Heimir : söngmálablað - 01.06.1939, Blaðsíða 20

48
H E I M I R
fæðingarborgar lians. Leizl ungu stúlkunum vel á ung-
Jmginn, scm öll þessi l'rægðarbirta stafaði af. Mozart
fór seinna aðra Ítalíuför. Þá var það, að tónskáldið
Iiasse lieyrði spilað lag eftir hann, og þótti svo mikið
til um, að liann sagði: „Þessi unglingur mun varpa
skugga á olduir gömlu mennina (þ. e. gömlu tónskáld-
in), svo að við gleymumst alveg.“ |
Bernskuárin voru nú liðin. Þau liöfðu liðið eins og
æfintýri. Með bernskuárunum var fyrsti kaflinn í æfi
Mozarts á enda. Saga undrabarnsins var búin. Rétt er
að renna snöggvast augunum vfir afreli lians á þess-
um árum. Hann Jiafði sainið tónsmíðar i flestum form-
um, sem þá þekktust, frá smálögum upp i hljómkviður
og söngleiki. Fyrstu tónsmíðar Jians, sem gefnar voru
út, voru 4 sónötur og ein Jdjómkviða, og var hann þá
8 ára gamall. í verkum sínum frá bernskuárunum fylgdi
ltann viðurkenndum reglum, og við öðru var lieldur
eldvi að búast af barni. Dást söngfræðingar að þvi, live
meistaraleg tök hann liefir á liyggingu laganna, — kunn-
áttan var eins og Jijá þaulreyndum tónsmiðum, en inni-
Jialdið var ekki að sama skapi þroskað. En við því var
heldur ekki hægt að búast. Hvernig átti óþroskað barn
að geta alið djúpar og frumlegar hugsanir? Hvernig áttí
alvara og lífsreynsla að birtast í tónsmíðum þess? En
undrun vekur það ávallt, að barn skuli þó geta valdið*
hinum stóru tónlistarformum, og er það einsdæmi.
Flest undrabörn hverfa næstum jafnskjótt af sjónar-
sviðinu og þau koma fram. Mozart var gæddur svo mikl-
um og frumlegum gáfum, að hann hrepti ekki þessi
örlög. Flest undrabörn fá ofbirtu í augun af frægðar-
ljómanum, sem þau liljóta svo ung. Ekki fvlltist Moz-
art ofmetnaði. Til þess var hann að upplagi of sann-
ur og eðlilegur.
Næstu árin reyndi faðir hans að útvega honum slöðu,
sem sómdi slíkum snillingi. En allar tilraunirnar brugð-
ust. — Um þessar mundir varð Mozarl ástfanginn i 15
Frh. á bls. 50.