Víðir - 21.12.1946, Blaðsíða 2

V 1 Ð I R
fc
TPiZir
kemur út vikulega.
Ritstjóri:
RAGNAR HALLDÓRSSON
Sími 133
Auglýsingastjóri:
ÁGÚST MATTHÍASSON
Sími 103
Prentsmiðjan Eyrún h.f.
Margur er skáld,..
Ritstjóra ,Brautarinnar' finnst
ástæða til þess að ræða ritstjcna-
skipti ,,Víðis“ og leysir þar ræki-
lega frá skjóðunni og hellir út
miklum stórpólitískum leyndar
dómum, er hann telur sig ltaía
orðið áskynja, með því að liggja
á Jileri um lengri tíma. En svo
sem vænta tná, eru þessar heim-
ildir hans mjög úr lausu Joíti
gripnar, en maðurinn er skáld
þess eðlis, að ef liann hefði verið
upjri fyrir hundrað árum, hefði
hann óefað íyllt þann hóp
manna er ferðaðist hæja á milli
og sagöi sögur sér til lífsfram-
dráttar.
Páll Þorbjörnsson gerir mikið
úr því, hve oft Einar Sigurðsson
hafi orðið „að láta í minni pok-
ann“ innan Sjálfstæðisflokksins
og telur að með ritstjóraskipt-
um á „Víði'“ liafi þetta endur-
tekið sig.
Enginn styrr hefur staðið um
„\h'ði" síðan Einar Sigurðsson
varð eigandi hans og fullyrð-
ingar Páls um deilur innan
Sjálfstæðisflokksins í því sam-
bandi, eru markleysur einar og
þvaður.
Ritstjóraskiptin eru aðeins
persónulegt samkomulag tveggja
viðkomandi aðila og þar af leið-
andi hefur engin hylting átt sér
stað.
En um steínu „Víðis" er það
að segja, að hann mun áfram
verða málgagn Sjálfstæðisflokks-
ins og eftir beztu getu stuðla að
því að nátttröllin í meirihluta
bæjarstjórnar megi sem fyrst
daga uppi, með því að draga
þau fram í dagsljósið, því að
liætt er við að öll hin mörgu
loforð og fyrirheit þeirra þoli
illa birtuna þegar reikningarnir
verða gerðir upp á sínum tíma.
Of lxátt væri Páli Þorhjörns-
syni gert undir höíðt, n eð því
að fara nú að gera sa narhurð á
störfum þeirra Einais í bæjar
S í rn s t ö ð i n
daleg afgreiðsla og ýmsir erfiðleikar í samband'
v'ð hana.
Í ágústmánuði s.l. hófst. bygg-
ing nýs póst- og símahúss hér
í bænum og hefir síðan verið
unnið að stórhýsi þessu af full-
um krafti.
Víðir hefur átt tal við sím-
stjórann — Þórhall Gunlaugsson
— og spurst fyrir um ýms atriði
í sambandi við símaþjónustuna.
Símstjórinn se'gir m. a.:
„Bæjarhúum er það vel kunn-
ugt, að um lengri tíma hefur
verið hrýn nauðsyn á því, að
bæta úr því ástandi, sem er á
símakerfinu og afgreiðslunni yf-
irleitt, sökum skorts á húsnæði.
Sérstaklega er þó skiptihorð
stöðvarinnar algerlega ólull-
nægjandi, nú orðið, því reynt
hefur verið að fullnægja óskum
manna um símaafnot, svo sem
framast helur verið unnt.“
Hvað er að segja um sjálla af-
greiösluna?
„Talsímanotendur eru hér nú
um 250 og verður ein stúlka
að annast þá afgreiðslu alla.Það
er rétt að geta jress, að jrað er
talið liæfilegt að ein stúlka sjái
um afgreiöslu 160 númera.“
En jní Jrá ekki fleiri starls-
stúlkur?
„El ekki jjyrlti annað, j)á v;eri
gátan auðleyst, en Jjannig er
nefnilega að það er aðeins rúm
fyrir eina stúlku við skiptiborð-
ið og jtegar gefið hefur verið
samband við 20 númer,. er ó-
mögulegt að afgreiða fleiri, fyrr
en samtali er lokið milli ein-
hverra þeirra er í sambandi
voru.
Er það ástæðan lyrir jrví, að
tnanni linnst stundum langt að
bíða eftir svari frá ,, M i ðst<ið' ‘ ?
„Já eimnitt og ])á er alveg
stjórn og til hagsældar fyrir bæj-
arbúa yfirleitt.
Hitt er kanske eðlilegi að Páll
sé argur og reyni að hefna sín
fyrir jrað hve olt Einar hefur
réttilega flett ofan af lýðskrums-
loddarahætLÍ rauðu samfylking-
arinnar og hrodda hennar, bæði
í ræðu og riti, utan bæjarstjórn-
ar og innan og Einar Sigurðson
mun manna bezt hafa séð fyrir
hver amlóðaháttur niyndi fylgja
núverandi ráðamönnum, enda
skýrist nú betur og betur með
degi. hverjum að betra hefði ver-
ið og hyggilegra fyrir Jressa
menn, að lofa nrinnu en gera
eittlivað, því eitt er vist, að’
konra mun að skuldadögam.
