Víðir - 02.10.1943, Blaðsíða 2
/
2 f V.IÐI R
v :er <gi
jy&etw*
Kemur út. vikulega.
Ril,st,jÓi i:
MAGNÚS JÓNSSON
Simi 155 Pósthólf 15
Eyjaprentsmitjjan
Merkilegt mál
• í n. d. Alþingis flytja nú
þrír Sjálfstæðisþingmenn, þeir
Sigurður Bjarnason, Sigurður
Kristjánsson og Jóhann Þ. Jós-
efsson, frumvarp um hafnar-
tiótasjóð. Gerir frumvarpið ráð
fy-rir, að af tekjuafgangi þessa
árs leggi ríkissjóður 3 milljónir
í þann sjóð og eftir það 300
þús. kr. á ári. Eu nái tekjuaf-
gangur rikissjóðs eigi hinni til-
íefcnu upphæð, skal það sem á
vantar, lagt fram úr fram-
Ijyæmdasjóði ríkisins.
' 'Allir þeir, sem þekkja eða
hafa nokkuð kynnt sér, hina
erfiðú aðstöðu, sem fiskimenn
eiga við að stríða í hinum svo
að segja hafnlausu verstöðvum,
hljóta að ,sjá/ að hér er um
merkilegt nauðsynjamál að
ræða. Maður getur því búist
við að frumvarp þremenning-
annna, sem hér um ræðir sigli ,
hraðbyri geguum þingið. Því
að ólíklegt er að hinir svo-
nefndu. vinstri flokkar þingsins,
sem hæst hrópa um það, að
þeir vilji létta átök hinna vinn-
an'di stétta, geti verið á inóti
því’ að bættar séu lendingar og
legupláss fiskibátinna
Og. . Fram»óknarþingmenn,
sem. flestir eru kaupstaðabúar,
æítu' að skilja það, að lendinga-
og ■ íaafnabætur érú álíka nauð-
8ýnlegar og brýr á stórár lands-
ins., sem torvelda ferðir manna.
Maður skyldi því vona að
frumvarp þetta nái fram að
ganga án þess' að verða af-
sk-ræmt með ót^ljandi breyciriga-
pjötlum, áem rýra gildi þéss.
Hafhabætur gera meira en
létía 8tarfið. Þær auka fram
leið8lumagn sjávarútvegsins og
þar með gjaldeyri laudsins.
1 yrir nokkiuin niánuðum stðan
höf í Rcykjavík, nýtt b1að göngu
sína. þetta blað var Kirkjublað-
ið.
Útgefandi þ§ss og ábyrgðarmað-
ur er byskupinn yfir islandi lierra
Sigui'geir Sigurðssoii, er liaiin eins
og útvarpslustcndur liála getaö
ikynnt sér, mjög vel máli farinn
og ritfær er hann að sania skapi.
Auk biskuþsins ínunu ýmsir ineiin
innan prcsta'Stéttarinuar, sem á-
huga hafa fyrir málefnum kirkj-
uiinar skrifa í blaðið. Eiinfrcmu
haía ýmsir af ritfænistu inönnum
landsins meðal leikmanna, lofað
blaðinu stuðningi sínum, enda mun
það og ræða öll þau málefni, sem
varða þjóðina, andleg og verald-
leg, og yfirleitt öll þau málefni,
sem geta orðið þjóðinni til gegns
og heiila, þó mun það ekki taka
þátt í istjórnmáladeilum, en fréttir
mun það flytja, bæði innlendar
og erlendar.
Markmiðið er að koma blaðinu
inn á sem flest heimjli pg í þeim
tilgangi hefir biskupinn sent blað-
ið til allra sóknarnefndarformanna
og farið þess á leit að þeir gerðu
sitt til að utbreiða það. Reyndin
hefir og orðið sú að blaðið hefir
yfirleitt fengið mjög góðar undir
tektir hjá þéi'm sóknarnefndum,
sem það hefir verið sent til og
margir gerst áskrifendur.
