Heimir : söngmálablað - 01.09.1938, Blaðsíða 9

II E I M I R
53
Wevse liét fullu nafni: Clu istoph Ernst Friedrich Weyse
og fæddist i Altona á Norður-Þýzkalandi 5. marz 1774.
Faðir Weyse rak dálitla verzlun, en hann dó þegar Weyse
var á 7. árinu. Móðir Wevse liét Margaretha Elisabeth,
f. Heuser, og úr heirri ælt erfði Wevse tónlistargáfuna.
Móðir lians þótti leika vel á hljóðfæri, en niest voru það
lög eftir tízkuskáld þeirra tima, sem nú eru löngu gleymd.
Enda lætur Weyse lítið yfir því, að sú „músik“ liafi liaft
djúp áhrif á sig. En það var annað, sem kom þvi betur
við hánn og það var alll lofið, sem móðir lians fékk
fvrir hljóðfærasliáttinn. Það gróf svo um sig i huga drengs-
ins, að hann ásetti sér að verða að minnsla kosti jafn-
slyngur jiíanóleikari eins og móðir lians var. Hann tók
nú lil við hljóðfærið, án [icss að kunna stakt orð i söng-
l'ræði og kennslu naut liann lieldur ekki. En einhvern
veginn tóksl honum að komast á lagið samt, og það svo,
að Heuser gamla, afa lians, rak i „rogastans“, þegar liann
sá og heyrði lil drengsins. Heuser var kantor eða söng-
stjóri við aðatkirkjuna í Altona og bauðst liann nú til að
kenna dótlursyni sinum á fiðlu og slaghörpu. Snemma
kom sá hæfileiki í Ijéis hjá Weyse, er seinna var rómað-
ur mjög af öllum sem til þekktu og þar á meðal Franz
Liszt, tónskáldinu, píanósnillingnum heimsfræga, en það
var leikni hans i þvi að spila undirhúningslaust, það sem
homun datt í hug; í þann og þann svipinn —> „fantasera“
eða „inprovisera“, eins og það er kallað á útlendum mál-
um. Hann lék sér að þessu, þegar hann var 11 ára, þótt
efnið liafi sjálfsagt ekki verið jafnveigamikið eða formið
með slíkum meistarabrag eins og siðar varð á fultorðins-
árunum. Söngrödd tiafði Weyse óvenjufagra á barns-
aldri og svo gevpi-víðfeðma, að hún tók yfir þrjár átt-
undir frá litta a upp í þristrikað a. Hann sagði cinhvern
líma frá því, að þessi hæfileiki sinn hcfði verið notaður
nokkuð skringilega, i eitt skifti að minsla kosti. Svo stóð
á, að í sálmasöngsbók beirri, sem notuð var í Altona, var
greftrunarsólmur, sem var einskonar víxlsöngur rxtillí