Víðir - 29.06.1946, Qupperneq 3
V 1 Ð 1 R
3
„Frumslæðusiu
Páll Porbjarnarson tók svo til
orða ;í stjórninálafundinum 20.
júní, að vélbátaflotinn í Vest-
mannaeyjum yrði að búa við
„frumstæðustu hafnarskilyrði".
Þetta átti víst að vera til á-
herzlu þeirri ásökun Páls í garð
J. Þ. J., að hann hefði vanrækt
eitthvað í hafnarmálum Vest-
mannaeyja.
Hvað er nú nteint með því að
segja að flotinn búi við „lrum-
stæðustu hafnarskilyrði“?
Sennilega Jrað, að hafnarskil-
yrði flotans séu svo aum, að
Jtau geti ekki lakari verið.
Það er stórt orð Hákot. Hvað
myndi mega segja um hafnarað-
stöðu ýmissa annarra staða, ef
Jjau sem hér eru fyrir hendi eru
svo slæm sem Páll lýsir þeim?
Sumstaðar er það nú svo, að
draga verður bátana á land eit-
ir livern róður. Ekki hægt að
liafa Jxí á floti. Frá svona veiði-
stöð er samt róið á vélbátum, en
þeir geta ekki verið nema mjög
litlir af framangreindum ástæð-
um.
Jafnvel í góðum höfnum, eins
og t. d. í Hornafirði eru meiri
erfiðleikar enn á því að varð-
veita báta heldur en jliér eru
nú í Eyjum.
Eða Keflavíþ og hin mikla
veiðistöð Sandgerði? í Sandgerði
mega bátar ekki vera yfir \ issri
stærð vegna erfiðleika við inn-
siglingu og hafnárlegu.
Þarna syðra kemur ])að oft
fyrir að báta rekur á land í stór-
viðrum og mölbrotna.
Víða um land eru mjög góð-
ar legur fyrir vélbáta, en þá er
oft mikill bryggjuskortur og
löndun áflans erl ið af þeim á-,
stæðum.
Hvernig var ástandið í Vest-
. mannaeyjnm í Jressum efnum
eftir að vélbátaflotinn var þó
um Jjað bil búinn að leysa öll
opnu skipin af hólmi? Jafnvel
löngu eftir að hafizt var handa
um byggingu hafnargarðanna
var mjög ótryggt að geymá báta
við festar hér innanhafnar.
Það kom jafnvel l'yrir að vél-
bátar sukku beinlínis af sjó-
gangi þar sem þeir lágu við fest-
ar sínar á höfninni.
Sogin og óróinn innan hafnar
gerðu aðstöðuna svo ótrygga, að
sjómenn urðu oft að vaka ú.ti í
bátunum tilbtinir lil að sleppa
festunum til að bjarga bátun-
um, hleyþa þeim á land í „Botn-
inum“, vegna þess að ekki var
treystandi hafnarlegunni. Þótt
gengið væri frá bátunum með
eins góðum legufærum og nokk-
ur kostur var á.
Margir hinna eldri sjómanna
hafnarskilyrði"
vorra muna Jrá tíma.
Eitt hið sorglegasta slys, sem
orðið hefur hér innan hafnar
stóð einmitt í sambandi \ið
eina slíka bjögrunartilraun J\á
fórst áhöfn vélbáts, sem var að
brjótast út í bát sinn í nátt-
myrkri og æðisgengnum brim-
sogum.
Annálar ábyrgðarfélags vél-
bátaeigenda hér geyma margar
sögur um jrá stórskaða, sem urðu
á bátunum innan hafnarinnar á
Jreim árum. Öryggisleysið innan
hafnar gerði alkomu útvegsins
ótrygga og líf sjómanna vorra
var í aukinni hættu af J)eim á-
stæðum. Þetta vita allir Vest-
mannaeyingar, en Jjó be/,t Jreir,
er |)á báru „hita og þunga dags-
ins“. — Viðhorfið í Jressum efn-
um er nú sem betur fer allt ann-
að.
Framkvæmd hafnarmannvirkj
anna, sem þegar er á fót kom-
in, hefur skapað Jaá bættu að-
stöðu fyrir bátaflotann sem
raun ber vitni um að nú er fyr-
ir liendi og þeir munu be/t
krnna' að meta, sem þekktu á-
st ndið eins og það var hér áð-
ur. '
I stuttu máli, má segja, að nú
er það svo, að höfnin er sem vél-
bátahöfn með þeini beztu á land-
inu.
Bryggjukostur er svo mikill
02' góður, að óvíða mun hann
o o
betri.
Bátarnir eru nti fullkomlega
öruggir á höfninni og Eriðar-
höfnin s\okallaða er svo öruggt
lægi, að ;i betra verður ekki kos-
ið. Sú öld er liðin, serii betur
fer, að sjómennirnir þurfi að
vaka yfir bátum síntwn nótt eftir
nótt innan hafnar eða hætta jjar
lífi sínu, eins og áður átti sér oft
stað.
Að halda því fram, að nti eigi
sjómenn vélbátaflotaris í Vest-
mannaeyjum að búa við hin
frumstæðustu hafnarskilyrði er
])ví staðleysa, sem jafn greindur
maður og Páll Þorbjörnsson er,
ætti ekki að heimska sig, á að
lralda fram opinberlega.
Auk J)ess er hann sjómaður og
’ hefur því betri skilyrði til að
meta þær umbætur, sem hér
lrafa á orðið heldur en land-
krabbarnir. *
Foringjaklíkan sþarkaði
ÞórÖi Benediktssyni
Við síðustu alþingiskosningar
bauð Kommúnistaflokkurinn
hér fram Þórð Benediktsson,
er um margra ára skeið hafði
dvalið hér í Vestmannaeyjum.
