Víðir - 13.01.1951, Blaðsíða 3

Pólsk kol
seld Svíum hækkuðu um
20% rétt fyrir áramótin.
Vefstóla fyrir bómull
hefur sænskt fyrirtæki ný-
lega selt til Brásilíu fyrir um
.‘ÍO milj. króna.
Kanadadollarinn
hefur ekki verið eins hátt
,skrifaður upp á síðkastið og
áður, og er talið vafasamt, að
tilraun ríkisstjórnarinnar til
að gefa hann frjálsan, heppn-
ist vel. Eftir að dollarinn var
gefinn frjáls 1. október,
bjuggust margir við, að hann
myndi hækka til jafns við U.
S. A.-dollar, þ. e. 2.80 gagn-
vart pundi, og hann hækkaði
nokkuð fyrst, en svo steig á
hina hliðina.
Fara í kringum
skattinn.
Áður en danska ríkisstjórn-
in lagði 20% skatt á ferða-
mannagjaldeyri, afgreiddi
Verzlunarbankinn um 00
ferðamannaávísanir daglega.
Síðan hefur þessi tala verið
8 daglega. Ferðamenn fara í
kringum skattinn. Það er tal-
ið, að vinir og kunningjar er-
lendis hjálpi upp á sakirnar.
Ecuador
er eit.t af smæstu ríkjum
Suður-Ameríku og liggur við
mið'baug jarðar. íbúatalan er
um 2l/> miljón. Aðalatvinnu-
vegurinn er akuryrkja. Allur
innflutningur til landsins er
háður leyfisveitingum, og
veitir Central-bankinn leyfin.
Innflutningur er flolckaður í
þrennt, A, B og C: nauðsynj-
ar, nytsamur og ónauðsynleg-
ur varningur. Gjaldeyrir til
kaupa á A og B er seldur á
13.50 „sucres“ fyrir dollar, en
fyrir innflutning, sem flokk-
aður er undir C, er gengið
breytilegt, frá 10.50—18.50
,,sucres“ fyrir dollar, og aflar
innflytjandinn sér þess gjald-
eyris á frjálsum markaði. I
þeim flokki er allur fiskur
nema niðursoðinn, sem er í
B-flokknum.
Töluvert af fiski er þarna
á boðstólum, og er luinn mest
seldur í stykkjataíi. Þar sem
ís er lítið notaður, er fiskur-
inn mest seldur innan 12
stunda frá því að hann er
veiddur.
Fiskurinn er aðallega veidd-
ur á línu, úr opnuin bátuin
eða af flekum Verðið er
breytilegt frá degi til dags og
eftir árstíðum, ög er það' mest
vregna skorts á frystihúsum.
Verður allur fiskur að seljast
eins fljótt og hægt er. Fisk-
innflutningur er ekki mikill,
en þangað ætti að vera liægt
að selja eitthvað af þurrfiski
og niðursoðnum fiski. Meðal
helztu fiskinnflytjendanna eru
U. S. A., Ivánada og Noregur.
Tslenzkir kaupsýslumenn
hafa lítil tækifæri til þess að
bjóða útflutningsvörur lands-
manna á hinum ýmsu mörk-
uðum. Sölufyrirkomulagið á
útflutningsframleiðslunni er
þannig. Þegar of mikið er til
af einhverri vöru í landinu er
að vísu sú liætta fyrir hendi,
að hver bjóði niður fyrir öðr-
um, en þegar lítið er til að
selja, eru líkur m^iri til þess
að ná hærra verð'i með frjálsri
sölu.
Fiskneyzla
nokkurra þjóða.
Japan 58 kg. á íbúa
Noregur 42 — - —
Svíþjóð 20 — - —
Danmörk 17 — - —
Belgía 10 — - —
Italía 6 — - —
U. S. A. 5--------—
Aukin úfgerð við
Grænland.
Tvö stór útgerðarfélög,
Claus Sörensen frá Esbjerg
og „íshafið“ frá Hundested,
sem hófu fyrst Grænlands-
veiðarnar og eru enn svo til
einu útgerðarfélögin, sem
leggja sig verulega eftir út-
gerð þar, hafa haft ágætan á-
góða af þessari útgerð' og
hyggja nú á mikla aukningu
hennar.
Nú er „íshafið^ að leita
fyrir sér með fólk fyrir næstu
vertíð. Félagið byrjaði 1949
með tvo báta. Næsta sumar
ætlar félagið sér að hafa 30
—40 báta, 30—80 lesta, og
þar að auki 10—15 stærri
skip, 30 lesta.
Alls óskar félagið eftir 300
—400 mönnum til Græn-
landsveiðanna. Af þeim þjóð-
um, sem stunda veiðar við
Grænland, eru Norðmenn
þar lang fjölmennastir.
