Víðir - 06.03.1948, Blaðsíða 1
XIX
Vestmannaeyjum 6. marz 1948
7. tölublað.
Síldveiðarnar
í Hvalfirði
Viðtal við Óskar Gíslason, skipstjóra.
j
Öll Vestmannaeyjaskipin, sem
síldveiðar stunduðu í Hvalfirði
á þessu hausti munu nú hætt
veiðum. Blaðið snéri sér til Ósk-
ars Gíslasonar, skipstjóra, og
leitaði frétta og álits hjá honum
um þennan svo til nýja þátt í at-
vinnulífi Vestmannaeyja. Sagð-
ist Óskari svo frá:
Eins og kunnugt er tóku 13
skip héðan þátt í þessum veiðum
að meira eða minna leyti. Afli
þeirra var yfirleitt góður, tak-
andi tilliL til þess, að veiðarfær-
in voru yfirleitt óhentug Dg
margir ekki undir veiðarnar
búnir sem skyldi. Skipin voru
ýmist með of stórriðnar nætur
eða þá að þau skip, sem voru
það heppin að verða sér út um
smáriðnar nætur, en það eru næt
urnar, sem „passa“ fyrir þessa
veiði, lentu á lélegum nótum.
Nú um síldina sjálfa, er það að
segja, að hún var misjöfn að
súerð, en feit eftir því sent ger-
ist unt vetrarsíld og sýndist vera
ágætis vara. Síldin hélt sig til að
byrja með nokkuð innarlega í
firðinum, en kraftveiðin var þó
síðar rétt utan við miðjan fjörð,
og þar voru þau ósköp af henni,
að óþrjótandi sýndist. Veiði-
svæðið var tiltölulega mjög tak-
tnarkað, enda þröngt til allra at-
hafna og töluverð brögð voru að
.,ástímum“ og að skip keyrðu
btn í næturnar og orsökuðu á
þann hátt meðal annars tjón á
Veiðarfærum. Engin slys urðu á
ndnnum, en þa"ð lá þó oft nærri.
Hvað segir þú um löndunar-
skilyrðin?
Það er nú saga út af fyrir sig,
°S ef til vill ekki rétt að hafa um
það mörg orð á þessu stigi máls-
ins. þó get ég ekki stillt tnig um
að segja> ag hún var í talsverðum
ólestri a. m h. til að byrja með.
Nátt.url(?ga er þess ag gasta, að
miklir örðugleikar voru á að
taka á móti öllu þessu síldar-
ÓSKAR GÍSLASON
skipstjóri
magni við þær aðstæður, sem við
var að búa í Reykjavík, en von-
andi verða þeir vankantar, sem
nú voru á lönduninni af sniðnir
fyrir næstu vertíð, þegar lærdóin
ur af þeirri reynslu, sem í haust
fekkst verður notfærður.
Hvernig líst þér á jressa svo-
kölluðu f 1 jótandi verksmiðju?
Um það er í sjálfu sér allt gott
nð segja. Hinsvegar 1 íst mér ekki
á, ef jtað verður úí' í sambandi
við Jæssa verksmiðju, að viss
skip eiga að hafa þar forgang um
löndun. Á ég þar við, að þeir
útgerðarraenn, sem nógu fljótir
voru að leggja hlutafé í verk-
smiðjuna, gangi þar fyrir öðrum
með löndun fyrir skip sín. Eins
og kunnugt er lögðu Síldarverk-
smiðjur ríkisins 1 milljón í fyrir-
tækið, en þær eru eins og kunn-
ugt er byggðar upp af og í raun-
inni í eigu allra, sem við síld-
veiðar fást. Þarafleiðandi finnst
mér allir síldarútgerðarmenn
vera orðnir hluthafar í þessari
væntanlegu verksmiðju og eiga
að hafa sama rétt til löndunar
Jrar og jreir sem lögðu fram
hlutafé sem einstaklingar.
