Víðir - 23.03.1946, Síða 1

XVII.
Haraldur Viggó
Björnsson
í dag er borinn til moldar
maður, sem átt hefur meiri þátt
í þróun atvinnulífs þessa byggð-
arlags en nokkur annar maður,
með því að veita forstöðu um
aldarfjórðung einu lánsstofnun-
inni hér.
Þessi starfstími Viggós Björns-
sonar, bankastjóra, hefur verið
mesta framfaraskeið í sögu Eyj-
anna. Vélbátaflotinn hefur auk-
izt og bátarnir stækkað og eru
Vestmannaeyjar nú langsamlega
stærsta bátaverstöð landsins. Á
sama tíma hefur aívinnuþróun-
in í landi verið engu rninni og
fullkomlega sambærileg, — ef
ekki fremií, — við það, sem gerzt
hefur í öðrum byggðarlögum.
Hvað fjármál snertir, hefur
þetta tímabil jafnframt verið hið
mesta uinbrotatímabil, þar sem
uppgangs- og krepputímar fiafa
skipzt á. Hefur vissulega þurft
mikla framsýni og viljafestu til
að stýra lánsstofnun, sem var
jafn nátengd hinum áhættusama
sjávarútvegi, klakklaust gegnum
það umrót, en það mun Viggó
Björnssyrii hafa vel tekizt.
Viggó Björnsson var afkasta-
mikill, riákvæmur og reglusam-
ur í starfi sínu og tnjög traust-
ur maður. Trútnennska og
skyldurækni einkenndu Iíf hans
og mátti hann hvergi vamm sitt
vita.
Hann starfaði hér að félags-
málum og mörgum framfara og
mannúðarmálum fyrir utan
bankastjórastarf sittt.
Viggó Björnsson var prýðilega
gáfaður og vel merintaður, list-
rænn, svipmikill og fríður
sýnum og glæsimenni í allri
framkomu svo að af bar og hlutu
allir að bera virðingu fyrir hon-
utn hvar sem hann fór.
Þeir sem kynntust Viggó
Björnssyni sakna þar mæts
manns. Hann var fáskiptinn en
vinfastur.
Viggó Björnsson var kvæntur
Ranitveigu Vilhjálmsdóttur, á-
gætri konti.
Vesttnannaeyjum 23. marz 194G
6. tölublað.
Árásin á Isfisksamlagið
„Eyjablaðið“ skrifar gleið-
gosalega grein um fiskflutning-
ana og segir þar orðrétt:
„Við sjómenn og útgerðar-
menn hér þurfum ekki að fara
út fyrir Eyjuna til að draga
neinn til ábyrgðar fyrir skipa-
leysið hér. Það er eingöngu
stjórn ísfisksamlagsins óg hana
eigum við að draga til reiknings-
skapar fyrir gjörðir sínar“.
Einn dagur líður frá því þetta
umrædda Eyjablað kemur út og
þar til aðalfundur ísfisksamlags-
ins er haldinn. Og nú skyldi
maður halda, að farið yrði í eld-
húsið hjá stjórninni fyrir aðg'erð-
arleysi hennar í flutningamál-
um. En viti menn, ekki einn ein-
asti samlagsnraður af á annað
hundrað manns, er sátu fund-
inn, biakaði með einu orði við
stjórninni, hvað þá að nokkur
minntist á að „draga stjórnina til
ábyrgðar", eins og Eyjablaðið
orðar það, ekki einu sinni grein-
arhöfundur, sem mættur var á
fundinum. Stjórnin hefur því
ekki verið eins bersyndug og
greiriarhöfundur vill vera láta.
Stjórnin var svo að mestu
endurkosin einróma, nema sem
leiddi af því, að fjölgað var í
henni um 2 menn.
Isfisksamlagið leigði í fyrra
7 „færeyinga", 1 erlent skip og
14 í 2 Eyjaskipum. Auk þess
leigði það Korab og kom at-
vinnumálaráðherra, ilokksbróð-
ir þeirra konunúnista í veg fyrir
það, að útgerðarmenn og sjó-
menn gætu hagnýtt sér þar hag-
kvæman leigumála, en hálfa
leiguna urðu þeir að láta af
hendi, 73 þús, kr., fyrir þennan
„greiða“ atvirinumálaráðherr-
ans, en höfðu þó í afgang álíka
upphæð í ágóða.
I ár leigir ísfisksamlagið 3
skip.
Hann var aðeins 56 ára gam-
all, er hann lézt að heimili sínu
14. þ. m.
Hans verður nánar getið hér
í blaðinu síðar.
Annars er greinin fólsleg 'árás
á formarin ísfisksamlagsins, Ei-
rík Ásbjörnsson, sem borið hef-
ur hagsmuni samlagsins eina fyr-
ir brjósti.
