Víðir - 23.03.1946, Blaðsíða 4

2). marz.
6. tölublað.
RABB
Sjávarhitinn. í febrúar og
marz er sjórinn venjulega kald-
astur, Ví °—2° við Norður- og
Vesturlandið, en hinsvegar á-
vallt yfir 4° C við suðurströnd-
ina.
Svo sem kunnugt er, hefur
sjávarhítinn mikil áhrif á fisk-
göngurnar. Þegar sjórinn kóln-
ar fyrir Norður- og Austurlandi,
hverfur þar svo að segja allur
fiskur, bæði af þeim sökum og
svo, að hann leitar á gotstöðv-
arnar hér við suðurströndina.
Það er eins og vanti hér kald-
ari veðráttu til þess að fiskur-
inn gefi sig til. Norðanátt og
kuldakafla gerði hér nú í febrú-
ar og fiskaðist þá ágætlega.
Árið í g 11 komst hafísinn alla
leið vestur fyrir Ingólfshöfða. Þá
gekk óvenju mikill fiskur hér.
Sama er að segja um frostavet-
urinn 1918. Þá var mjög mikil
fiskigengd.
Áta og sild hefur mikil á-
hrif á fiskgöngurnar. í allan vet-
ur og raunar sumar líka hefur
verið hér óvenju mikið af síld.
Sjómenn telja líka, að mikið
hafi verið af fiski hér í vetur, þó
að frekar lítið hafi aflazt á línu.
Loðnu hefur aðeins orðið vart.
A nnars er eins og vindáttirnar
hafi líka áhrif á veiðina. Það er
alkunna, að aldrei fiskast i vest-
anátt og líklega er svo allt í
kringum larid. Síld veiðist líka
minna í þeirri átt. Sunnanáttin
er einnig frekar slæm fiskátt.
Hinsvegar aflast venjulega vel
hér í norðan- og austanátt.
ísfiskur. í ár (til 20. marz) eru
útfluttar 3534 smálestir af ís-
fiski. Á sama tíma í fyrra 4504
smálestir og er því afli nú um
14 minni. Allur þessi mismunur
er í þessum mánuði.
Lýsið mun allt vera selt eða
500—700 smálestir fyrir sama
verð og síðastliðið ár. Lifrar-
magnið í ár er (21. marz) 462
smálestir, á sama tírna í fyrra
513 smálestir.
Frosinn fiskur. Til Ameríku
hefur selzt um 10% af ársfram-
leiðslu frystihúsanna, og til
Frakklands um 20% og Tékko-
slóvakíu 2% eða um i/3 af árs-
framleiðslunni. Verðið er hlut-
fallslega hærra en í fyrra, enda
var það mjög lágt þá, eða eftir
að hætt var að láta þunnildin
fylgja flökunum.
Sildarmföl. Talið er, að hol-
lenzka stjórnin hafi boðizt til að
kaupa 20.000 smálestir að síld-
armjöli eða svipað og framleitt
var af Síldarverksmiðjum ríkis-
ins 1944 fyrir um 22% hærra
verð en verið hefur. Norðmenn
Menning —
Hvað skyldi nú vera til
skemmtunar í Samkomuhúsinu
í kvöld, spyrjum við oft hver
annan.
Svarið er oftast nafn einhverr-
ar nýrrar kvikmyndar, og er þá
keyptur miði, oft án þess að hafa
hugmynd um, hvernig myndin
er.
Nú er það því miður þannig,
að meira en helmingur þeirra
kvikmynda, sem framleiddar eru,
eru frá menningarlegu sjónar-
miði annaðhvort einskis virði
eða beinlínis skaðlegar. Samt
sem áður eru oftast allir bekkir
fullskipaðir, næiTÍ því án tillits
til þess, hve léleg myndin er.
Nokkrum sinnum á ári kem-
ur svo fyrir, að í stað kvikmynda
er eitthvað annað og nýstárlegi'a
til skemmtunar.
í þessum bæ er það nefnilega
þannig, að til eru félög, sem hafa
á stefnuskrá sinni að skemmta
Eyjabúum, ekki oft í viku, nei,
aðeins tvisvar sinnum á ári hvert
félag.
Hér er starfandi leikfélag,
lúðrasveit, og tveir kórar, og þar
með eru þau víst upptalin.
í haust leið, hafði leikfélagið
æft smáleikrit, „Sundgarpinn“.
Á frumsýningunni, sem hafði
verið auglýst á götum og í út-
varpi, voru álíka margir áhorf-
endur og á framúrskarandi lé-
legri kvikmynd. Leikrit þetta
var að vísu ekki íburðarmikið
eða stórkostlegt, en það var
smellið og hlægilegt og sæmilega
leikið, og sennilega auðveldara
að skilja en bíómyndirnar, sem
talað ^r í á framandi tungu.
Á næstu sýningu var ennþá
færra, og á þriðju sýningunni er
hér var fyrir skömmu (vesalings
mennirnir héldu, að um ein-
hvern leiðan misskilning væri að
ræða og auglýstu í þriðja sinn),
þá voru áhorfendur þó Iang-
fæstir.
AIls munu 480 gestir hafa.sólt
sýningarnar, en sæmilega bio-
mynd sækja um 1000 gestir.
Svipaða sögu, ef cil vill ekki
eins sorglega, er að segja uiis
samsöngva hinna félaganna, sem
nefnd voru.
kváðu þó hafa selt fyrir 38%
hærra verð en hér hefur verið.
