Víðir - 06.04.1946, Blaðsíða 4

RABB
Alla daga vikunnar var , eitt-
hvað róið, en stundum aðeins fá-
ir bátar.
Seinni hluta vikunnar fóru
bátar almennt með net. Afli var
sæmilegur, 500—600 í ,,trossu“.
Togarar hirtu eitthvað „trossur“.
M/b „Freyja“ úr Reykjavík er
hér við veiðarfæragæzlu og björg-
unárstarf. Hefur verið komið
fyrir smá fallbyssu á skipinu.
Afli á línu hefur verið rýr síð-
ustu viku, 3—5 smálestir.
Togbátar hafa komið með
frekar lítinn afla, 10—20 smál.,
úr veiðiför. Dragnótabátar hafa
hinsvegar veitt sæmilega, þegar
þeir hafa komizt út, 1000—2000
kg. af flatfiski.
Afli — fiskur og hrogn — hæstu
vélbátanna í nokkrum helztu
nærliggjandi verstöðvum var
fram að 1. apríl, talið í þúsund-
um króna, sem hér segir:
Vestmannaeyjar: „Jökull“ 139,
„Týr“ 130, „Erlingur 11“ 126,
„Dvergur“ 119, „Ver“ 115,
„Von“ 113, „Gissur" 104,
,;Nanna“ 104, „Sævar“ 100,
„Emma‘* 99, „Glaður“ 99, „ís-
leifur“ 95, „Skógarfoss“ 94.
Akranes: „Egill Skallagríms-
son“ 300, „Sigurfari" 290, „Fylk-
ir“ 270, „Svanur“ 255. — Afli er
jafn á Akranesi, og eru flestir
bátar með svipaðan afla og
„Svanur“.
Sandgerði: (Róðrafjöldi 45—
49). „Faxi“ 245, „Muninn" 2.35,
„Freyja“ 233, „Hrönn“ 210,
„Víðir“ 205.
Keflavík: „Keflvíkingur“ 265
(54 róðrar), „Reykjaröst" 240,
„Svanur“ 235, „Guðfinnur“ 233.
Hafnarfjörður: „Fiskaklettur"
290, „Anna“ frá Norðfirði 233.
Reykjavík: „Friðrik jónsson"
220, „Skíði“ 210, „Ásgeir" 205.
Reykjavíkur-bátarnir 'hafa ein-
hverja bæjarsölu að auki).
Hornafjörður: „Marz“ 175.
„Auðbjörg" 145.
Leyndarmál
Páll Þorbjörnsson útvaldi
sjálfan sig sem útgerðarstjóra, því
að ekki fékkst staðan auglýst, og
er það kannske ekki í frásögur
færandi. En hvorki fékkst upp-
lýst á bæjarstjórnarfundi livaða
lauh hann hefði né til hvað langs
tíma hann væri ráðinn. Á hann
að vera áfram á launum, eftir að
bæjarskipin hætta í maí, eða
hvað?
Fyrirhuguð úfsvör, 2Va milj.,
nema svipaðri upphæð og allur
afli útfluttur í ís í allan vetur.
ólympíuleikarnir 1948
Eins og íþróttamönnum um
allan heim er>nú kunnugt, verða
næstu Ólympíuleikar haldnir í
London 1948.
Þessi mesta hátíð íþrótta-
manna hefur ekki verið haldin
síðan árið 1936 og þá í Berlín.
Næst átti að halda leikana í Jap-
an og síðan í Finnlandi, en allt
fór það út um þúfur af styrjald-
arástæðum. Lengi mátti ekki á
milli sjá hvaða borg yrði nú svo
heppin að fá að halda Olympíu-
leikana, en London varð hlut-
skörpust. íslenzkt íþróttafólk
hefur þar með verið giftusamt,
þar eð stutt er frá íslandi að
fara. Hér er um viðburð að ræða,
sem ekki stendur nema fjórða
livert ár og nú undanfarið ekki
einu sinni svo oft. Það hlotnast.
