Dagblað - 14.02.1925, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ
3
I
◄
◄
◄
◄
◄
◄
<
<
<
Útsalan
heldur áfram. Mikið úrval
af nærfötum, kven- og
karlmanns sokkum.
Verzl. Klöpp,
Langaveg 18. Sínii 1527.
►
►
►
►
►
►
►
►
►
hafa verið notuð hér síðustu 10 ár-
in, og hafa reynzt allra stígvéla
bezt, að dómi þeirra, er reynt hafa.
Fást nú í öllunra hæðum
og ýmsum Jitum.
Kaupið ekki önnur stígvél en þau,
sem hafa þetta vörurnerki og rautt
band að ofau. Þá fáið þið hið bezta.
Fást hér í Reykjavík á eftirfarandi
stöðum:
O. Ellinsr^en, Yeiðarfæraveivl. jGeysir^,
Oie Thorsteinsson, ö. 8telánsson.
í heildsölu aðeins bjá umboðsmanni verksmiðjunnar
Jóiiatan Þoi'steinssyni,
Rrykjavík. Pósthólf 2$7.
Símnefni: MOEBEL. Símar 64, 464 og 864.
Ú
So»iir jnriihniii'iituin!’»iiiis.
— Pað kostar xnig þúsund dollars ef ég missi
af skipinu.
— B ðið þið augnablik.
Padden tæmdi vasa mansinns. Fann hann þar
simskeyti og eitthvert skjal frá hinu opinbera.
Padden las það fljótlpga og leit svo á Locke
án þess að segia neitt. Locke þagði lika, en tók
upp seðil, lét Padden sjá hve hár hann var,
og stakk honum siðan í seðlabunkann, sem
hann hafði áður boðið honum.
— Takjð þér við þessu. Pað getur vel verið
að þér verðið fyrir einhverjum útyölduni út af
þessu.
Padden kinkaði kolli og tók við þeim.
— Ea imynda mér að ég geti ráðið fram úr
þessu. Eg þekki lækni — — — En þið verðtð
allir að halda ykkur saman. Skiljið þið það?
— Haldið þér að hann deyi? mælti Ringold
áhyggjulullur.
— Ef svo skyldi fara, þá skal það aldrei
komast í Ijós hver greiddi honum höggið. Við
fundum hann svona til reika hér úti fyrir og
bárum hann inn. Slíkt skeður oft í þessari borg.
Skiljið þið það? Eg skaj sjálfur varðveita lög-
retilumerkið og það sem hann hafðj í vösunum.
Farið nú héðan eins og ekkert hafi j skorist.
Um leið og þeir félagar fóru i yfirhafuir sinar
dró Paddeu Locke út í horn, benti á Higgins
og mælti:
— Ef þér ætlið að komast með skipi því, er
fer héðan klukkan tiu í fyrramálið, þá ættuð
þér ekki að skilja við vin yðar þarna. Eg þekki
hann.
— Þakka yður fyrir.
Locke leit svo á manninn sem lá á gólfinu
og mælti enn:
— Segið mér hreinskilnislega hvort þér hald-
ið að hann muni lifna við.
— Pað er alveg óvjsf. En væri ég í yðar
spornm, mundi ég breyta ferðaáætlun minni,
því að vel getur farið svo að hann rakni við.
— Pið hafið gert mér mikið greiða vinir
mfnir, mælti Locke við félaga sína litlu seinna,
er þeir voru komnir út á götu. Eg skal heldur
ekki gleyma því. Eu nú skulum við halda áfram
að skemta okkur.
Nokkrir voru tregir til þess og Kirk kvaðst
hafa skemt sér nóg um nóttina og ætlaði nú
heim.
— Þetla atvik hefir gert mig taugaóslyrkan,
mælti hann.
— Sama segi ég, mælti Locke; þess vegna
megið þið ekkj yfirgefa mig. Munið þið ekki
eftir þvf, að þið lofuðuð að fylgja mér til skips.
— t*að er alveg satt, piltar, mælti Higgjns.