Dagblað - 13.03.1925, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ
3
As. Norsk Gærde- og Metalduk-Fabrik, Oslo
Gaddavír ca kr. 16,00 pr. rúllu 35 kgf. 5-6 anra pi'. meter.
Sendið pantanir yðar timaniega til umboðsmanna okkar á íslandi,
Mjólkurfélags Reykjavíkur,
sem gefur allar nánari upplýsingar og hefir sýnishorn og verðlista á staðnum.
Sonnr járnbrnntakóngsins.
— Stein sagði mér að maður yðar væri ræð-
ismaður.
— Já, svaraði hún. Hann var aðalræðismað-
ur í Columbia fyrir nokkrum árum og síðan
hefir hann verið bæði i Þýzkalandi og Frakk-
landi:
— Ég hélt að þið værið á skemtiferð.
— Nei, oftast nær höfum við ferðast í er-
indum rikisins.
— Feröist þið í erindum þess nú?
— Jú, að vissu leyti. Við eigum að dvelja í
Panama nokkurn tíma.
-— Mér líst vel á þennan Stein. Og hann læt-
ur sér mjög umhugað um mig.
Frú Cortlandt hló.
— Það er í hans verkahring.
— Hvernig má það vera?
— Hann er einn af hinum leynilegu um-
boðsmönnum Jolsons ofursta.
— Hver er þessi Jolson ofursti.
— Hann er formaður Panamaskurðarnefnd-
arinnar. Faðir yðar þekkir hann.
— Pér eigið þó víst ekki við það að Stein
sé — leynilögregluinaður? mælti Kirk og ókyrð-
>st í sæti sínu.
— Jú. Veit hann að þér eruð sonur Darwin
K. Anthony?
— Auðvitað.
— Jolson ofursta þykir matur að fá að vita
það.
— Eg skil yður ekki.
— Faðir yðar er einn hinn voldugasti og ó-
fyrirleitnasti járnbrautaeigandi í Ameríku. Kann-
ist þér ekki við það hvernig járnbrautaeigendur
hafa hamast gegn því að skurðurinn verði full-
ger?
Kirk brosti.
— Ef ég á að vera hreinskilinn við yður, þá
skal ég segja yður það, að gamli maðurinn
ráðgast ekki við mig um það hvað hann á að
gera. Mér virðist að hann sé á þeirri skoðun,
að hann geti vel séð um alt án minnar hjálpar.
í nokkra mánuði höfum við ekki talast við
nema í síma.
— Jolson ofursti hefir enga ástæðu til þess.
að vera vinveittur föður yðar, því að járnbrauta-
eigendur hafa gert fyrirtæki hans alt til ills.
— Sama er mér. Mér kemur þessi skurður
ekkert við. Annars hygg ég að það sé hyggi-
legt fyriftæki.
— Pað getur verið að óvild ofurstans tií
föður yðar bitni ekki á yður vegna þess að
þér hverfið svo fljótlega heim aftur. En ef þér
ætlið að setjast að þar syðra, þá væri máski
öðru máli að gegna. Tvens konar menn eru
óvelkomnir þar: blaðamenn, sem rita í mán-