Heimir : söngmálablað - 01.10.1935, Blaðsíða 13

Prins Gustaf
37
í fulla þrjá fjórðunga aldar liafa slúdentar á Nor'ður-
löndum sungið þennan söng, án umhugsunar um það,
hvort lífið yrði langt eða stutt, dimmt eða hjart, fálækt
eða ríkt. Þetta lag syngja allir stúdentar, bæði lagvisir og
ólagvísir. En þeir Iiafa ekki allir vitað, að höfundur lags-
ins var rúmlega tvitugur konungssonur, Gústaf prins,
berlogi af Uppsölum, sonur Óskars I. Svíakonungs og
Josephinu drottningar, fædd jminsessa af Leuclenburg.
Gústaf jjrins er af ætl Bernadotla marskálks, sem var
einn af snjöllustu herforingjum Napoleons mikla. Hann
var gjörður að konungi i Svíþjóð. Afkomendur hans hafa
margir verið gáfaðir menn. Óskar II. Sviakonungur,
bróðir lónskáldsins, var ræðusnillingur. Carl XV. Svía-
konungur orti kvæðið: „Stilla, slilla susar gröna skogens
sáng!“ Norska tónskáldið .Toh. Svendsen hefir samið kór-
lag við kvæðið, og er það hirt i Organtónum; kvæðið í laus-
legri þýðingu Guðmundar Magnússonar (Jóns Trausta)
(„Friður, friður hlíður faðmar strönd og sund“).
Menn vita ekki með vissu, hvenær Gústaf prins samdi
þennan stúdentasöng. Það hefir verið nálægt árinu 1850.
En jiað er ])ó vilað með vissu, að lagið varð til á undan
kvæðinu. Skáldið Herman Sátherberg — en bæði Gústaf
prins og Otto Lindblad hafa samið lög við kvæði eftir
hann — getur jiess i endurminningum sínum, að dag
noklcurn hafi hann verið hoðaður á fund prinsins. Prins-
inn kvaðst ætla að ferðast til Uppsala næsta dag, til þess
að reyna að koma fjöri i stúdentasönginn, og hefði liann
i þeim tilgangi samið kórlag. Hann bað síðan skáldið að
scmja kvæði við lagið. Hvort prinsinn hefir fengið kvæð-
ið með sér í ferðina, eða að jiað hafi verið ort síðar,
liermir ekki sagan. Kvæðið er tvö erindi. Seinna erindið
er ættjarðaróður („Svea, vár moder, lmgstor och skön.“).
En jiað er aldrei sungið. Fyrra erindið „Om studentens
lyckliga dag“ er ávallt eitt sungið, en hinu slejjpt. Lagið
var sungið opinherlega í fyrsta sinn árið 1852 á stúdenta-