Víðir - 11.09.1943, Side 1

XIV.
16. tbl.
Vestmannaeyjum, 11. septcmber 1943.
Framkvæmdir
Hafnarsjóds sumarið 1943
Frá því í vor hefir viðstöðulítið
vcrið iinnið uð endurbótum á hafn-
argörðunuin liér, sem voru báðir
illa farnir, einkum þó eystri garð-
urinn. Talsvert var unnið að við
gerð á honum í fyrra sumar, en
varð þá ekki nema bráðabirgða-
viðgerð vegna óhagstæðra veður-
skilyrða. En í sumar rcyndist veðr-
áttan hagstæðari til slíkra aðgerða.
Brim ekki tafiö, svo teljandi sé,
mánuðina júní, júlí og ágúst. En í
brimi eða stormi, sem stefnir á
liafnargarðana, er ómögulegt að
gcra þcim neitt til góða.
Vcturinn, sem leið var brirna-
saint nijög. Óttuðust sjómcnn þá
að garðarnir myndu ekki þola slíka
raun, lieldur brcsta að meira. eða
minna leyti. En svo varð ekki,
sem betur fór, jrví hefði slíkt skeð,
gat svxj illa farið að innsiglingiii
torveldaðist og meira tjón hlytisv
af.
þegar eystri hafnargarðurimi var
byggður, var hann hroðvirkuislega
gerður og ckki settur á réttan
stað, segja kunnugustu nieim. það
sannast á garðinum að það, sem
illa er gert, hefnir sín á eínhvern
liátt síðar. Einmitt vcgna jiessara
fyrstu mistaka hefir viðhald garðs-
ins orðið langtum dýrara en ella
myndi ef hann hefði strax verið
eins traustbyggður og unnt var.
Meðan hafnargarðarnir hér ekki
brcsta, má verjast tiifinnatilegum
skemdum innan hafnar, iierna í
aítakaveðrum sem ekkerí stenst.
Flotinn hér er orðinn svo stór og
úýr, að ekkert má spara til að
verja hann innanhafnarslysum.
Hafiiar- og bæjarStjórn virðast
skilja það og gera sitt bcsta til
aö endurbæta garðaua og lagíæra
fyrir skipastólinn innanlvafnar, þó
að stórfé kosti það.
Endurbætur bafnargarðanna að
þcssu sinni kosta uni 80 þús. kr.
Var t. d. cytt í þá uin 100 sipál.
al sementi, og unuið jafnt nótt
sem dag, þegar nægjanlega lág-
sjávað var. Vona menn að nú liafi
árangur náðst svo góður, að nú
séu þcir traustari cu þeir hafa
nokkru sinni áður vcrið.
BÁSASKERSBRYOGJAN.
þá hefir verið sett stauraröð á
kanta Básaskersbryggjunnar,
bryggjufald, nefnir vitamálastjóri
það. það er mikið ti! bóta fyrir þá
sein kasta fis'ki upp á bryggjuna,
haígara að varna því, að fiskur'
renni útnf þegar kasir stækka, og
fangalínur bátanna særast minna.
þcssi aðgcrð muii hafa kostað
um 20 þús kr.
DÝPKUNARSKIPIÐ.
það er cngin smáræðis fúlga,
sem rekstur dýpkunarskipsins hef-
ir kostað síðau í voi\ í vinnu, ol-
íur, rör b. fl. liefir hafnarsjóður
nú þegar greitt ca. 135 þús. kr.
til rcksturs þess.
Aðallega hefir verið unnið að
uppmokstri fyrir bryggjustæði.
Qrafið er imi í landið í botni
hafnariimar. Er í ráði að byggja
þar staurabryggju, sem helst á að
komast í notkun á næstu vertíð.
Hefir hafnarsjóður fcst kaup á
efiy. í hana og greitt nokkurn hluta
kaupverðsins. Mun nokkuð af
timbrinu komið á leið- til lands-
ins, en helst er óttast að flutninga
baslið tcfji fiaiukvæindirnar.
Að auka bryggjupláss útvcgsins
er ínjög aðkallandi nauðsyii. það
finna fiskimennirnir best. Að bíða
einn, tvo til þrjá klt. eftir því
aö geta byrjað að kasta fiskinuiu
upp úr bátunum er liarla þreyt-
andi bið, Eu þannig hefir það
gengið hinar síðustu vertíðir, þeg-
ar tvö — þrjú skip voru lestuö
ísfiski samtímis, auk annara flutn-
ingaskipa, scm bryggjupláss þurftu
að nota. þá var lítið pláss eftir
handa fiskibátununi
Um það iná kannske deila hvort
liepjúlegast va'r að gera bryggju
þarna, en 4 ,samráði við vitamála-
stjóra var þessi staður valinn,
enda miun það í samræmi við
skipulagsuppdrátt hafnarinnar. þeg
ar erlend fiskiskip konia lúngað
til viðgerðar eða kolakaupa —
eins og enskir togarar gerðu s. 1.
vetur — þá verður þaraa tilvalið
legupláss lianda þeim. fen annars
myndu þeir þrcngja að fiskibát-
unum.
