Heimir : söngmálablað - 01.06.1936, Side 7

Eitl af mörgu
37
fögnuði, enda hafa söngmennirnir beinlínis níðst á sum-
um þessara nýútsprungnu vorblóma. Nú stendur yfir út-
synningsliret —- útvarpstruflanir. Þau fáu sönglög, sem
út koma, eru óseljanleg. Eg geri ráð fyrir, að S. í. K.
telji sér skylt að lilúa að þessum vorgróðri íslenzkrar
sönglagagerðar. En það skyldu félagar samhandsins, og
þá fyrst og fremst stjórn þess, muna, að eins og ritsnild
og skáldagáfa sagnaritara og leikritahöfunda hefir lifs'-
viðurværi sitt í því, að sögur séu prentaðar og lesnar og
leikrit leikin, eins lifir og þroskast sönglagagerðin þvi að-
eins, að lögin séu sungin. í þessu efni nægir ekki, að
Akureyringar fái uppskrifuð lög hjá Björgvin Guðmunds-
syni eða Reykjavíkurkórarnir lög hjá Páli ísólfssyni eða
öðrum höfuðstaðartónskáldum, og syngi fyrir sína til-
lieyrendur. Séu slík lög góð, þurfa allir kórarnir að eiga
kost á að æfa þau, svo öll þjóðin njóti þeirra. Hér þarf
samvinnu allra kóranna um að syngja þjóðina upp úr
deyl'ð og drunga, syngja í liana kraft og gleði, íklædda
fögru skarti sönglistarinnar.
En þjóðin má þá elcki gleyma þvi, að henni ber að
styrkja Samband ísl. karlakóra eftir beztu getu. Tón-
skáldin með því að semja lög og vanda til þeirra, almenn-
ingur með þvi að lilusta — og alþingi með styrkveiting-
um.
Góðir félagar! Við komum 1934 saman á annað söng-
mót S. í. K. Við fengum þar ágætar viðlökur og all-
góða dóma. Við léttum akkerum og lensuðum licim.
Nú liggur fyrir að seglbúa að nýju. Siglur skal hækka
og seglum fjölga, stög strengja og stagi treysta. Eg hygg
að úlgáfa söngheftis í líkingu við það, sem eg hefi Jient
á hér að framan, gæli orðið sá þátturinn i starfi S. I. Iv.
sem lílcja mætti við stórstag seglskútunnar. Á honum
mæðir einna mest, ef siglt er beitivind. Slitni hann, er
stórsiglunni liætt og þar með öllum seglbúnaði. Má þvi
búast við, að skútuna hreki um útliöf úrræðaleysis og
vesaldóms.