þýðingarlaust að vera að ergja
sig á J)\ í, að hringja í sífellu,
en réttara að bíða bara rólegur
þar til „Miðstöð“ svarar.
„En símanotendur geta mikið
hjálpað til að flýta fyrir af-
greiðslunni, segir símstjóri enn-
fremttr — með Jrví að biðja um
algreiðslu á fljótan og einlald-
an lrátt. Það er t. d. ekki óal-
gengt að hringt sé á „Miðstöð ‘
ogsagt: „Hcyrið J)ér fröken! Þér
vilduð nú víst ekki vera svo
vænar að gefa mér samband við
Jón Jónsson, ég man nú ekki
hvaða númer hann hefur, hann
á heima þarna á .......... Þér
vitið hvað ég meina," eða eitt-
hvað Jressu líkt. Meðan svona
ræða er flutt, væri vel hægt að
afgreiða 3—4 númer, ef notend-
ttr gættu þess, að biðja um á-
kveðið nútner.'
Manni linnst stundum erfitt
að losna úr sambandi við Mið-
stöð ef maður að afloknu einu
samtali \ill hafa tal af öðrum?
„Það er vegna Jress, að menn
Jóhann Pétur Lárusson, eins
og hann Jreitir fultu nafni, varð
sjötugur t(). des. s.l.
Hann er læddur t(>. dag des.
embermánaðar i87(i.
Hann er sonur hjónanna
Lárusar hrejrpstjóra Jónssonar,
er þar bjó, og konu hans Krist-
ínar Gísladóttur.
A æskuárum Péturs byggðist
líísafkoma alls þorra Vestmanna-
eyinga á fiskveiðum og J)að Jdut
skipti beið liestra pilta hér, að
„togna við árina" og það féll
einnig í hlut Péturs, og fyrstu
vertíð sína reri hann sem „hálf-
drættingur" á áraskipinu „Skeið-
in“ með Guðjóni sál. Jónssyni
í Sjólyst, J)á aðeins 12 ára
gamall..
Sjóinn stundaði hann síðan til
árstns 190Ö og leggttr sjósóknina
því á hiiluna um líkt leyti og
araskijrin láta undan síga fyrir
mótorbátunum.
Með sjósókninni stundaði
Pétur aðra vinnu, svo sem bús-
umsýslu iiverskonar, lieyskaj) á
sumrum og fuglaveiðar.
Skósmíði lærð'i hann hjr
Snorra heitnum Tómassyr.i a
Hlíðarenda og tók svcmsbró
mega aldrei gleyma þ\á. að
lningja al þegar samtali er lokið |
og að híða í 1/2 mínútu að sam- I
tali loknu, þar til beðið er um I
næsta og mun þá í flestum til- \
fellum afgreiðslan vera í lagi. I
En manni finnst \/, mínúta I
olt ótrúiega lengi að líða, þegar
maður er að flýta sér.“
Mega menn eiga von á nýrri i
bæjarsímaskrá bráðlega? -
„Vonandi, en af óviðráðanleg- |
um ástæðum var ekki unnt að fá |
símaskrá fyrr, en hún er nú í |
jjrentun."
Hvað er að segja um nýjtt |
hygginguna?
„F.f allt gengur að óskum ætti
hún að verða tilbúin næsta sum-
ar og verður })á vonandi hægt
að fullnægja Jteim óskum, er fyr-
ir liggja urn 150 ný símanúmer
og verða Jtau J)á alls ttm 400 í
bænum."
Þetta var ttmsögn símstjórans
um vandamát símþjónustunnar
og Jrað verður vonandi hægt að
þreyjá Jrorrann og góuna og
bera byrðarnar með blessuðunr
símastúlkunum okkar og með
meiri þolinmæði þegar maður
Jtekkir allar aðstæður. ög hver I
getur með nokkurri sanngirni [
heimtað að ein stúlka geti af- }
greitt meira en 20 í einu.
í Jreirri iðn er liann var ivítug'
ur að aldri.
Iðnina stundaði hann þó ekki
þar eð hann lékk annað að
starfa.
Eaðir Péturs drukknaði hér 3
„Leiðinni" 1895 og tók Pétiú
J)á við búsforráðum, sem fyrif'
vinna fjölskyfdunnar og bjó á-
fram á jörðinni ásamt móðu1
sinni.
1‘rátt fyrir búannir stundað1
hann .vinnu utan heimilisins, ru-
a. verzfunaistorf í 13 ár og fiski'
matsmaður var lrann í kring'
um 20 ár.
Pétur kvæntist 1910 Júlíötu1
Sigurðardóttur Svemssonai
snikkara í Nyborg.
Þeirn lijónum netur ekkt orð'
íð barna auötö, en J)o lietur J>al'
vertð svo, aö ott nara uorn aval'
rö á JLJúastaöaheinnitnu.
Þau njon nala buto aiian siofi
ousKaj) a tiuastoöum, snotf1’
but, J)ar sem Inröusemi og reg1'1
er á oilurn lilutum.
Pétur er meö atbrigöum lag'
hentur maöur, J)o einkum hsL'
rengur 1 skntt og tetknun, 0J1
nonam er rurou styrK, jro gain1’
maöurtnn Itatt nu snaiao s<;1
ytir á áitunda tuginn. z. G.
'Pé/ur á Búastöðum - sjö/ugur