Heimir : söngmálablað - 01.07.1937, Síða 6

Hallciór Jónasson
42
P R Ó F.
S V E I N B J Ö R N S V E I N B J Ö R N S S 0 N
T Ó N S K Á L D.
EFTIR I1ALLDÓR JÖNARSON.
Það er um miðja öldina siðustu að endurreisnin liefst
í íslenzkum söng og tónlist. Þeir menn, sem fremstir liafa
slaðið í því að breiða úl söngkunnáttu og auðga íslenzka
tónlist frá þessum tímamótum, eru einmitt þeir, sem eitt-
iivað sjálfstætt hafa samið, eða tónskáld tímabilsins.
Fyrsti aðalbrautryðjandinn var Pétur Guðjobnsen dóm-
kirkjuorganleikari. Þar næst koma þeir bræðurnir Jónas
og Helgi Helgasynir.
Næstur i röðinni eftir aldri er lónskáldið prófessor
Sveinbjörn Sveinbjörnsson. Það eru nú liráðum liðin 10
ár síðan hann andaðist. En beimildirnar um bann eru
mjög svo ónógar. Það befir mjög lilið verið um liann
ritað, verk iians eru livergi til í heild og liggja að nokkru
leyti óútgefin í bandritum. Og sjálfur kemur bann lengst
af mjög lílið við sögu hér heima, því að bann dvaldist
crlendis mestan bluta æfi sinnar,
Próf. Sveinbjörn Sveinbjörnsson var sonur Þórðar
Sveinbjörnssonar dómstjóra í landsyfirréttinum og konu^
lians lvirstínar Knudsen, sein var systir frú Guðrúnar
konu Péturs Guðjobnsens. Sveinbjörn fæddist árið 1847,
28. júní, og hefði þvi orðið níræður nú á ])essu ári. Hann
var settur til mennta og varð stúdent 188(5, fór þá á presta-
skólann og útskrifaðist þaðan tveiin árum síðar — þá að-
eins 21 árs að aldri. Það bar strax á þvi á unga aldri að
tónlistin var aðalálnigaefni lians. Ilann fékk tilsögn i
klaverleik (pianóspili) bjá frú Áslríði Melslcd dóttur
Helga biskups Tbordarsen. en bún var gipt Sigurði Mel-
sled kennara við prestaskólann. Einnig bafði Iiann notið
lilsagnar hjá Pétri Guðjolmsen.