Heimir : söngmálablað - 01.07.1937, Blaðsíða 15

Brynjólfur Þorláksson sjötugur
51
síðan veturinn 1898—’99 í KaupniannahÖfn og lærði orgel-
leik hjá Joh. H. Nebelong, organista við St. Johannes-
kirkju, en tónfræði hjá P. Rasmussen, organista við
Garnisonkirkjuna. Enda þótt þetla myndi nú á dögum
þykja stuttur og ónógur námstími, þá er þáð alvcg áreið-
aidegt, . að í þessum skóla voru ekki vindhöggin slegin,
því sá grundvöllur, sem hann lagði með námi sínu, var
traustur, og byggði hann síðan ofan á hann með sjálls-
námi og æfingum, og varð aðdáun manna á söngstjórn
lsans og organslætli alveg einróma.
Um árslok 1900 tók Brynjólfur við söngkennslu í
Menntaskólanum af Steingrimi Jolmsen, og við andlát
Jónasar Helgasonar 1903 tók hann auk þess við söng-
kennslu í barnaskólanum og kennslu organleikaraefna og
varð jafnframt dómkirkjuorganisti. Öll þessi störf hafði
hann á liendi þar til hann fór af landi burt vestur um
liaf til Kanada i ársbyrjun 1913.
Á þessum lima fellur aðalstarf Brynjólfs fyrir sönglíf
og söngmenningu okkar liér á landi.
Einn þátturinn i þvi er söngkennslan í skólanum. Um
söngkennslu lians i Menntaskólanum ætla ég ekki að vera
Jangorður. Eitt er vist, að þá var söngur í skóla og þá út-
skrifuðust „syngjandi stúdentar“. Þannig fannst mér það
reyndar vera lílea á minum skólaárum og þannig er þetta
sjálfsagt enn. En ég minnist þess, að eldri skólapiltamir
voru stoltir af söng sínum lijá Brynjólfi, og fannst hann
betri en okkar yngri piltanna. Brynjólfur þótti einkar
laginn að kenna bqrnum söng. Yar jafnan fjölmennt við
söngpróf í barnaskólanum á vorin og þótti mönnum
unun að Jieyra börnin syngja undir stjórn lians. Ég vil
gela }>ess liér, að ég liefi lieyrt Vestur-Islending tala með
aðdáun um söng barnaflokka undir stjórn Brynjólfs í
Winnepeg, en starfi lians þar vestra, sein mun allt liafa
legið á sviði söngsins, er ég lítið kunnugur. Síðan hann
kom heim lumstið 1933 hefir liann liaft ó liendi umsjón