Víðir - 12.10.1946, Síða 1
XVII.
Vestmannaeyjum okt. 1946
19. tölublað
Óli sjómaður
Karlakór -
Yesfmannaeyja
Eg las í einhverju blaði ný-
skeð auglýsingu frá Karlakór
Vestmannaeyja eltir söngkröft-
um og samhliða lítilsháttar frétt-
ir um starfsemi kórsins, þar sem
jalnvel var haft ;í orði, að kór-
inn gæti ekki haldið störflun á-
Iram vegna ýmissa örðugleiká,
svo sem vöntunar ;í góðum sörig-
kröftum, sem gætu fórnað næg-
um, sameiginlegum tíma til
söngiðkana.
Eg liel halt þá ánægju að
hlusta ;í flfesta samsörigva kórs-
ins frá byrj'un og hel auk þess
liaft sérstaka ástáeðu til að fylgj-
ast með vexti hans og Jrróun.
Idelgi I’orÍákssdn, lyrsti söng-
stjóri hans, vann mikið og gott
brautryðjanda starl við stofnun
kórsins og að koma honum ;i-
leiðis ylir mestu byrjunarörðúg-
leikana. Helgi var vel að sér,
mjög næmur fyrir fegurð og iín-
leik i söng og allri hljómlist, og
vdru slíkir Ineiileikar ákjósan-
legir á fyrsta þróunarstigi hins
nýstofnaða karlakétrs.
Þegar Helgi ákvað að flytja
héðan, leit í fyrstu illa út fyrir
kénnum með að fá söngstjóra.
En hann varð þó svo lánsamur
að fá Ragnar (f. Jónsson, sem
hélt álram á sömu braut í þjálf-
tm kórsins á grundvelli hins list-
ræna næmleika fyrir fögrum
tónum og samhljétm. ()g við það
bætlist svo Jtinn áberandi kralt-
ur, er lýsir sér í hinni þré)tt-
mikl.it og markvissu stjórn hans.
Þori ég að fttllyrða, að þeir
láu samsöngvar, sem kórinn
hefur ennþá gctað látið bæjar-
búum í té, hafi sannað það, að
bonttm hafi teki/.t vonum fram-
ar að ýfirstíga byrjunarörðug-
^ct ka 11 a og sé á góðum vegi með
;u') efla sönglíf og söngmennt
bæjaritis,
^l-‘r þótti |)\ í mjög dapurlegt
;tð lesa jjessa áminnstu'frétt um
btla hamtíðarmöguleika og
\ildi því með línmn þessum gera
hvoit tveggja, ag hvetja söngv-
inna menn ti 1 þátttöku í kórn-
um og bæjarbúa að styðja að
Akranes er með stærstu út- I
gerðarbæjum hér á landi, þótt
Vestmannaeyjar séu enn stærsta
bátaverstöðin, hvað sem verða
kann í vetur.
Ástandið er svipað í báðum
þessum titvegsbæjum og raunar
víðast á landinu, hvað snertir að
ungir menn fást lítt til að gefa
sig að sjómennsku.
Á Akranesi hóf einn ungur
maður sjómennsku síðast-
liðna vertíð. Svo mikið þótti um
þetta vert, að hann fékk viður-
nelnið sjiimáður — Oli sjómað-
ur.
Einnig í Vestm.eyjum, þaðan
sem er róið um 70 vélbátúm
með 5—9 manna áhöfn á hverj-
um, byrjaði einn eyjaskeggi að
>stunda sjó s. I. vetur. Þetta þótti
svo vel af sér vikið, að jtað var
haft á orði að heiðra hann sér-
staklega á sjómannadaginn.
Á þcssu og næsta ári er verið
að auka sþipastól Islendinga um
helming, fyrir hundruð milljéma
kréma, en á sama tíma fækkar
íslenzku sjómannastéttinni.
Undanfarið hefur orðið að
halda úti miklu af bátaflotan-
um sem fyrir er, með sjómönn-
um frá Eæreyjum. Hér í Evjum
hefði jjriðjungur flotans staðið í
naust, ef ekki hefði notið við
jjessara færcysku sjémianna. Það
hefur j)ví verið unnt að sjá það
fyrir alllöngu; að éitgerð myndi
Iramgangi hans með j)v í að
sækja samsöngva lians, hvenær
sem færi gefst.
Þeir söngmenn bæjarins, sem
á annað borð hafa nokkra mögu-
leika til jjess að lórna sönggyðj-
unni nokkrum tíma, hafa, sem
félagar kórsins, gott tækilæri til
|)ess að cfla sína eigin söngmennt
og auka hróður og menningu
bæjarins á þessu sviði. Og söng-
líf okkar má ekki við því að
missa al’tur af s.\ iðinu jaln veig-
mikinn og kraftmikinn aðila
sem Karlakór Vestmannaeyja er
undir sinni áhugasömu félags-
stjórn og jnóttmikla söngstjóra.
