Dagblað - 14.03.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
NYJABIO MINNNMNB—B—
Sonur Tarzans.
Mikilfengleg kvikmynd eftir hinni heimsfrægu skáldsögu
Edgar Rice Borroughs.
Saga sú, sem mynd þessi er tekin eftir, er mörgum
kunn; hún hefir komið út í íslenzkri þýðingu og verið
mikið lesin.
Eins og þessi partur sögunnar (Sonnr Tarzans) er
kvikmyndin mjög spennandi; í fáum orðum er ekki hægt
að lýsa henni, því hún er mjög viðburðarík, tekin bæði í
Englandi og í frumskógum Afríku.
Sonnr Tarzans er mest spennandi mynd, sem lengi
hefir sést hér.
Son Tarzans verða allir að sjá, sem þekkja söguna.
Sonnr Tarzans er í 25 þáttum og verður skift í 4 sýningar.
Sonnr Tarzans verður sýndur í kvöld kl. 9.
MannskaðaYeðrið.
Hafist hefir verið handa um
það, að safna í samskotasjóð
handa eftirlifandi bágstöddum
ástvinum þeirra, sem fórust á
sjó, í mannskaðaveðrinu mikla.
Nú er það vitanlegt, að fleiri
urðu slys en á sjónum, þótt þau
væri ægilegust. Hafa fleiri um
sárt að binda, en ættingjar og
vinir hinna horfnu manna. í
veðri þessu urðu úti margir
menn, víðsvegar um land, og
þótt ekki sé það vissa, þá eru
þó líkur til þess, að ýmsir eftir-
lifendur þeirra manna eigi um
sárt að binda og við svo bág
kjör að búa, að ástæða sé til
þess að minnast þeirra. — Þeir,
sem til þekkja, vita vel, að ekki
er síður sviplegt fráfall þeirra
manna, sem verða úti, heldur
en hinna, sem á sjó farast.
Þessu er skotið hér fram í
því trausti, að það verði tekið
til áthugunar.
Ursus.
Lítið er það sem kattartung-
an finnur ekki. I Vínarborg hefir
stjórnin komið upp bókaútgáfu
á ríkis kostnað og var þar ný-
lega gefin út þýsk þýðing á bók,
sem heitir »Little Lord Faunt-
leroy« og vai mælt með bók-
inni, sem sérstaklega vel hæfri
til lesturs í barnaskólum og á-
gætri bæði fyrir drengi og telp-
744 er stoi Jagblaðsins.
ur. En nú hafa blöð jafnaðar-
manna þar í landi ráðist harð-
lega á stjórnina fyrir þetta og
halda þau þvi fram, að bókin
sé notuð til þess að gefa kon-
ungsvaldssinnum byr í seglin.
Sonnr j&rnbrantakóngsins.
aðarrit og þeir sem sækja um stöður til þess
að beita pólitískum áhrifum. Hinir fyrnefndu
eru taldir ófyrirleitnir náungar og hinir síðar
nefndu eru taldir njósnarar.
—• Þetta er máske engin fjærstæða.
Frú Cortlandt brosti.
— Meðal annara orða, hvenær takið þér við
störfum í félagi föður yðar?
— Það verður nú dagur og vika þangáð til.
Ég skal segja yður það, að ég á svo annrikt,
að ég má aldrei vera að því að vinna. Og mér
er illa við alla vinnu. Annars hygg ég að ég
gæti unnið ef ég vildi — en til hvers ætti ég
að vera að því?
— Hvernig stendur á því að þér eigið svo
annrikt? Hvað ætlið þér t. d. að taka yður fyrir
hendur þá er þér komið heim aftur?
— Þá fef ég til Ormond til þess að taka þar
þátt í bifreiðakappakstri og reyna þar nýju
bifreiðina mina. Hendi mig þá ekki slys, fer ég
á veiðar. Svo þarf ég að kaupa ísbát til þess
að reyna á Hudsons-fijóti, og ég verð að vera
kotninn aftur til New York þegar »baseball«-
leikarnir byrja. Og nú sjáið þér hvort ég hefi
ekki nóg ag gera.
Frú Cortlandt horfði undrandi á hann nokkra
stund. Svo sagði hún:
— Eruð þér alveg metnaðarlausl
— Nei, auðvitaðl
— Nú, hver er þá metnaður yðar?
— O — o — — — því get ég ekki svarað
í fljótu bragði, mælti Kirk og dró seiminn. En
auðvitað hefi ég margs konar metnað.
— Nú, máske þann að vinna ást ungrar stúlku,
eða þess háttar? Hafið þér aldrei orðið ásthrif-
— Æ, verið þér nú ekki að þessu, mælti
Kirk, og roðnaði svo fallega, að hann gerði
hverri stúlku til skammar með þvi. Ég hefi
enga ánægju af slíku, Miklu heldur vil ég leika
knattleik.
— Það eru þó nokkrar upplýsingar í þessu.
Og þegar fram í sækir munuð þér hætta því
*ð sóa tímanum---------—
— Ég sóa alls ekki tímanum, mælti hann af
ákefð. Ég lifi fyrirmyndarlífi, alveg fyrirmynd-
arlifi.
— Ég minnist þess að hafa einu sinni lesið
grein eftir mann, sem réðist heiftarlega á ame-
ríksku skólana og kendi þeim um að þeir æli
upp slikar skoðanir og þær, sem þér haldið
fram.
— Já, það var faðir minn, sem reit þá grein,
mælti Kirk og var hálfdaufur í dálkinn.
— Nei, er það satt? Hvernig stendur á því
að ég skyldi gleyma þessu? Annars er ég hon-
um ekki sammála, bætti hún við, og varð al-