því kannske í mesta lagi einu
sinni á æfinni að vera áhorfandi
Ólympíuleika og margur verður
þess aldrei aðnjótandi, þótt
mikla löngun hafi í þá átt. Og
menn, sem ekki nota tækifærið
þegar það býðst, sjá venjulega
eftir því síðar meir. En nú er
ekki ráð nema í tíma sé tekið,
þegar' um Ólympíuleika er að
ræða, sérstaklega ef ætlunin er
að verða keppandi. Ættu því í-
þróttamenn Eyjanna að fara að
hugsa sér til hreyl'ingar. Á síð-
ustu Ólympíuleika t'ór einn mað-
ur til keppni, sem var búsettur
liér í Vestmannaeyjutn.
Á þeim árum, sem síðan eru
liðin, hefur íslenzkum íþrótta-
mönnum farið mikið fram og
má því búast við, að þeir verði
frekar hæfir til þátttöku næst
heldur en þá, og er vonandi, að
einhver eða einhverjir héðan
verði færir um að fara til
Churchill:
„Kommúnismmrs gerir
sáiina litla".
í síðasta Eyjablaði hvetur Ó.
Á. Kristjánsson almenning hér
til þess að byggja íbúðarhús, sem
eru 7X7 nretrar að stærð, eða
eins og hús gerast hér einna
minnst.
Þó að slík einnar hæðar hús
væru höfð 9X9 eða 9 X 10 ra-
að stærð, með sama herbergja-
fjölda, sem er helzt nauðsynlegt
til þess að það séu sæmilegar vist-
arverur, yrði húsið sáralítið dýr-
ara, því að einn er glugginn, ein
hurðin, einn ofninn og eiti
lampastæðið, þó að herbergin séu
stærri, og tnyndi efnið eftir sama
útreikningi ekki kosta nema 12
þús. króna í stað 10 þús. króna,
keppni. En þarna, þar sem sam-
ankomnir eru beztu íþrótta-
menn og konur alls heimsins, er
keppnin auðvitað hörð. Enginn
getur nú orðið íþróttamaður í
fremstu röð nema að hann leggi
eitthvað á sig, og svo er reynd-
ar með flest í heiminum.
Ég held, að íþróttamönnum
hér í Eyjum sé það ákaflega mik-
il latína, þegar þeim er sagt að
nauðsynlegt sé fyrir þá að æfa
eftir vissum reglum, en hér eru
þó auðvitað margar undantekn-
ingar, þ. e. menn, sem skilja
nauðsyn reglubundinnar og vís-
índalegrar þjálfunar. En til þess
að ná árangri þarf fleira, og á
ég þar sérstaklega við lifnaðar-
hætti íþróttamannsins svo sem
nægan svefn og reglusemi í
hvívetna.
íþróttafélögin hafa verið við-
urkenndur góður félagsskapur,
sem eyktir hreysti og lífsgleði
þeirra, sem í þeim starfa. Og
sjálfsagt verður sá fjársjóður, er
þau nú þegar hafa rétt þjóðjnni
ekki metinn til fjár, þótt starfs-
tíminn sé tiltölulega fá ár, þ. e.
a. s. öll íþróttafélög hér á landi
eru mjög ung. íþróttafélögin
verða að lialda þessari sömu
stefnu áfram í hvernig umhverfi
sem þau starfa. Þau þurfa enn-
fremur að veita félögum sínum
hollar skemmtanir, það eykur
á samheldni félagskaparins og
eykur gildi hans. Ráðamenn fé-
laganna verða að vera vel á verði
með að félagarnir séu ekki vand-
ir á næturdroll, með því að
halda skemmtanir sem standa
fram á nótt, og hygg ég að i-
þróttafélögin hér ættu að athuga
þetta mál gaumgæfilega, því að
en rúmmál hússins vera i/3—%
hlutum meira, og aukakostnað-
ur fást. meira en endurgreiddur
með auknu veðdeildarláni.
