Dagblað - 21.03.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3

JL
I
$
Ju
|
I
w
i
t
i
m
m
Útsalan
heldur áfram alla daga,
einnig‘ eftir föstndagskvöld.
Ódýrar vörur seldar
og vörugæði ótvíræð.
Berið saman vörugæði og verð!
Útsalan Langaveg 49.
Sími 1403.
(síAí'ö
t
Ml
M
W
-Káfd
f
f
f
¥
f.
f
Soimr Járnbrantahrtngsins,
Hvergi gat að líta akra né bændarbýli. Frum-
skógurinn náði alla leið ofan af efstu brúnum
°g niður að borginni.
Gufuferja kom út að skipinu. Varðmaður
skipaði öllum farþegum að safnast saman á
þilfari til þess að læknisskoðun gæti fram farið.
Kirk rakst þar á þau Cortlandts bjónin.
— Hvað er nú á seiði? spurði hann.
— Það á að bólusetja alla, mælti Cortlandt.
Þeir heima eru mjög athugulir um alla sjúk-
^óma.
Og kona hans bætti við:
Þetta er raunar versta hitasóttarbæli á
jorðunni. Fyrir fimm árum vorum við hér og
Þó sáum við daglega heilar vagnalestir hlaðnar
likum. Og líkfylgdir voru þá á hverju strái.
Eftir því ætti þetta að vera hinn skemtileg-
asti staður, mælti Kirk. Ef mér tækist nú að
iá leigt herbergi uppi á lofti í likhúsinu og fá
^at hjá grafaranum, þá gæti mér liðið prýði-
ega!
Hitasóttin gerir ekki vart við sig framar,
™3elti Cortlandt og yíirleilt er hér kuldalítið.
tlið þ^r ag fara panama City, eða ætlið
Per að dvelja í Colon?
. ~~ er að hugsa um að vera kyr um borð
skipinu, svo að það geti ekki hlaupist frá
mér> mæiti Kirk.
Eftir læknisskoðunina fór hann til gjaldkera
og sagði honum frá þessu. En þá svaraði hann:
— Mér þykir það mikið miður að ég get
ekki hjálpað yður. Þér verðið að snúa yður tjl
umboðsmanns félagsins. Og svo skal ég segja
yður það, að meðan þér eruð hér, þá teljum
við til skulda sama gjald og gistihús taka.
— Eg skal síma til gamla mannsins eftir
peningum.
Gjaldkeri hristi höfuðið.
— Það er ómögulegt, herra Locke!
— Ég heiti Anthony!
— Það kemur ekki mér við. Ef þér getið
ekki greitt það, sem yður ber að greiða, þá
verð ég að greiða það. Annars langar mig til
þess að segja yður hvaða álit ég hefi á yður,
herra Anthony Locke.
— Mig langar ekkert til þess að heyra það.
— Jæja — hvað langar yður til að segja um
mig?
— Fyrst og fremst það, að ég trúi hvorki að
þér heitið Anthony eða Locke.
— Það er dásamlegt!
— Og ég trúi því alls ekki heldur að þér
getið náð í peninga.
— Þér eruð afskaplega skarpskygn!
— Og ég held að það sé eitthvað bogið við
yður.