Sjómennirnir munu leggja
afla sinn í stórt skip, sem
liggur í Færeyingahöín. Þar
verður gert að lionum. I Fær-
eyingahcifn geta bátarnir
fengið ýmsar nauðsynjar, því
þar verður frystiskip með
beitusíld, skip með salti, og í
vor lætur ielagið byggja hafn-
arbakka og setja á fót verzl-
un og bakarí. En Grænland
verður áfram lokað land
nema fyrir Dönum.
Danska saltið ónothæfl.
í leit sinni að' olíu, sem bor-
að hefur verið eftir 1000 nretra
niður í jörðína, hafa Danir
fundið 400—600 miljarða
smálesta saltnámur, en saltið
er svo óhreint, að það svarar
ekki kostnaði að vinna það.
Hvað verður ofan á!
Það, sem vekur nú mesta
athygli hjá þeim, sem fást við
sjávarutveg, er, hvernig
vandamál útvegsins verði
leyst. Enn er ekkert ofan á
í þeim efnum. Það er talað
um tvenn gengi, það er talað
um að gefa allt sem frjálsast,
og því hefur ríkisstjórnin ver-
ið hlynnt, en sá böggull heíur
fylgt skammrifi, að jafnframt
liafa verið uppi ráðagerðir um
að taka 250 miljón króna er-
lent lán til þess að mæta eft-
irspurninni fyrst eítir gjald-
eyrinum. Eríendar lántökur
sem eyðslueyrir eru alltaf
hættulegar þjóðinni, með
þeim er verið að leggja klifj-
ar á þá, sem eiga að erfa land-
ið. Utgerðarmenn eru einnig
mótfallnir slíkri lántöku af
þeirri ástæðu, að' þeir telja,
að slíkt myndi koma í veg
fyrir aukna eftirspum eftir
gjaldeyrinum, þó að allt yrði
gefið frjálst, og þannig ekk-
ert lyfta undir með útgerðinni
í núverandi erfiðleikum henn-
ar.
Þá er rætt um að fá frysti-
húsin til þess að gefa hærra
verð fyrir fiskinn, og að rík-
issjóður bæti svo við. Alíir
styrkir stuðla að ósjálfstæði
og aukinni íhlutun þess opin-
bera og eru hættulegir sjálf-
stæði framleiðendanna og
stuðla að efnahagslegu niður-
drepi þeirra
Landssamband íslenzkra
útvegsmanna heldur nú áfram
aðalfundi sínum, sem frestað
var í haust. Gerði það í upp-
hafi fundarins núna ályktun
um starf Verðlagsráðs L. í. Ú.
og Fiskimálanefndar i sam-
bandi við útreikning á kostn-
aðarliðum vélbátaútvegsins
og mótmælir niðurstöðum
Fiskábyrgðarnefndarinnar.
Ármann,
sandpumpuskip Oskars Hall-
dórssonar, reyndi, eins og frá
var skýrt áður, að dæla upp
síld inni í Sundum, en það
hittist þá svo á, að þá daga,
sem þetta var reynt, var þar
ekki vart við neina síld. Skip-
ið dældi nokkrum sinnum, og
virtist allt vera í lagi, kom
smásíli, kúfiskur og krækling'-
ur upp í dælunni.
I vetur, þegar loðnan geng-
ur, verður gerð tilraun með
að dæla upp loðnu. Lóðrian
er mjög spök, hreyfist varla,
að því er séð verður, og berst
eins og mest með straumnum.
Sjómenn sökkva stundum
fötu eða körfu í torfumar, án
þess að hún stvggist nokkuð
við það.
Hæringur
er nú hættur að bræða, og
er nú verið að undirbúa að
skila skipinu.
Slippirnir eru yfirfullir
af bátum, sem verið er að
ditta áð fyrir vertíðina. Víða
eru bátar tilbúnir til að fara
niður, en þeim verður sririis
stað'ar ekki sleppt, nema á-
fallinn kostnaður verði fyrst
greiddur, og aðrir komast ekki
upp á meðan.
Ég vil heldur eiga hluta-
bréf í Unilever eða Iludson's
Bay Company en ríkisskulda-
bréf, hvaða lands sem væri.
Og það er vegna þess, að Uni-
lever-hlutabréfin eiga sitt
undir sápu og smjörlíki og
Hudson’s Bay-hlutabi’éfin
undir skinnum, en ríkis-
skuldabréfin eiga sitt undir
pólitík.
★
„O, þessar Hollywood-meyj-
ar“, stundi hann þreytulega,
„þær eru ekki neinir reikn-
ingsgarpar, en spyrjið þær,
hvað mörg minkaskinn fari í
eina loðkápu!“
★
Barn nýja tímans. — „Get-
ur þú ekki komizt af með
gamla hjólið’ þitt?“ segir fað-
irinn við 8 ára dóttur sína.
„Eg hef í raun og veru ekki
efni á að kaupa nýtt handa
þér“.
„Jæja“, segir Sigga, „ég hef
þó aflað' mér upplýsinga um
þig, og þær eru á þá leið', að
þú rakir saman fé“.
