Dagblað - 25.03.1925, Qupperneq 1

JARÐABÓK Árna Magnússon-
ar og Páls Vídalíns er ið
langstærsta og merkilegasta
rit nm ísland, sem til er í
handritasöfnum frá síðari öld-
um. Pað var því happaverk, er
Fræðafélagið í Khöfn hóf starf sitt
á því að byrja útgáfu þessarar
bókar. Fyrsta bindið, er tekuryfir
Vestmannaeyjar og Rangárþing,
var gefið út með styrk úr dönsk-
nm sjóði, en um tvö síðari bindin,
Árnessþing, Gullbringu og Kjós-
arsýslu, hefir ríkissjóður íslands
og Sáttmálasjóður í Kböfn veitt
stuðning. Var útgáfu þriðja bind-
is lokið síðastliðið sumar.
Pví miður veitti Alþingi eng-
an styrk til útgáfunnar í fjár-
lögum fyrir árið 1925. Sótti
því félagsstjórnin til stjórnarráðs
af nýju, að upp yrði tekinn aft-
ur 1000 kr. styrkur til útgáf-
unnar í næstu fjárlög og hefir
sú beiðni verið tekin til greina.
En það er mikið mein, hve
útgáfunni þokar seint áfram.
Hefir það tekið nær fjögur ár,
að koma út hverju bindi og
tekur öll útgáfan enn nokkra
áratugi með sama hraða. Pví
hefir félagsstjórnin brotið upp á
því í bréfi sfnu til stjórnarráðs-
ins, að heppilegra væri að breyta
nokkuð fjárstyrknum, á þann
veg, ríkissjóður íslands veiti
2500 kr. á ári um nolckur ár til
átgáfu jarðarbókarinnar yfir
Norðlendingáfjórðung, því að von
sú um að fá styrk úr annari átt
fii þess að halda verkinu áfram
að öðru leyti, án þess að ríkis-
sjóður leggi nokkuð fram til
þess.
Félagsstjórnin segir, að jarða-
i^ókin hafi fengið að tiltölu flesta
^aupendur á Norðurlandi, og
,angi þá til þess, að útgáfan
Reii gengið sem hraðast, því að
Peir hafa, sem nærri má geta,
*”esta forvitni á að sjá iýsing
þeirra jarða, er þeir þekkja bezt
^ sjálfir. — En með þeim
raða, sem verið hefir á útgáf-
UQni mundu þeir verða að biða
enn um 16 ár ádur byrjað verði
á Norðlendingafjórðungi.
Ef Alþingi veitir nú 2500 kr.
í stað 1000 kr., þá kveðst fé-
lagsstjórnin geta haldið áfram
útgáfunni í tvennu lagi. Borgar-
fjarðarsýsla kemur þá næst (án
styrks úr ríkissjóði) og síðan
hver sýslan af annari um Vest-
firðingafjórðung, en jafnframt
verður byrjað á Norðlendinga-
fjórðungi.
Petta fyrirkomulag er þvi
einungis til þess að greiða fyrir
verkinu, sem ella stæði yfir
nokkra áratugi, en verður ríkis-
sjóði síst kostnaðarsamara.
Nú hefir Benedikt Sveinsson
borið fram breytingartillögu við
fjárlagafrumvarpið i þá átt, að
fá þessu til leiðar komið, þannig
að veittar verði 2500 kr. til út-
gáfunnar í stað 1000 kr., með
því skilyrði, að jafnframt verði
hafin útgáfa á jarðalýsing Húna-
vatnsþings. Mundi þá lýsing
þeirrar sýslu lokið á tveimur
árum og verður þó það bindið
mest að vöxtum þeirra fjögurra,
er taka yfir Norðurland.
Þessi breyting er öllum til
hagsmuna, en engum til ógagns
og virðist því sjálfsagt að hún
gangi fram.
Hér kemur engin »hreppa- j
pólitík« til greina. Norðlending-
ar fá lýsing fjórðungs síns lokið
fullum tuttugu árum fyrr en ella
og Vestfirðingafjórðungur fær
sinn hluta að minsta kosti jafn-
snemma sem ella. Tillag ríkis-
sjóðs til ritsins í heild verður
fremur minna en meira.
Noregssaltpétnrinn. 6*/* milj-
ónum króna námu hreinar tekj-
ur félagsins »Norsk Hydro«
siðastl. ár. Aðalframleiðsla fé-
lagsins er Noregssaltpéturinn
margumtalaði.
Ping-tlðindi.
Úrslit þingmála.
Samþ. hefir verið frv. stjórn-
arinnar til fjáraukalaga fyrir
árið 1924, með þeim breyting-
um, er nefndin gerði á því.
Pá hefir og verið sþ. frv. um
breyting á lögum um fiskiveiða-
samþyktir og lendingasjóði.
Feld hafa verið: Frv. stjórn-
arinnar um skipur. barnakenn-
ara og laun þeirra, og frv. þeirra
Ásgeirs Ásgeirssonar og Péturs
Ottesens um bann gegn botn-
vörpuveiðum (um réttindamissi
ísl. skipstjóra fyrir landhelgis-
biot. Frv. þetta var borið fram
í fyrra og felt þá lika).
Víðsjá.
Þórarinn Guðmundsson kaup-
maður í Seyðisfirði átti áttræðis-
afmæli 1. þ. m. í tilefni af því
heimsótti hann bæjarfógeti og
bæjarstjórn, er færði honum
skrautritað ávarp. — Tveimur
dögum siðar brá gamli maður-
inn sér til Kaupmannahafnar.
Getið hefir verið um það hér
í blaðinu, að vélbáturinn »Odd-
ur«, eign Rolf Johansens kaup-
manns í Reyðarfirði, fórst fyrir
nokkru. Var hann á leið til
Hornafjarðar. Bátur frá Djúpa-
vogi var að koma úr róðri og
mætti honum fyrir sunnan og
vestan Papey. Var þá kominn
vestanstormur og ráðlagði Djúpa-
vogsbáturinn honum að snúa
aftur og hleypa inn með Papey
öðru hvoru megin. En »Oddur«
hélt áfram eigi að siður og hefir
ekkert til hans frézt síðan, nema
hvað rekald hefir úr honum
fundist. Peir sem fórust voru