Heimir : söngmálablað - 01.10.1935, Page 12

36 Baldur Andrésson
P RI N S G U S T A F.
EFTIR BALDUR ANDRÉSSON.
Stúdent! — Nafnið kitlar, ekki að eins nýbakaðan
stúdenlinn með hvítu húfuna og rósina í hnappagatinu,
lieldur einnig föður hans og móður, systkinin og vinina.
Það eru bjartar vonir hundnar við stúdentsdaginn. Þeg-
ar eg varð stúdent, ])á var deginum fagnað með gleði og
söng að stúdenlasið. Einn kastaði fram þessari spurn-
ingu: Hver er gleðiríkasti dagurinn í lífinu? Sumir sögðu
að það væri trúlofunardagurinn, aðrir giftingardagurinn
— þvi þeir voru áslfaugnir — en flestir sögðu, að það
væri stúdentadagurinn. Þeir síðastnefndu færðu góð og
gild rök fyrir sinni skoðun. Þeir sögðu, að stúdentinn
væri laus við agann í Menntaskólanum. Honum væri
innanbrjóst eins og fuglinum, sem sleppt væri út úr búri.
Þessari tilfinningu væri lýst i gamla stúdentasöngnum:
„A, a, a, valete studia“. Ennfremur hefði stúdentinn
Aladdínslampann i höndunum og gæli valið um það, sem
Iiann hclzl vildi verða: guðfræðingur, lælcnir, lögfræðing-
ur, verkfræðingur o. s. frv., en sá stúdent er ekki til, sem
efast um, að hann verði maður á sínu sviði. Það er því
engin furða, þótt til séu margir stúdentasöngvar. En þó
er til einn stúdentasöngur, sem I)er af öllum öðrum. Hann
er eftir stúdent og prins, og er textinn þannig:
„Sjung om studentens lyckliga dag.
Látom oss fröjdas i ungdomens vár,
an klappar hjártat med friska slag
och den ljusande framtid ár vár!
lnga stormar án
i vára sinnen ho,
hoppet ár vár ván
och vi dess löften tro,
nár vi knyta förbund
i den lund
dár de hárliga lagrarna gro,
Hurra!“