Víðir - 20.04.1946, Qupperneq 1
XVII.
Vestmannaeyjum, 20. apríl 1946
EINAR SIGURÐSSON:
FRAM-
TÍÐAR
HÖFN
Lokun hafnorinnor
að austan og opn-
un ánnsiglingarinn-
or gegnum Eiðið.
Síðastliðinn vetui skrilaði ég'
grein í Sjómannablaðið Víking,
„Örugg höfn", þar sem ég lagði
til, að höfninni yrði lokað að
austan, garður gerður frá Eið-
inu út x Eiðisdi'anga og Eiðið,
sem er sandrif, opnað, svo að
sigla mætti inn í höfnina fyrir
tnnan Drangana, þar sem er 18
feta dýpi um fjöru, eða eins og
stærstu togarar rista.
Áður hafði ég flutt tillögu í
bæjarstjórn um að rannsakaðir
yrðu möguleikar á slíkri hafnar-
gerð.
Síðan hafa verkfræðingar, skip-
stjórar og margir málsmetandi
xnénn hér og annars staðar rætt
þetta ínál við mig og verið hug-
myndinni fylgjandi, og einn
stjórnmálaflokkurinn tók þetta
npp í stefnuskrá sína fyrir kosn-
ingarnar í.vetur.
En hér við situr. Og nú hefur
yerið lagt til, að fé því, sem hafn-
arsjóður hefur árlega yfir að ráða
txl verklegra framkvæmda, um
hálf miljón króna, verði varið á
svipaðan hátt og áður ti! dýpk-
unar hafnarinnar:
Vegna þeirra, sem ekki hafa
iesið umiædda giein, verður
ekki komizt hjá, að geta hér nokk
ub þeirra hugmynda, sem settar
Eram í sambandi við
innsiglingu gegnum
Bilin á^milli hinna þriggja
Eiðxsdranga eru 85 m. Hafið til
uata verið
fVhugaða
Eiðið.
lands á mitt Eiðið er um 180 m.
Þetta eru samtals 265 m., sem
yrði þá full lengd fyrirhugaðs
skjólgarðs fyrir vestan- og suð-
vestanbriminu. — Þetta er ekki
ýkjalangt, þegar það er atliugað,
að hafnargarðarnir hér eru sam-
tals 4.00 m. langir. Hafnargarð-
arnir í Hafnarfirði og á Akra-
nesi eru áætlaðir heldur lengri
en þessi Eiðisgarður yrði.
Þar sem ihnsiglingin yrði
þrengst yrði hún um 50 m„ og
er það nógu rúmt, ef gott svig-
rúm yrði fyrir innan. Á þessari
innsiglingu fyrir innan Drang-
ana er smásker skammt frá vest-
asta dranganum. Þetta sket yrði
að sprengja, og er það ekki erf-
itt frá tæknilegu sjónarmiði.
Dýpið í innsiglingarmynninu
fyrir innan Drangana er utn 27
fet, og við skerin upp við land
andspænis dröngunum er dýpið
20 let, hvorttveggja um stói'-
straumsfjöru. Dýpið fer svo smá-
minnkandi til lands. Næst landi
yrði því að dýpka nokkuð um
leið og grafið yrði gegnum Eið-
ið, svo að alls staðar yrði x8 feta
dýpi um fjöru.
Utsynnings- og vestanbrimið
er stórkostlegt á Eiðinu, en þó
hefur því ekki tekizt að vinna á
því né Dröngunúm, svo að þótt
Eiðið hefði verið það utar sem
nemur vegalengdinni út að
Dröngum, stæði hvorttveggja þar
jal'nt enn, og hefði þá sennilega
Fyrirhuguð innsigling gegnum
fyrir löngu verið búið að grafa
í gegnum Eiðið fyrir austan
Drangana.
Hér skal svo nokkuð í'ætt um,
hversu gerlegt það væri að
byggja varnargarð á áðurnefndu
dýpi, 24 fetum yzt, 18 fetum
miðja vegu, og 12 fet, þegar 14
er til lands. — í Hafnarfirði eru
garðarnir byggðir á 24 feta dýpi,
á Akranesi 30 feta dýpi, og Kefla-
víkur-garðurinn er á 33 feta dýpi
— og á öllum þessum stöðum eru
garðarnir á nokkuð jöfnu dýpi.
Það kemur auðvitað tíl kasta
verkfræðinganna að leggja til,
hvernig garður þessi yrði byggð-
ur, og er það, senx hér og áður
hefur verið sagt um þessar fram-
kvæmdir, fyrst og fremst sagt til
þess, að skapa almennan áliuga
fyrir málinu. Tíðast mun stein-
steypukerum sökkt þar sem um
verulegt dýpi er að ræða. Þessi
aðferð er kostnaðai-söm, og er at-
hugandi, hvort ekki nuetti gera
þennan garð úr grjóti eingöngu
og ramma að innanverðu með
járni, eins og er utan um Bása-
skersbryggjuna. Væri það senni-
lega ódýrasta aðferðin og um
leið traust.
Garðuiinn þyrfti þá að vera
eins hár og Eiðið eða hærri, svo
að öruggt væri, að sjórinn næði
ekki til að vaða yfir hann, og er
þá ekkert aðalatriði, að hann sé
úr steinsteypu. Stórgrýti og sand
EiSið. (Teikn.: Engilb. Gíslason)
mundi bera upp að honum að
utan, eins og að Eiðinu og gei'a
hann mjög ti'austan.
Eins og áður er sagt, er Eiðið
allt úr sandi, með blágrýtishnull-
ungum efst. Væri fyrirhugaður
garður gerður úr grjóti úr
Klifinu eða Klettinum, ætti
að vera auðvelt að gei'a garð
þennan á einu sumri. Garður
þessi gæti svo staðið yfir vetur-
inn, áður en opnað yrði að aust-
an, og revndi þá á hversu hann
dygði.
Á milli Dranganna yrði hins-
vegar sennilega ekki komizt hjá
að nota steypt ker.
Að hér hefur verið lagt til að
nota Drangana sem lxaus á þenn-
an fyrirhtigaða garð, er einung-
is vegna þess styrkleika, setn þeir
mundu veita lyrirlmguðum gai'ði
gegn briminu og eins vegna þess
að í austanátt er mest skjól fyrir
hafnarmynnið þarna austast.
Ef hinsvegar væri hægt að gera
garð það traustan, að hann gæti
staðið sjálfstætt, án þess að styðj-
ast við Drangana, sem ég tel
' vafasamt, ínætti hugsa séi', að
hann yrði látinn stefna úr urð-
inni norðaustan undir Klifinu.
Einnig þyifti að rannsaka, hvort
það hefði ekki einhverja þýð-
ingu, að ryðja grjóti niður í
sundið, sem er milli Arnar og
lands. Þá yrði að grafa upp mest-
Framh. á 2. síðu.