Víðir - 27.01.1951, Side 1

XXIII.
Reykjavík, laugardaginn 27. janúar 1951.
4. tölublað.
Kjölsalan til U.S.A.
Norskf síldarmjöl fil
U.S.A.Í
Norðmenn hafa verið að
kynna sér markað fyrir sílcl-
armél í U. S. A. og telja, að
það sé vel gerlegt að selja
þangað síldarmjöl, en fyrst
verði að breyta um vinnslu-
aðferð og framleiða ljósara
mjöl en þeir gera nú og allt
af sömu gæð'um (standardi-
serað). Mjölið verður að vera
í 50 kg. pokum. Ilálf miljón
af strigapokum hefur verið
pöntuð frá TCalkútta í þessu
augnamiði.
Fiskveiðar Þjóðverja
færast heldur í aukana. I
surnar og haust voru skinn-
aðir upp 7 gamlir togarar og
20 nýir byrjuðu veið'ar. Vegna
verkfallsins hér voru veiðar
Þjóðverja með meira móti í
haust og góð eftirspum eftir
fiski. Fóru t. d. ekki nema 5%
ai fiskinum í vérksmiðjur í
september á móti 30% í júlí.
Þýzki fiskiskipaflotinn er.ekki
eins og er fær um að full-
n ægj a Vestu r-Þj óð verj um
með fisk, ef hann á bæði að
stunda fiskveiðar og síldveið-
Sú var tíðin, að íslending-
um þótti svo mikilvægur
markaðurinn fyrir saltkjötið í
Noregi, að þeir létu Norð-
mönnum í té mikilvæg fisk-
veiðiréttindi til þess að' fá að
halda honum.
Nú er öldin önnur. Nú mætr
ir það harðri gagnrýni, ef seld-
ar eru nokkur hundruð lestir
af frosnu dilkakjöti úr landi.
Það hefur þó verið keppikefli
Islendinga, frá því þeir fóru
að framleiða frosið dilkakjöt,
að geta unnið fyrir það mark-
að erlendis. En það' hefur því
miður gengið illa. Nokkuð
var hægt' að selja til Dan-
merlcur og Bretlands á sínum
tíma, en það varð aldrei var-
anlegur markaður, ekki sízt
vegna þess hve verðið var ó-
hagstætt íslendingum. En
mörg undanfarin ár hefur
kjötframleiðslan verið svo
mikil, — þótt svo væri ekki
í fyiTa haust — að fella hef-
ur orð'ið niður sumarslátrun
til þess að reyna að selja upp
birgðirnar.
Það er ekki gert í einu vet-
fangi að vinna nýjan markað.
Þegar um það er að ræða
verður að grípa hentugt tæki-
færi. Salan á íslenzka frosna
fiskinum í Bandaríkjunum er
hér gott dæmi. Þetta kemur
jafnt og þétt á löngum tíma,
ef rétt er á haldið og skilyrði
eru fyrir hendi. Nú er kaup-
geta mikil í Bandaríkjunum,
en sjálfsagt er þar nóg af öll-
um matvælum. En nú er það
samt sennilega hagstæð'ur
tími fyrir Islendinga að reyna
að vinna framleiðslu sinni
álit þar. Og það er mjög
vafasamt, að Islendingar ættu
þess kost að komast inn á
þennan markað síðar, þó að
þeir vildu.
Það er mjög eðlilegt, að Is-
lendingar flytji út sauðfjár-
afurðir og það’ í allstórum stíl.
Það á sennilega nokkuð langt
í land, að þeir geti flutt út
mjólkurafurðir, þar sem mik-
ið vantar á, að fullnægt sé
neyzluþörf þjóðarinnar í þehn
efnum, t. d. livað smjör snert-
ir. Þar yrði líka samkeppnin
miklu erfiðari, a. m. k. eins
og sakir standa.
I þeim löndum, þar sem
skilyrði eru góð til dreifingar
matvæla, fæst nýslátrað kjöt
allan ársins hring. Hér ætti
með' hægu móti að vera unnt
að hafa nýtt dilkakjöt 4 mán-
uði ársins. A öðrum tímum
árs ætti að mega hafa hér
nýtt nautakjöt af gripum,
sem væru sérstaklega aldir til
slátrunar. Kjöt af veturgöml-
um nautgripum er ekki síðra
en dilkakjöt. En örugg sala
fæst ekki, fyrr en almenning-
ur veit, að liann fær vöru,
sem er alltaf jöfn að gæðum.
Það væri síður en svo neyð
fyrir íslendinga, þó að þeir
þyrftu að breyta eitthvað til
í þessum efnum, ef þeir gætu
með því aukið útflutning
sinn.
Það klingir ekki sjaldan
við, að framleiðendur fái
styrk til framleiðslu sinnar
frá því opinbera, og þetta er
sagt jafnt sjávarútveginum
sem landbúnaðinum til „vegs-
auka“. Hvorugur þessara að-
ila þyrftu á nokkrum styrk
að halda til að bjarga sér eins
og að'rar stéttir í þjóðfélaginu,
ef ríkisvaldið tæki ekki fram
fyrir hendurnar á þeim.
U.S.A. eykur fiskkaup
sín um 37%.
Bandaríkin keyptu 28.000
lestir af nýjum og frosnum
fiski fyrstu 11 mánuði ársins
1950 eða 37% meira en á
sama tíma árið 1949. Þetta
er um 50% meira fiskmagn
en öll freð'fiskframleiðsla ís-
lendinga á árinu 1950. Kana-
da flutti inn 77%,, ísland kom
næst með 19%,, þá Noregur
með 3%. Þá er eftir 1%,, sem
Danmörk, Grænland, Eng-
land o. fl. lönd fluttu inn.