„Ef notaðir yæru steyptir stein-
ar, sparast eitthvað af timbri —
þó ekki mikið —Veðdeildin er
treg að lána út á holsteinshús, og
þó að hún geri það, þ;í er það
mikið minna en út á venjuleg
steinsteypuhús, svo að það er
tjón fyrir viðkomanda að byggja
sér holsteinshús, og ætti ekki að
ýta undir nokkurn mann til slíks
og jafnvel banna holsteinsbygg-
ingar afdráttarlaust, nema kann-
ske innveggi. í jarðskjálftanum
síðasta hrundu holsteinshús í
Dalvík.
í stríðinu 1914—18 voru byggð
mörg smá hús hér í bænum —
þykkvibærinn —. Síðan hefur
F. U.S.
Á þriðjudaginn var aðalfund-
ur haldinn í Félagi ungra Sjálf-
stæðismanna. Á fundinum mætti
erindreki Sambands ungra sjálf-
stæðismanna, Gunnar Helgason.
Á annað hundrað manns sátu
fundinn, en 94 nýir meðlimir
gengu í félagið á fundinum.
í stjórn voru kosnir: Björn
Guðmundsson, Faxastíg 1, íör-
maður, og meðstjórnendur: Guð-
finna Stefánsdóttir frá Skuld,
Þorsteinn Sigurðsson, Blátindi,
Þórarinn Þorsteinsson, Hjálm-
holti, og Jón G. Scheving, Vest-
mannabraut 48. — í varastjórn:
Ágúst Matthíasson, Helgafells-
braut, Elín Árnadóttir, Skálliolti,
og Halldór Þórhallsson, Síma-
stöðinni.
Á lundinum var mjög mikill
áhugi ríkjandi um framtíðarstarf
F. U. S. hér, og tóku margir
fundarmenn til máls.
takist illa til er verið að brjóta
niður það, sem nýbúið er að
byggja upp. Eg get nefnt t. d.
að flest ef ekki öll íþróttafélög-
in í Reykjavík láta skemmti-
fundi sína ekki standa lengur
en til kl. 12,30 eða 1 eftir mið-
nætti. Hér er algengt, að þessar
skemmtanir standi til kl. 3 eftir
miðnætti. Þetta finnst mönnum
nú ef til vill smámunir, en ég
get tilfært eitt dæmi um, hverm
ig t. d. íþrótta- og menningar-
þjóð eins og Svíar líta á þetta.
Fyrir nokkrum árum kornu
sænskir íþróttamenn til Reykja-
víkur til keppni. Eitt kvöldið
um kl. 10,30 síðdegis hittu
nokkrir reykvískir íþróttamenn
einn Svíann fyrir utan Hressing-
arskálann í Reykjavík. Báðu
þeir hann að koma inn með sér
°g þyggja góðgjörðir, en hann
var mjög tregur til, leit á úrið
sitt og sagði, „að vísu er ekki
keppni á morgun, en ég get þvi
miður ekki verið lengur en til
kl. 11“. Sigurður Finnsson-
hugur manna stækkað, og síð-
asta kjörtímabil voru yfirleitt
byggð mjög sómasamleg íbúðar-
hús hvað stærð og frágang snerti,
þannig hefur sjálfstraust manna
og stórhugur smátt og smátt
vaxið.
Margur býr hér við léiegan
húsakost, og er fyllsta þörf, að
það opinbera beitti sér fyrir. el
það væri þess megnugt, að byggð
væru hér sómasamleg íbúðarhus,
og gæti bæjarstjórnin það nokk-
uð með því að lána mótatimbui
á sama hátt og Búnaðarfélagið
gerði, sem myndi koma mörgurt1
manninum af stað.
En umfram allt á að leggja á"
herzlu á að byggja hús, sem haíJ
stór herbergi, því að rúmgoðar
vistarverur, gera mennina meiu-