Víðir - 07.12.1946, Side 1

XVII.
Vestmannaeyjuni 7. des. n)4(i
23. töluhlað
Erlendur Árnason
DÁNARMINNING.
Hann lést að heimili sínu
þann 28. í. m. 82 ára að
aldri.
Erlendur var maður lífsglað-
ur, viðmótsþýður og vinsæll.
Hann naut þeirrar hamingju
að lifa vel og lifa lengi, var
trúr í starfi og trúr hugsjónum
sínum til hinstu stundar.
Um Erlend Árnason áttræð-
an, skrifar Gunnar Ólafsson m.
a.:
„Erlendur er fæddur 5. nóv-
ember 18J64 að Neðrada) undir
Eyjafjöllum, sonur hjónanna
Árna Indriðasonar og Sigríðar
Magnúsdóttur Þórðarsonar frá
Krossi í Landeyjum, en Árni
faðir Erlendar var Skaftfelling-
ur að ætt og uppruna.
Erlendur ólst upp og var með
foreldrum sínum, þar til hann
var átján ára, en þá fór hann
vinnumaður til Sighvatar al-
þingismanns Árnasonar í Ey-
vindarholti. Þaðan fór hann eft-
ir 4 ár til Sigurðar bónda í Ár-
kvörn og var hjá honum vinnu- I
maður í 10 ár. Eftir það fór ;
hann til Reykjavíkur og lærði á J
n*stu árurn trésmíði hjá Jóni
Sveinssyni trésmið.
Að því loknu stundaði hann
trésmíðar, en réri á vetrarver-
tíðum, eins og hann Itafði áður
gert.
Hingað kom hann 1902, 37
ára gamall og hélt áður upp-
teknum hætti um vinnubrögð,
stundaði sjó á vetrarvertíðum
og húsasmíðar og aðrar smíð-
ar hina tíma ársins.
Skömmu eftir komuna hingað
gerðist hann formaður á vertíð-
arskipi, allt þar til mótorbátarn-
ir komú til sögunnar, og ætla
ég að Erlendur hafi síðastur
manna hér, sleppt árabátnum
sínum.
Formennskan fórst lionum
vel og giftusamlega, eins og
ajnnað, sem hann hefur lagt
höndur á.
—o—
Það var mannmargt á Gils-
bakka nefndan dag og heilla-
óskaskeytin flugu að víðsvegar.
Samborgararnir og yfirleitt sam
ferðafólkið á leið æf'innar,
minntist langrar og góðrar við-
kynningar og nytsamra starfa,
er hinn áttræði maður hafði af
hendi leyst.
Erlendur gekk í Góðtemplara-
regluna fyrir 46 árum, og hefur
hann æ síðan starfað í henni,
með óþreytandi elju og áhuga.
Ætla ég að hann megi með réttu
teljast meðal þeirra,1 er með
mestum áhuga hafa unnið gegn
Síðasta ,,Eyjablað“ er nálega
fyllt með ntikilli langloku, eftir
Sigurð Stefánsson, um síðasta
alþýðusambandsþing. Alls nær
langhundur þessi yfir heila sjö
dálka.
Af öðru efni blaðsins má nefna
lítills háttar fréttasamtíning,
furðulegt heilaspúnabull um
stjórnarmyndun og auglýsingar.
Hið síðast nefnda, var hið eina,
sem varðaði íbúa þessa bæjar.
Ritstjóri góður! Hvers vegna
ekkiað skýra fólkinu frá afrek-
um flokksbræðranna í bæjar-
.stjórn? Þeir hafa mi nálega
setið eitt ár, eða nær einn fjórða
hluta tímabils hinna 30 mill-
jóna. Eða er það svo að ritstjór-
anum finnist ekki taka því að
minnast á það, sem gert hefur
verið.
Það er nú kannske ekki von
að búið sé að gera nein óskóp
og skiljanlegt er að mikinn tíma
hafi þurft til undirbúnings og
áætlana og heiðarlegt er það
hjá virðulegum bæjarfulltrúum
áfengisbölinu hér og verður
slíkurn mönnum seint fullþakk-
að hið göfuga starf.