Hallclúr Guðjúnsson.
dragast hér saman meðal annars
af skorti á sjómönnum og ntun
það koma í l jós á næstu vertíð,
nema eitthvað alveg sérstakt
verði aðgert, svo sem veruleg
verðhækkun á fiski, að dregið
verði úr opinberum, verklegum
framkvæmdum eða að innflutn-
ingur sjé)manna eigi sér stað.
Þegar síldarverðið var nærri
tvöfaldað síðastliðið vor, voru
skyndilega til nógu margir sjó-
menn á síldveiðiflotann. Menn
yfirgáfu byggingar, búðir, skrif-
stofur, meira að segja lögreglu-
jjjónar losuðu sig við úniformið
til Jtess að skófla upp sillri hafs-
ins.
Núna yfir haustmánúðina,
])egar svo má heita, að allur
flotinn sé í höfn, þar sem lítið
er nti um afla á vélbátum og
vegna verðfallsins á brezka mark-
aðinunt hjá togurum og sölu-
tregðu á saltfiski, hefur })ó hver
sjómaður getað íengið' atvinnu
um leið og hann hefur stigið á
land, nema hér í Eyjum, þar
sem athafnalíf virðist vera að
koðna niður undir úrræða- og
framkvæmdalausri forústu kenn-
araliðsins í bæjarstjórninni.
Sjállt ríkið heldur uppi skefja-
lausri samkeppni við útgerðina
um vinnuaflið með miljónafram-
kv;emdum og fyrirhugar nýjar
tugmil jóna hótel- og útvarps-
liallir.
Innflutningur sjómanna t. d.
frá Norðurlöndum gæti bjargað
því, að hiuti af flotanum þyrfti
að standa um hávertíð. En J)ess
í stað er nú t. d. Færeyingum
torveldað að stunda hér atvinnu
með j)\’í, að jteir lá ekki yfir-
færðar nema 400 kr. á mánuði
og atvinnuleyfi þeirra eru að-
tins veitt fyrir stuttan tíma í
einu, sem gelur lil kynna, að
Jteir séu ekki velkomnir og.or-
sakar að ])eir halda álram að
skoða sig sem útlendinga í stað
innflvtjenda.
Það myndi mjög auka titflutn*
ingsverðmætið og létta um leið
j)jóöiiini lífsbaráttuna ef erlend-
Framhald á 3. síðu..
Aflabrögð hafa að undanförnu
verið léleg. Hér heima við hefur
ekkert fengizt, en bótar þeir, er
farið hafa vestur að Reykjanesi,
hafa aflað dóvel. Tveir bótar
hafa stundað reknetaveiðar und-
anfarið.
Dalavcgur Ákveðið hefur ver-
ið að breikka Dalaveginn og end-
urbæta með tilliti til að full-
nægja aukinni umferð vegna
flugvallarins.
60 óra varð Þorbjörn Arn
björnson, Reynifelli hér, 8. þ. m.
Þorbjörn er sæmdarmaður og
öllum að góðu kunnur. •
Flutningaskipin eru nú öll að-
gerðalaus nema „Helgi", sem
hefur verið í einhverjúm flutr,-
ingum innanlands.
220 kýr munu nú vera hér.
Þegar kýr voru hér flestar voru
þær 320 og nóg hey hér handa
þeim. Nú er flutt að hey, sem
nemur 30 kýrfóðrum Einstakl-
ingar eru nú flestir að gefast
upp ó að hafa kýr og ó mörgum
jörðum eru engar kýr orðnar.
Sauðfé hefur fækkað stórum
og einkum í úteyjum og viðbúið
að sauðfjóreign leggist þar að
mestu niður, þar sem ekki mó
flytja fé af landi vegna mæði-
veikinnar.
Hrossaeign fer líka hrað-
minnkandi. Dróttarvélar koma
nú í stað hestanna og gefast vel.
Mjaltavélar eru nú komnar i
Dalabúið og til Þorbjörns Guð-
jónssonar og reynast þær vel og
eru það mikil viðbrigði fró hand-
mjöltunum.
Vatnsleitin. Byrjað er ó nýrri
holu í Dalatúninu þar sem cður
var gamall vatnsbrunnur. Holan
er nú orðin rúmir 20 m Hoian
í Löngulóg var boruð 42 metra
og var þó komið niður í sjó.
Flugferðirnar. I vikunni voru
40 búnir að panta far héðan og
nokkru færri fró Reykjavik, en
þoka og dimmviðri hafa hcmlað
því að hægt væri að fljúga. Þrjór
vélar biðu ferðbúnar og er ein af
þeim tveggja hreyfla vélin, sems
nú er að hefja flug hér ó mílli
Vestmannaeyja og Reykjavíkur
og tekur 8 farþega.