Þórður var hið mesta prúðmenni
og vinsæll og mannkosta sinna
vegna hlaut hann fjölda at-
kvæða kunningja og vina og and-
stæðingar Iians unriu honuin
þess sannmælsi, að enda Jrótt
ekki væri mikill heiður að Jiví
að senda kommúnista á Jring,
þá myndu |)ó prúðmennska
hans og góðgirni afla lionum
nokkurrar virðingar er að haldi
mættu konia á Alþingi.
En Þórður varð fyrir því ó-
láni að lalla fyrir langvarandi
veikindum en náði samt að sitja
síðasta Jring og ávann sér Jiegar
álit innan þingheims, halði hann
j)á og hlotið aftur fulla heilsu.
Þórður er áhuga- og hugsjóna-
maður og bar í brjósti brenn-
andi löngun J)ess að mega starfa
að Iramlaramálum Eyjanna og
óskaði j)\ í eindregið eftir því að
verða aftur í kjöri hér, ])ar eð
hann hafði nú fengið fulla
heilsu. Fjöldi vina lians óskuðu
Jæss sama. En livað skeður?
Innsta klíkan hafði komið auga
á spámanninn Eyjólf Eyjólfs-
son og ])ó einkum bæjarstjórinn
okkar, er mest barðist gegn
Þórði. En forlögin skipuðu mál-
um j)ánnig að enjt væri tími Eyj-
ólfs langt undan og hinir srnærri
spámenn skutu J)á upp kollin-
um, s. s. Ivarl í Breiðholti, sem
lieimtaði að fá að vera í kjöri.
Víkur nú sögunni til Reykja-
víkur. Þar halði sjálfur merinta-
málaráðherrann, Brynj. Bjarna-
son fengið á baukinn og orðið
að lúta í lægra lialdi. Varð því
að ráði, að hann klappaði ;í koll-
inn á undirmanni sínum hér í
kennarastöðunni og skipaði hon-
um að halda sér á mottunni,
sem og líkayarð. Til þess að lyr-
irbyggja óþarfa fylgistap mun
ráðherranum hafa verið ráðlagt
að fara ekki til Eyja, hvað hann
nú hel'ur tvívegis brotið og mun
hér sannast, að seinni villan
hali orðið argari hinni lyrri og
livorug góð. Það er ekki líklegt,
að þeir scm unnu irjálslyndi og
mannkostum Þórðar Benedikts-
sonar og helðti óskað eftir þing-
* setu lians, láti skipa sér að fylgja
þeirri klíku, er dyggilegast vann
að því að gera veg hans sem
: minnstan, og Jroka honum að af-
lokinni þungri reynslu út í
I myrkrið, einmitt er heilsa hans
fyrst Jeyfði honum að njóta sín
til fulls. *
HAFNARMÁLIN
Eramhald af 1. síðu.
hefur unnið að kafarstörfum við
hafnargerðina hér, Friðfinnur
finnsson að Oddgeirshólum,
hefur nýskeð verið niðri á Stein-
rifiriu, og sagt mér eftir þá at-
hugun, að útlit sé fyrir, að
mesta stórgrýtið sé nú í burtu
af rifinu, en rifið’sé nú að mestu
samsett af hmdlungssteinum,
sem séu allt of srnáir til að „slá
á þá“ og vinda upp á flekann,
en hitt að tína þessa hnullunga
í körfu eða trog sé ærið seinunn-
ið verk. Ætti því að taka til at-
hugunar, hvort ekki mætti
þarna nöta botnsköfu og raka
með henni hnullungunum tit á
djúpsvæðið utan garðanna,
Svipuð vinnubrögð eru sögð
háfa verið reynd með allgóðum
árangri á Akranesi, jregar slétta
þurfti malar- og sandrif undir
steypukör til lengingar hafnar-
bryggjunnar. Var smíðuð botn-
skala til þessa og dró hana tog-
ari. Sömu aðferð er sagt, að
þeir á Akranesi ætli enn að hafa
til að lagfæra botninn undir
hina stóru garða síria.
Þ;i er og vitað, að vitamála-
stjórnin er að láta byggja í Eng-
landi dýpkunarskip, er hefur
öflug áböld til að vinna að dýpk-
un með botnsköfu.
Margir staðir á landinu bíða
eltir, að slíkar dýpkanir verði
framkvæmdar og verður víst í
mörg liorn að líta lyrir vitamála-
stjórnina, þegar skipið kemur.
Elestar ef ekki allar hafnir
norðanlands j)tirfa dýpkunar
við. Á Patreksfirði, J)ar sem nú
er venð að gera uatalioln verð-
ur leigt dýpkunarskip frá Aber-
deen til ao vinna með J)ví að
dýpkun hafnarinnar.
Dýpkunarskip Vestmannaeyja
helur verið og er höfninni og al-
menningi hér í Eyjum til ómet-
anlegs gagns, og er nauðsyn-
legt að hafa j)að hér til árlegs
‘viðhalds og en'durbóta. En J)að
er ekki einhlítt til þeirra átaka,
sem framundan eru og jafnvel
aðkallandi, og ])ess vegna verð-
ur að atla annarra tækja til
þeirra verka, sem þetta skip eitt
út at lyrir sig ræður ekki við til
fullnustu.
• Eins og nauðsyrilegt jrykir að
gera áætlanir og teikningar yfir
hvert hús, er byggja skal, er líka
nauðsynlegt, að framkvæmd
hafnarmannvirkja fari fram eft-
ir fyrirfram gerðri tíætlun, er nái
yfir heildarbyggingu mannvirkj-
anna.
Á þann hátt er mest von til að
góður árangur náist og að sem
mest verðmæti í framkvæmdum
fáist fyrir þá peninga, seiri fara
í fyrirtækið.
J. Þ- J-