—o—
Erlendur kvæntist hér 1903 og
gekk að eiga Björgu Sighvats-
dóttur frá Vilborgarstöðum og
hafa þau hjón æ síðan kiofið
straum tímans hlið við hlið og
stutt hvort annað.“
Við ummæli Gunnars skal hér
fáu bætt. Æfi Erlendar leið frá
þeim tíma án stærri viðburða
og hann hélt áfram að vera hinn
síkáti aðlaðandi samferðamaður
og dauðinn kom liontim ekki
óvænt, né vakti honurn æðru,
heldur sem kærkominn vinur
þess manns ,er lokið halði lilut-
verki sínu með sæmd og heiðri
og trúði af einlægni á hið cilífa
fullkomna líf, þar sem hinn trúi
þjónn uppsker dyggðarinnar
laun í þúsundföldum mæli.
að flana ekki óhugsað að hiut-
unum.
En á 10 mánuðum á líka að
vera búinn allur undirbúningur
og raunar hafa jreir vinstri haft
mikið lengri tíma því þeir sÖgðu
það fyrir heilu ári áður en kosn-
ingar fóru fram, að þeir mundu
ná völdum og liafa þá vitan-
lega strax byrjað að undirbúa
sig.
Það er óskiljanleg hlédrægni
af ritstjóra „Eyjablaðsins" að
hann skuli ekki sem slyngur
blaðamaður skýra lrá „planinu“
úr því hann hefur aðstöðu til
þess. En svona utan aagskrár
hefði mátt skjóta því neðan-
máls við verkalýðspostiliu Sig-
urðar Stefánssonar, að nianni,
sem lengi hefur staðið framar-
lega í verkalýðsbaráttu Vest-
mannaeyja, hetur nú verið sagt
upp vinnu Gð verkstjórn á
ræktunarvegum Hann er auð-
vitað sjálfstæðisverkamaðui og
|>ess vegna er hér ekki um at-
vinnukúgun að ræða, það er
Hyggindi í fánt'ökum
Við afgreiðslu fjárlaganna. í
vor, lögðu sjálfstæðismenn til,
að tekið yrði einnar milljón
króna lán, til 20 ára, veena
væntanlegra togarakaupa og
byggingar gagnfræðaskóla. 750
þús. til togara og 250 til skólans.
Þá mátti saimfylking hinna
rauðu ekki heyra minnst á inn-
anbæjarlántöku og taldi hana
óframkvæmanlega, en bezt væri
bara að leggja á útsvör.
Utsvörin hrukku ekki til, þó
hækkuð væru um þriðjung, en
sú ráðstöfun reyndist ekki vin-
sælli en svo, að þeir sem réðu
uppskáru.vegna útsvarskúgunar-
innar meira fylgishrun, en dæmi
eru til, eða töpuðu limmta
hverju atkvæði í sumarkosning-
unum.
Nú taka þeir rauðu 650 þús.
króna innanbæjarlán og viður-
kenna þar með fyrri til-
lögu sjálfstæðismanna, en aðeins
til tveggja ára sem auðvitað er
hrein og bein inisþyrming á
gjaldþoli bæjarins, eða með öðr-
um orðum. Ný útsvarskúgun
er í nánd, verri en sú fyrri og
atvinnufyrirtæki, sem eðlilegt
og réttlátt var að greidd yrðu
á löngum tíma verða fyrir hand-
vömrn og vöntun á fjármála-
skilningi skattpíningarvöndur
á þegnana.
bara íhaidið,, sem noiar svoleið
is aðferðir.
l'Vrr i greinarkorni jjessu var
þess getið að vinstri menn hefðu
getað sagt það fyrir, að Jreir
myndu ná meirihluta í kosn-
ingunum 194Ö.
Þetta vár von, því þó fyrrver-
andi bæjarstjórn kæmi í fram-
kvæmd smámunum eins og Frið-
arhöfninni, Dalabúinu, Bratta-
garði, Strandvegi, hafnardýpk-
un, byrjun á rafstöð og flug-
velli, samþykkt á togarakaup-
um o. fl. þá var alls ekki eðli-
legt að fólkið léti sér þetta
nægja úr ji\’í í boði voru
margfaldar framkvæmdir á við
E'ramhald á 2 síðu.
Maður líttu þér nær