Hér í Vestmaniiaeyjum hefir þó
skotið nokkuð skökku við. Blaðið
var sent til form. sóknarnefndar
herra Steingríms Benediktssonar;
í stað þess að viiina sjálfur fyrir
bjaðið fékk liann það í hendur
kaupmanni einúm scm hefir búðar-
kytru litla, kaupmanni, scm ekki
hcfir áður fengist neitt við blaða-
sölu, og iól honum útbreiðslu
pess. 'þar var blaðinu “stillt út“
innan um alli inögulegt skran, og
vakti að vonum litla eða enga at-
hygli, afleiðingiii varð sú að cr það
hafði verið þarna til sýnis um
það bil tvo mánuði höfðu tveír
—i 2 — menn gerst kaupendur, var
ég annar þeirra.
Er ég fyrir nokkru síðan, var
staddur í Reykjavík átti biskupinn
tal við mig uin blaðið og spurði
mig hvort ég hefði orðið var við
það, skýrði ég honum frá hvers
ég hafði orðið áskynja.
Féll biskupi það'mjö'g illa hversu
farið hefði um útbreiðslu blaðsins
hér og bað mig um aðstoð mína.
Gaf ég honuin sainkvæmt hans eig
in tilmælum upp nöfn allnfargra
manna hér í Eyjuin, sem ég á-
leit líklegt að liefðu áhuga fyrir
þeim málum sem það mun fjalla
urn. Mun blaðið nii hafa verið scnt
til þeirra og væ iti ég þess að
sent fleStir þeirra sjái sér hag í
að gerast 'káupendur þess. Séu það
aðrir, sem óska að kyniiast blað-
inu, geta -þeir snúið sér til mín og
mun ég sjá um .að þeim verði jafi.i-
skjótt sent sýnisornaeintak.
Ahugi Steiiigríms Bcnediktsson
ar fyrir útbreiðslu Kirkjublaðsins
Itefir jiegar komið í ljós, -af lionum
má ckki mikils vænta, í þá átt að
útbreiða það, enda þótt aðfilmark-
mið þess sé að vinna að eflingu
kirkju og kristnji í 'l'andi liér.
úg býst við fið Stgr. Ben., vilji
Framhald aí 1. síðu.
I'yrsta landsmoti í golfi, eiunig
lók ég þatt í því í ar. Eg hefi
cekiö þatt í ölluin kappleikum
Golfklúbbsios liér síðan aö hann
var stoínaðúi?“
Finsi þér aliugi ungu piltanna
nú svipaöur því sem aður vai?
„Eg held aö hann sé ekki
eins mikill yfiileitt. Menn at'-
saka þaö meö ýinsu. Vertiö er
Btunduð nú sem þa. Fjöldi ung-
lingu íer í burt yfir sumariö
t. d. á síld. Eu ég hygg að eins
rnargir séu eftir heima og hér
voru á sumrin um þáð ieyti,
sem Þór Var stofnaöur. Þa er
þaö sumarvertiöin, liúu hefui
eölilega áhrif á frítíma unglinga
þeirra er sjóinn stunda. En hún
gefur aftur mörgufn unglingum
atvinnu, sem ella inundu far'a
aö heiman. En það er Ueira,
sem glepur nú en þá. Viö gát-
um i'ariö á æfingar fyrir bíó
sýningum og kaffihússralli. Og
viö höföum menn, sem tóku
góða knattspyrnuæfingu fram
yfir bíósýningar eftir að þær
komu. En 3-4 ahugasamir
menn í hverju félagi geta koin-
iö miklu tii leiðar og Þór og
Týr áttu ieugi, og ,ef til vili
tnn, áhugasama ofurkapps-
menn.“
Lifnaði eklci yfir íþróttunuin,
þegar Týr var stoíuaöur?