SJÓVEITAN
hefir orðið þungur baggi á hafn-
arsjóði á þessu sumri. þegar veitau
frá sjógeyiniu^uu var lögð fyrir.
nokkrum árum eftir endilöngum
Strandveginum, sem gert var ráð
fyrir að dygðj í marga áratugi, hef
ir nú brostið. Timburrör voru not-
Hér í Vestmaiinaeyjum cru ný
lega afstaðnii' stóratburðir. Ban-
vænn eiturvökvi hefir lagt að velli
0 maniis ou auk þcss lirjáð á einn
eður aniian liátt öllu fieiri. Hörm-
ungar þessar hafa' mótað hér sér-
stakan bæjarbrag uin stund, og
kjarninni i viðræðum mauna hefir
uin þær snúist. Eins og að líkuin
lætur cru öli þessi samtöl ckki
uPPbyggileg, sum byggð upp á
ágiskunum einuin og þá um of
lituð fáfræði cða næstum illgirni.
Nú cr það svo hér eins og víða
annarsstaðar að fólki verður oft
tíðræddast uin þá hluti, sem það
ber rninnst kennsl á, s'kilur ekki og
h'efir cnga aðstöðu til þess að
skilja, nema það njóti leiðbeining
ar kunnáttumanna. Á sviði iæknis-
isfræðinnar hafa oft koinið frain
fjöhnargir “aivitrir læknar“ og
fólkið, sem básúnað hcfir á götu-
hornum, cða rabbað hefir sarnan
yfir kaffibollunum, 'h'efir vitað
miklu bctur um alla liluti en Iækn
ar, sem innt hafa af hendi skyldu
störf sín með hinni incstu sain
viskusemi, og reynt öll ráð og nieð
öl, scm vísindin annars þckkja.
Já, fólk gengui' svo grátlega iangt
í þessu að það sjúkdómsgreinir
aðra út frá cigin krankleik eður
veikindium annara, sem það þekk-
ir, og þegar blessað fólkið er far-
ið aö reika u'in á þessari líræði
legu villigötu — þá er læknis-
uð í leiðsluna. Sjómaðkur liefir
kioinist inii í rörin og gatétið þau
á mörgum stöðum. Var því ekki
um annað að gera en að höggva
og moka ofan af og frá allri röra-
leiðslunni og gera utan uin liana
járnbenta stcinsteypu. Hafa ntarg-
ir unnið að því í sumar og er
vcrkinu nú lokið. Mun kostnaður
við jiað ncma mörgum tugum þús-
unda króna.
Framkvæmdir hafnarsjóðs á
þcssu suiini erti þagar orðnar rnikl
ar og kosta inikið fé. En allt
sem framkvæmt h'efir verið, hefir
cnga bið þolað.
fræðin orðin fúskgrein og læknar,
sem hafa rækt 10 til 15 ára sér-
náin, orðnir vitgrannir kuklarar
í auguit. allra þeirra, scin nafa
tólf kóngavil eður meiia.
En hví er fólk ginkeyptast fvrir
mestu öfgunum og staðleysunum?
Hví lcyfir fólk sér að staðhæfa í
votta viðurvist að dcyfilyf hafi
ekki veriö til í byggðarlaginu til
jrcss að lina þjáningar hinna sjúku.
Og svo kcmur nú mótsögnin í
slúðursögu jicssaii, sem hver ntað-
ui' mcð meðaldóingreind eygir
strax. Ætú deyfilyf séu ákjósan-
leg hjálparmcðöl dauðvona sjúk-
lingi, sem liggur í meðvitundar-
lausu móki, mcð lamað hjarta og
öndunarfæri vcgna deyfilyfja-
neyslu. Hver hinna alvitru lækna
vildi byrla sjúklingi slíkan drukk.
Nci sponö í rétta átt hlýtur að
vera íneðal eða meðöl, sem fremur
hafa hvetjandi cn letjandi áhrif á
starfsemi hjarta og öndunarfæra.
Ætli það j>ætti ckki kasta^ tólfun-
um hér í sjómcnnskunni, ef cin-
liver gripi til þess örþrifaráðs að
ætla að bjarga sökkvandi skipi
með J)ví að ausa iim í það sjó?
Fólk, sem með slúðurs’ögur fer,
eða lætur þær bergmála í gegn-
um sig, ætti að gefa því nokkurn
gaum, hve nijög jjað getur gengið
á rétt annara með slíku athæfL
og ekki beita aðra lúalegunv vopn-
Framhald á 3. síðu.