í nóvembermánúði var
hlutfall Islands enn meira í
innflutningnum, eða 30%. í
þeim mánuði var magn Kana-
da 66%.
Frá fiskveiðum Dana.
11 danskir fiskimenn
drukknuðu á árinu senr leið,
og er það lægsta tala um mörg
undanfarin ár.
Hvað aflabrögð snerti, var
árið slæmt. TTm vorið og sum-
arið’ var lítill afli i Norður-
sjónum, en glæddist með
haustinu og varð þá sæmileg-
ur. Veiðarnar í Barentshafinu
fyrir norðan Noreg brugðust
gjörsainlega, og var stórtap á
þeim. V et rarsíl d veiðarn ar
gengu að óskum. Skarkolaafl-
inn (rödsnættel var sá
minnsti í mörg ár. og var svo
að segia ensrin veiði.
Fonnaðurinn fyrir „Dansk
Fiskeriforenincr“ sesrir nvlega
í viðtali við „Dansk Fiskeri-
tidende“, að of mikil veiði
valdi mönnum nú miklum á-
hyggjum. „Eg held“, segir
hann, „að mér sé óhætt að
segja, að Danmörk hafi vísað
veginn, þar sem við hingað
til höfum verið eina landið í
heiminum, sem hefur alið unn
fiskungviði. Oss er því mikil
ánægja að því, að Svíþjóð
byriar einnig með vorinu að
klekja út rauðsnettuhrognum.
Eg vona, að' við með alheims-
samvinnu og norrænni sam-
vinnu komumst það langt á-
leiðis, að klakið verði alþjóða-
verkefni og öll lönd, sem hafa
þar hagsmuna að gæta, leggi
Til sjófarenda.
Samkvæmt tilkynningu
vitamálastjóra hafa verið
reist merki fyrir skipalegu
undan Kleifum að' norðan-
verðu við Ólafsfjörð, þar sem
talin er bezt lega í norðan-
og norðaustanáttum. A skipa-
legunni er um 9 m dýpi og
sléttur sandbotn. Ilaldbotn er
góður. Með fram landinu er
alveg hreint, og er um 6 m
dýpi í hér um bil 50 m fjar-
lægð frá landi.
Á Papós, rétt. austan
Vestrahorns, liafa verið reist-
ar tvær vörður til leiðbein-
ingar fyrir báta við siglingu
inn í ósinn.
Nýlega er hafin morse-
fréttaþjónusta á stuttbylgj-
um til fjarstaddra íslenzkra
skipa um loftskeytastöðina í
Reykjavík. Sent er alla daga.
Frá sjávarúfvegi Brefa.
Samkvæmt lagafrumvarpi,
sem bráðlega verður lagt fyr-
ir brezka þinvið, á að gjör-
brevta flestu því, er lítur að
fiskið'nnði og fiskrannsóknum
Breta. Verði lögin samþvkkt,
á að setja á fót 5 manna
nefnd, sem starfar á vegum
ríkisins, og á hún að umbvlta
og stjórna þessum málum.
Þessi nefnd á að fá til um-
ráða um 50 miljónir króna til
hafrannsókna.
Met í skipakomum
til Hafnar.
Á árinu 1950 fóru 22.820
skip um höfnina í Kaup-
mannahöfn, og voru þau sam-
tals tæpar 9 milj. lestir að
stærð. Er það' meira en
nokkru sinni áður, en næst
þessu komst umferðin árið
1938. Skipastóllinn, sem um
höfnina fór, var þá um %
miljón lesta minni.
Almennt fiskverS
í U. S. A.:
Ýsuflök í 10 Ibs. öskjum
kr. 3.80 Ibs.
Karfaflök í 10 Ibs. öskjum
kr. 4.30 Ibs.
ar.
FREÐFISKFRAMIEIÐSLAN 1950
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna:
Þorskur, ýsa, steinbítur o. fl. bolfiskteg. 547.842 ks.
Flatfiskur 60.878 —
Karfi 68.080 —
Síld 24.00 —
Stórlúða 150 lestir.
Samtals 700.800 ks.
Birgðir um áramót 247.700 ks.
Samband íslcnzlcra samvinnufélaga:
Þorskur, ýsa, steinbítur o. fl. bolfiskteg. 77.655 ks.
Flatfiskur 12.736 —
Karfi 8.013 —
Síkl 1.138 —
Stórlúða 55 lestir.
Samtals 99.542 ks.
fíirgðir um áramót 23.000 ks.
Fiskiðjuver ríkisins:
Þorskur, ýsa, steinbítur o. fl. bolfiskteg. 16.775 ks.
Flatfiskur 2.055 —
Karfi 1.302 —
Síld 1.389 —
Stórlúða 30 lestir.
Samtals 21.521 ks.
fíirgðir um áramót 10.009 lcs.
fram fjárhagslegan stuðning.
ÍSFISKSÖLUR.
Söludagur: Skipsnafn: Sölustaður: Lestir MeSalv. kg.:
19. jan. Egill Skallagrímss., R. Grimsby 190 £100S7 kr. 2.40
22. — .Tón Þorláksson, R. Grimsby 227 £11977 — 2.40
29. — Gcir. Reykjavík Grimsby 211 £12486 — 2.70
24. — Marz, Reykjavík Grimsby 257 £14031 — 2.50