ísfisksamlagið hefur selt fisk
fyrir 10—15 nriljónir króna ár-
lega undanfarin stríðsár og aldrei
tapað einum eyri, og rná þó geta
nærri, að misjafn sauður hefur
verið í mörgu fé, þar sem tugir
erlendra og innlendra viðskipta-
manna hafa átt'hér í hlut. Sam-
laginu hefur oft tekizt að fá
liærra en skráð verð fyrir fisk-
inn og hrognin, og hærra en
nokkursstaðar annarsstaðar á
landinu.
Það er mikill vandi að stjórna
mörgum tugum skipa svo að vel
fari, en það eitt sjónarmið hefur
alltaf ríkt, að tryggja svo sem
frekast hefur verið kostur báta-
flotann með fisktökuskip og hef-
ur þetta oft rnætt harðri ádeilu
hjá eigendum flutningaskipanna,
en þó segir Eyjablaðið: „fisk-
braskararnir hafa þar svo mikil
ítök, að fyrir þá verða þau (sam-
tök útvegsmanna) að vinna“. Og
svo leggur Eyjablaðið stjórn
samlagsins þessi orð í munn:
„Skítt með bátaútveginn“. '
Seint og snemma er Eiríkur á
bryggjunni sívakandi yfir að allt
fari vél úr hendi, og þó segir
Eyjablaðið: „En ef hann (þ. e.
Eiríkur) er hiris vegar að vinna
markVisst að því að koma fisk-
sölumálunum hér í öngþveiti,
virðist honum ætla að takast það
starf vel“.
Er þetta drengskapur eða ó-
ménnska hjá greinarhöfundi
Eyjablaðsins?
Það dettur engum í hug að
neita því, að það liafi verið á-
góö'i af því að flytja út fisk flest
stríðsárin á hagkvæmum skipurn.
Fiskimálancfnd gat þó tapað'
miljónum króna, af því hún
hafði óheppileg skip. Sumir út-
gerðarmenn, sem eins hefur ver-
ið ástatt með, hafa líka tapað.
ísfisksamlagið heldur iðulega
Framhald á 2. síðu.
Bœjarfréttir
Messað ó morgun í Landa-
kirkju kl. 5.
Samkoma í Betel ó morgun kl.
4,30.
Samkoma í K. F. U. M. & K. ó
morgun kl. 8,30.
Afli 20. marz 1946 (í þús. kr.)
Jökull 129, Týr 1 15„ Erlingur II.
110, Dvergur 104, Ver 101,
Nanna 96, Gissur 93, Emma 88,
Glaður 87, ísleifur 87, Óðinn 85,
Frigg 79, Sigurfari 79, Maggý
79, Hafaldan 76. — Sumir bát-
anna hafa einhvern saltfisk að
auki.
Hinrik Jónsson, fyrrverandi
bæjarstjóri, fór með Laxfossi
næst síðast áleiðis norður í
land.
Hann hefur nú sem kunnugt
er .látið af bæjarstjórastörfum,
eftir að hafa gegnt því starfi í
8 ár. Hinrik var maður vinsæll í
starfi sínu, enda er hann Ijúf-
menni í allri framkomu og dreng-
ur hinn bezti.
Óákveðið mun hvað hann tek-
ur sér nú fyrir hendur.
Gestir í bænum Ólöf Björns-
dóttir, kona Péturs Halldórsson-
ar fyrrv. borgarstjóra, Helgi Guð-
mundsson, bankastjóri. Jón Hall-
dórsson, söngstjóri, kom hingað
snögga ferð og fór aftur með
Laxfossi.
Aðalfundur ísfisksamlagsins
var haldinn s. I. mánudag. Sam-
lagið tók árið 1945 á móti 17Zi
milj. kg. af fiski fyrir rúmar 1 1
milj. króna.
í stjórn voru kosnir; Fyrir út-
gerðarmenn: Eiríkur Ásbjörns-
son, Jónas Jónsson, Kjartan
Guðmundsson, Sighvatur Bjarna-
■ son, Fyrir skipstjóra: Jóh. Páls-
son. Fyrir vélstjóra: Sig. Ólafs-
son. Fyrir háseta: Sig. Stefáns-
son.
Netto-hagnaður samlagsins
var 76 þús. kr. Það gaf í Ekkna-
sjóð Vestmannaeyja 10 þús. kr.
Togarar eru nú mikið komnir
hér á miðin og kváðu Bretar
alltaf vera að búa fleiri og fleiri
skip á veiðar. Hér eru líka komn-
ir þýzkir togarar og hafa nokkr-
ir þeirra ásamt pólskum haft
samband hér við land.
E. S.