„Ekki fyr8t í staö. Márgir
stofnendur Týs höföu verið í
Þór, og var það nokkuð áfail
aö missa surna þeirra. En þaö
var gott aö þeir íóru. Þeir voru
óáuægðir og aginn í Þór var
strangur þá, t. cl, höföum viö
bindindi í lögum félagsins og
tóbaksnautn á æfiugum var
böunuð, en á því urðum viö aö
siaka þegar kepnin uin nýja
féiagsmenn hófst. Eu þegar bu-
íö var aö safna drengjum í
skarðið og æfa þá í mokkur ár
reyndist Týr hin inesta ly.ftistöng
að auka áhuga í þór o,g mun kepp
nin niiili félagannna hafa atiluð
mjög áhuga til æfinga í báðum
félögunum. Mér er víst alveg ó-
hætt að þakka Tý fyrir það að
ég entist 32 ár á knaitssjiynmvcll-
láta skoða sig sem vin og stuðn-
ingsmann þjóðkirkju íslands, og
þ4 sérstaklega Landakirkju, en
hver veit, nema að best eigi við
hann orð ítalsks máltækis, seui
segir:
Varaðu þig á vinuiti þínuin, guð
mun vernda þig gegn óviuuni þín
uni.
Leifur Sigfússon.
inuni, því að ckki var ég að
flækjast þar af áhuga fyrir því
að Týr sigraði og svo hefir ef
til vill verið um fieiri.
Hvort var þér kærara að iðlca
knáttspyrnu eða glímu?
Báðar þessar íþróttir voru mínar
uppáhaldsíþróttir. Glíman er ágæt
til þess að reyna snerpu' og þol
einstaklingsins eiiís og knattspyrn-
an og leikni þ'ajr’f í báðum tilféllum.
En knattspyrnan hefir það fram
yíir glímuna, að til þess að verða
góður léikmaður þarf að samstilla
sig 10 öðruin mönnum. Hún er
eins og lifandi manntafl, þar sem
riddurum, hrókum og peðuin er
ekki lcikið og stjórnað af einni
hendi og lieila, heldifr þarf 11
saitWftillta hcila og 22 fætfir til
þess að engin “peð“ Verðí í þeirri
skák. Ég gét ekki neitað því, að
mcr þótti knattspyrnan skeininti-
legust enda betri til þess að sain-
eina menn.
Hefir þór ekki átt ýnisa góða
íþróttamenn á þessum 30 árum,
sem hann hefir starfað?
Jú hann liefir átt inarga mjög
liðtæka íþrótfamenn og fjölhæfa t.
d. sfðasti fonnaður félagsins Jón
Glafsson sem var ágætur knatt-
spyrnumaður og einnig í hlaup-
urn og stökkum og núverandi for-
maður félagsins Ingólfur Arnarson
sem er f jölhæfur og góður íþrótta-
maður, einhver sá efnílegasti í-
(þróttamaður, sem hér er nú. En
einn félagsmaður iiefir scrstaklega
skarað fram úr í þeiin iþróttuni,
sem hann stundaði j>. e. stökkum,
en það er Sigurður Sigurðsson. K-.
rangur lians á Olyuipíuleikununi í
Berlín 1930 var betri en við á þessr
um fámenna liólina liöfðum lcyfí til
að vona, að hann næði í keppni
meðal miljónaþjóða.
Álítur þú ekki að jietta erfiði hafi
orðið þér til góðs þ. e. a. s.
heilsusamlegt?
Jú, ef erfiði skyldi kalla. Mér
hefir fundist að ég ekki geta var-
ið frítfmum mínum á Heilsusam
legri hátt, cn að iðka íþróttir. Hcr
í Eyjum.er mikið unnið, en flestir
fá bó frítíma cinhverntíma árs og
dags. þeir sem í lotum vinna t.
d. sjómenn fá oft góðan tíma milli
- —
Þór 30 ára.