En hvað er um síldarverk-
smiðju þá, sem Ástjrór Matthías-
son hefur í hyggju að koma hér
upp?
Það eru mikil tíðindi og góð.
Og vonandi kemst það í fram-
kværnd, því að uppkoma slíkrar
verkspriðju mundi hafa ómetan-
lega þýðingu fyrir atvinnulífið í
bænum. Er það fyrst, að land-
vinna myndi aukast að mun, t.
d. hjá þeim, er við bifreiðaakst-
ur fást, og svo ekki síður það, að
Eyjaskipin myndu aðallega
landa í þessa væntanlegu verk-
smiðju, svo sem skip frá Akra-
nesi og Keflavík landa einkum í
þær verksmiðjur, sem þar eru. —
Hvað verksmiðjubygging hér
rnyndi hafa mikla þýðingu fyr-
ir afla Eyjaskipanna get ég ekki
stillt mig unl að minnast á smá-
atvik Jressu til sönnunar. í haust
var ég samferða skipi frá Akra-
nesi ofan úr Hvalfirði, bæði
voru með fullfermi, ég fór með
skip mitt til Reykjavíkur, en
hitt skipið fór á Akranes. í
Reykjavík beið ég nokkra daga
eftir löndun og þegar ég komst
út þaðan vildi svo til, að ég varð
samferða inn fjörðinn sama skip
Stutt samtal við Þórhall
Víðir sneri sér til Þórhalls
Gunnlaugssonar símstjóra með
tilmælum um, að hann segði les-
endum blaðsins eitthvað frá
framkvæmdum og fyrirætlun-
um í síma- og póstmálum hér. —
Þórhallur brást vel við og fara
upplýsingar hans hér á eftir:
Fyrst af öllu, segir Þórhallur,
vil ég taka fram, að símstöðvar-
byggingin hefur gengið mjög
vel og verður ódýr, sérstaklega
þegar tillit er tekið til þess, að
mjög erfitt hefur verið með alla
efnisútvegun. Eiga þeir, sem
við þessa byggingu hafa unnið
á einn eða annan hátt þakkir
skyldar, því að síma- og pósthús
var orðin hér mikil nauðsyn.
Við flytjum væntanlega inn í
apríl og er allt efni til að svo
inu, en sá var munurinn á, að
Akraness skipið var að fara
fjórða „túrinn“, hafði sem sé
landað þrem förmum, meðan ég
landaði aðeins einum.
Það verður því að vinna að
því með oddi og eg?, að verk
smiðja komist hér
næsta haust og legði é
samtök útgerðarmar
uðu Ástþór eftir m
ef svo ólíklega vildi ti! a > g'
eyrisyfirvöldin revndust ^
ljár í þúfu.
Og hvað svo
yfirleitt?
Fyrir b;' v
jrær hvalrek
staklingar, er við þ
bættu hag sinn verulega o^
áfram björguðu mörgum c
þar við þá, sem voru m S
svokölluðu nýsköpunu-'1
Hinsvegar er rétt að gef’
arður af þessum veiðum
eins mikill og aflam'’9v,: v
gefið til kynna, því 1
varð alveg óskaplegur hjá sum
um og á ég þar aðallega við hinn
mikla nótakostnað.
Gunnlaugsson, símstjóra
megi verða komið, að undan-
teknum útidyrum, sem ekki hef-
ur ennþá fengizt gialdeyr?s1eyí'i
fyrir. En þær liggja fun m " v
og tilbúnar í Danmör’
Um símann sjálfan
segja, að nú eru '
númer með hin m
tvöföldu númer’T-i
að sjálfsögðu
in tekur ti'
liggja fyrir um -
bótar þessu. sv->
felldu ættu ■'m
verða um 420. En
ekki orðið fyrst um sinn, javí að-
eins er hægt að bæta við um 100
númerum vegna skorts á símaá
höldum, svo notendurnir v-r^
um 350. Skiptiborðin verð’ u
Framhald á e
Nýja símstöðin