Saltsild. UNRRA-hjálparstofn-
unin hefur óskað eftir að fá
300 þúsund tunnur af síld næsta
sumar. Óvíst er með tunnur, þó
mun hafa fengizt loforð fyrir
200 þúsund tunnum frá Noregi.
ómenning
En hafið þið athugáð hVað
liggur á bak við einn konsert af
erfiði og starfi til undirbiinings
e.innar söngskemmtunái?
Æliitgar eru venjulega tvisvai
í viku, og æft mest allt árið Ef
meðlimir t. d. Rarlakors Vest-
niannaeyja fengju 'greítt tíma-
kaup fyrir fyrirhöfn sína (söng-
æfingar), með venjuíegu tíma-
kaupi, ef gcjrt er ráð fyrir, að kói-
inn haldi samsöng einu sinnl á
ári, þá myndi skemmtunin
„standa kórnum í“ um citt
bundrað þúsund krónum. ,
: Vitaskuld er þetta dæmi að-
eins tekið til gamans. Kórfélóg-
unum kemur ekki til hugár,
hvorki tímakaup eða tilsvarandi
tekjur af samsöng. En vitið þið
hvers þeir krefjast, — nei ekki
krefjast, þeir segja það ekki einu
sinni upphátt, en þá dreymir um,
og þeir vonast til, að bæjarbúar
láti nú svo lítið að reyna að sýna
þá viðurkenningu á menningar-
legu starfi þeirra að hlusta á þá,
að allir þeir, serri éinhvers meta
söng komi og hlusti.
Ef þessi draumur rættist og
ekki kæmú færri áheyrendur en
á góða kvikmynd, þá gæti jafn-
vel svo farið, að félögin fengju
efni á að útvega sér viðunandi
húsnæði, í stað þess að æfa í siná-
herbergjum og skúmaskotum.
Það myndi .verða lyftistöng þess-
um félögum, en sinnuleysi fólks-
ins getur orðið til þess að félögin
leggist niður.
C. ■
Árósin
á ísfisksamlagið
Frariihald af 2/ síðri.;.
in leigir ekki fjórða. skipið, þó
að hún hafi áður fengið sam-
þykkt fyrir því.
Á þessari stundu getur énginn
sagt um, hvernig ísfiskflutning-
ar takast, en útlitið er ljótt.
MikTð ‘ á‘f: ‘skiþ'aflotanúm'vaf
leyst úr herþjónustir og þau og
skip annarra þjóða sóttu fisk á
ósærð mið vegna nærri sex ára
styrjaldar á höfunum og þrátt
fyrir það, að brezkir sjóm., og þá
ekki síður íslendingar, héfðu
fulla þörf fyrir óbreytt verðlag á
fiski í Bretlandi eru líkurnar, því
miður, nokkrar fyrir að svo verði
ekki, þó að vonandi rætist bet-
ur úr en á horfist.
ísfisksamlagið og bæjarstjórn,
fyrst hún vildi taka á' sig þá
áhættu, virðast hafa farið ekki
óskynsamlega í leigu á skipum,
Skipin, sem héðan hafa siglt og
fíest eru á Ieigu eða í eigu Eyja-
manna, hafa fengið fljóta af-
greiðslu ýfirleitt og er hverjum
manrii ljós þýðing þess, þegar
. það er haft í huga, að kostnaður
hvers skips er 2—3 þús. kr. á dag
og verður bið eftir fiski auðvit-
að til að lækka fiskverðið eða al-
komumöguleikana.
Enginn virðist mega heyra
nefnt að salta fisk, en það er þó
ekki .ýþagstæðara eii það, að
þeir; ' sém háfa aðgerðarmenn
hvort ,sem er og þurfa ekki að
kaupa auka vinnu, og svo er uiri
margan, fá sénnilega 80—90
aura fyrir kg. frítt miðað við
hausaðan og slægðan fisk, sem
þeir fá annars fyrir 65 aura í
skip.
Ríkisstj. hefur lofað að kaupa
5000 sinál. af saltf., og seldar
eru til Grikklands 3000 smál.,
á sem svarar þetta verð, svo að
alls er hér um að ræða 8000 smá-
lestir á þetta verð eða sem svar-
ar til þess magns, sem útflutt er
af. ísfiski hér árlega.
Og þegar ríkissjóður er einu
sinni farinn inn á.þá braut að
kaupa fisk fyrir ákveðið verð
af útgerðar- og .sjómönnurn,
sem hvorugir mega við því að
fiskverðið lækki, þá er viðbúið
að Irarin verði að halda því á-
fram.
Það væri nær fyyir þá, sent
fara nú með meirihluta-stjórn í
bæjarmálúm að Icitast víð að
sameina sjómenn ög útgerðar-
me.nn um kröfur um að halda
, uppi fiskverðinu með aðgerðum
þess opinbera, heldur en áð leit-
ast við að skapa tortryggni og
sundrung rnilli þessara stétta
með rógi og illkvittni og órök-
studdum sleggjudómum. Það
yrði áreiðanlega affarsælla fyrir
bæjarfélagið.
EMAILERUÐ
ELDAVÉL
til sölu.
Uppl. í síma 142.
Sjómann
vanfrar á
m. b. /fMETA/#
Pefrer Andersen