segir með-
al annars:]
„Á lesstofu lágu frammi flest
blöð og tímarit landsins til af-
nota fyrir gestina. Pappír og
ritföng gátu menn fengið eftir
þörfum og þurftu ekki að
greiða fyrir það frekar en þeir
óskuðu.
Rsekur úr bókasafni heimilis-
ins gátu menn einnig fengið
ið átti hann sjálfur 3,48 mtr.
StangarBtökksmetið hafa Vest-
mannaeyingar lengi átt og ekki
er ólíklegt að Ólafur Erlends-
son haldi því nokkuð lengi enn.
— Iþróttafélögin hér, Þór
og Týr skiptast á um að undir-
búa Þjóðhátíðina og stjórna
henni.
Það er mikið verk að undir-
búa þjóðhátíðina. og stjórna
henni.
Það er mikið verk að undir-
búa alt svo vel eé gert, eink-
um þegar þesss er gætt, að
hlutaðeigendur eru öðrum störf-
um háðir á sama tíma. Að þessu
sinni var það hlutur Týs að
sjá um allt. Það er vandi að
gera svo öllum líki vel. En ó-
efað gera bæði félögin eins og
þau best geta, þó að þakkirn-
ar séu mísjafnjega frambornar.
En satt að segja eiga þeir, sem
utan við félögin standa, að vera
þeim þakklát fyrir góða við-
leitni. — En veðrið ræður
enginn við, og á því veltur svo
míkið að vel fari.
lánaðar. I veitingasal voru veit-
ingar framreiddar alla daga.
Þá var anuast um sendingu
bréfa, peninga og símskeyta
fyrir þá, er þess óskuðu. Margs-
konar leiðbeiningar voru veitt-
ar þeim, er ókunnigir voru í
bænum, og reynt að greiða fyr-
ir þeim eins og tök voru á.
Útvarp var jafnan í gangi á
útvarpstíma og orgel og píanó
voru í veitingasal, og var gest-
um frjálst að leika á þau, er
þeir óskuðu.
Föt og munir voru geymdir
fyrir allmarga sjómenn á síld-
arskipum og einnig var haft
sérstakt herbergi, þar sem
menn gátu hatt fataskipti og
snyrt sig.u
Hvílíkur munur að koma inn
í svona heimili, eða hta inn í
Framhald á 3. síðu.
ÁUræður
verður 19. þ. m Sigurður
ísleifsson í Merkisteini, hér.
Þessi aldraði borgari bæjar
ins hefir nú mist sjónina, en
er að öðru leyti allhress. Hann
sagði fyrir fáum dögum, að enn
myndi hann standa við smíða-
borðið eða rennibekkinn, ef
sjónin hefði ekki bilað.
Sigurður Isleifsson fiutti hing-
að fyrir 40 árum ásamt konu
sinni Guðrúnu Jónsdóttur, sem
enn er a lifi og nokkuð yngri
en hann. Þau eiga þrjár dætur
og einn son, sem öll eru hin
mannvænlegustu.
Meðan þau hjónin bjuggu í
sveitinni (Landeyjum) smíðaði
Sigurður tré og járn eftir þörf-
um heimilisins og meira en
það, eius og rnargir sjálflærðir
sveitabændur hafa geit og gera
enn.
Framan af veru sinrn hér
ítundaði Sigurður sjómensku og
hverskonar vinnu, eftir ástæð-
um, en síðar varð trésmíði að-
alstarf hans. Stundaði hann
húsasmíði og bátasmíði auk
þess sem hatin smíðaði heima
hjá sér ýmsa smærri munk þar
á meðal rokka, því hann var
rennismiður góður.
Gott var að leita til Sigurð-
ar í Merkistéini ef fiskibátur
þurfti aðgerðar við, því hann
var hjálpsamur og vandvirkur
og fékst ekki um þótt dagur
væri að kveldi kominn, þegar
verkið skyldi unnið. Siíkir
menn eru þjóðinni þarfir.
Megi ævikvöld Sigurðar og
konu hans verða þeim sem
hlýjast.
M, J.
Dánardægur.
Þann 3. þ. m. andaðist að
heimili sínu Hjalla, hér, Sveinn
P. Scheving, fyrverandi lög-
regluþjónn, 81 ára að aldri.
Sveinn P. Scheving liafði um
tugi ára gegnt ýmsum trúnað-
arstörfum hér, vandaður mað-
ur og vel látinn af öllum.
<g>
Skýrsla
Sjóroanna; og gestaheímííís Sigluf/arðar 1943.