★
Það er ekki allt svo auð-
velt fyrir Ameríkaná. Flestir
eiga þeir ldutabréf í olíufé-
lagi, og allir eiga þeir bíl, svo
að þeir geta ekki ráðið við
sig, hvort þeir vilja heldur, að
benzínverðið hækki eða lækki.
★
Frestur er aðeins tímaþjóf-
ur. (Kínverskt orðtak).
*
í örvamtingu. Ég er ekki
eins og allir aðrir, ég er alveg
normal.
og hraust. Hún þarf ekki að vera framúrskarandi fögur, en
aðlaðandi þarf hún að vera. Ilún verður að eiga skap, en
ekki of ábúðarmikið eð'a sérlundað. Ilún þarf að vera alveg
hlutlaus. Hún þarf ekki að unna yður mjög heitt eða til-
biðja yður ákaflega, en hún verður að aðstoða yður á full-
komlega skynsaman hátt. Hún verður að' hafa sömu áhuga-
mál og sama smekk og þér. Engin kona hefur rétt til að
giftast manni, ef hún verður að brjóta í bág við eðli sitt,
til þess að þóknast honum. Hún kynni að vilja reyna þetta,
en yrði honum aldrei, þrátt fyrir ítrustu tilraun, það, sem
hin konan yrði honum fyrirhafnarlaust. Skapgerðin vill
ríkjum ráða hvarvetna og sýnir að' síðustu klærnar“.
Ilún horfði niður í eldinn.
„Þegar þér kvongizt, megið þér ekki eignast konu, sem
smjaðrar of mikið fyrir yður. Það er aAíð vottur um ein-
hver óheilindi. Ef einhver kona elskar yður eins og sjálfa
sig, þá mun hún bæði skilja yður og finna að við yður
eins og sjálfa sig. Tvær manneskjur, sem eiga að verða
samferða allt lífið, verða að geta horfzt í augu og sagt hvor
annarri sannleikann. Það hjálpar manni gegnum lífið. Þér
mynduð finna margar slíkar konur í Ameríku“, mælti hún,
„konur, sem myndu hjálpa yður að' komast áfram í lífinu,
en ekki draga yður niður á við“.
„Já, það er einmitt mín hugmynd. En hvernig get ég
eignazt þessa hugsjónakonu?“
„Þér verðið að leita að henni. Farið að þessu sinni til
Ameríku í stað þess að fara til Skotlands. Það' er fullkom-
lega réttmætt. Karlmaðurinn hefur fyllsta rétt til að leita
að því, sem hann þarfnast. Um kvenmanninn er aftur á
moti oðru máli að, gegna. Þetta er mcgin- og’ reginmunur-
inn milli manns og konu“.
Ilún leit niður í eldsglóðina.
„Þetta er sökum hins afstöðubundna kyneðlis hennar.
Og þetta er hvorki gerræðislegt né samningsbundið atrið'i,
frelcar en það er hennar kvöð að ala barn sitt, en ekki
mannsins. Vitsmunalega getum við bæði verið' næsta lík. Ég
geri ráð fyrir, að fimmtíu menn og' fimmtíu konur, sem
ættu að leysa stærðfræðilegt viðfangsefni, myndu öll gera
það á sömu lund. Því einangraðri og gáfaðri sem við erum,
þeim mun líkari erum við. En þvi meir sem við nálgumst
það persónulega og kynferðislega, því ólíkari verðum við.
Ef ég ætti að sýna eðli karla og kvenna með mynd“, mælti
hún ennfremur, „myndi ég taka tvær kringlóttar sldfur.
Hægri hliðina á hvorri þeirra myndi ég svo mála ljósrauða.
Þá myndi ég skyggja rauða litinn, þangað til hann yrði
blár á bletti á vinstri jaðrinum á annarri skífunni, en grænn
á hinni. Þessir blettir tákna kynferðið, og' þvi nær þeim sem
þér komið, því ólíkari verður liturinn á skífunum. Jæja, ef
þér snúið skífunum þannig, að rauðu hliðarnar snertist,
virðast þær öldungis eins, en ef þér snúið þeirn þannig, að
blái og græni bletturinn myndi snertipunktinn, virðast þær
vera gjörsamlega ólíkar. Það er vegna þessa að ruddalegir,
munaðarsjúkir karlmenn halda undantekningarlaust, að
konur séu gerólíkar körium, einhver önnur dýrategund, en
aftur á móti halda hámenntaðir, gáfaðir menn stundum,
að við séum nákvæmlega eins. Af þessu skiljið' þér, að
kjárni ástarinnar getur verið hinn sami í okkur báðum, en
yfirbrágð tjánirigarinnar verður ætíð að vera ólíkt. 0&
þetta er ekki sök karlmannsins, heldur sjálfrar náttúrunn-
ar. Ef karlmaður elskar konu, hefur hann fullan rétt á því
að reyna að fá hana til að elska sig' á móti, af því að hann
getur gert það' opinberelega, beint og brotalaust, án þess
að beygja sig’. Ilann þarf hvorki á neinum kænskubrögð-
um eða krókaleiðum að halda. En þessu er ekki þannig far-