Dagblað - 31.03.1925, Blaðsíða 1

Priðjudag
31. marz
1925. .
I. árgangur.
50.
tölublað.
ÞAU eru víst teljandi dæmin
um það, að vér höfum ver-
ið á undan tímanum, en
hin dæmin eru óteljandi, að vér
höfum verið á eftir tíinanum.
Og þegar ráðist er í einhverjar
verklegar framkvæmdir, þá er
stakkurinn venjulegast sniðinn
svo þröngur, að hann er orð-
inn alt of lítill eftir fáein ár.
Eða svo er það hér í Reykja-
vík. Vatnsveitan varð skjótt of
litil, rafstöðin er þegar orðin of
lítil Og hafnarvirkin eru alt of
lítil. Um það má að vísu segja,
að þar valdi fjárskórtur. En
menn verða þó að gæta þess,
að skipastóllinn eykst óðum, og
siglingar aukast. Fyrir hvern
nýjan botnvörpung, er hingað
kemur, þarf tvo skipsfarma á
ári, annan af kolum og hinn
af salti, í viðbót við það, sem
áður var. Útlend fiskiskip koma
og liingað mikið oftar en áður
var. Enda er sjón sögu rikari,
því að höfnin er altaf full af
skipum og oft svo mikil þrengsli
þar, að ekki er hægt að koma
öllum að. Þetta kemur sér mjög
illa, sérstaklega meðan vetrar-
vertíð stendur yfir. Botnvörpu-
skipin eru sjaldnast lengur en
viku í hverri veiðiför. Þegar
hingað kemur, mega þau alls
eigi tefjast neitt fram yfir það,
sem nauðsynlegt er, því að hver
stundin er dýrmæt, þegar upp-
gripaafli er. *Og þegar þess er
gætt, að höfnin hefir mestar
fekjur sínar af þessum skipum,
bæði bein hafnargjöld og eins
vörugjald af fiski, kolum og
salti, þá er það auðsætt, að
hún verður að kosta kapps um
það, að geta altaf tekið í móti
þeim.
Það hlýtur því hverjum manni
að vera það ljóst, að hafnar-
v>rkin verða að stækka sem
aUra fyrst. Þýðir ekki að bera
v>ð fjárskorti, þvf að nauðsyn
k^Uar að, og þá verður að út-
ve8a fé með einhverjum ráðum.
Sliiftar skoðanir.
f Englandi var manni nýlega
stefnt fyrir 80 sterlingspunda
skuld. Þegar maðurinn kom
fyrir rétt, skýrði hann dómar-
anum frá því, að hann hefði
ekki getað greitt þessa skuld
vegna þess að hann aetti fyrir
12 börnum að sjá. ••
— Þér hefðuð ekki átt að
eiga 12 börn, til þess að hleypa
yður í þessa skuld, mælti dóm-
arinn.
— Það er nú einmitt ólán
mitt, mælti sakborningur.
— Það er ekkert ólán, svar-
aði dómarinn byrstur. Það er
glæpsamlegt gagnvart ríkinu, að
maður í yðar stöðu skuli eiga
svona mörg börn.
Fyrir þingi ísiendinga liggur
nú frv. um það, að svifta menn
ekki mannréttindum, þótt þeir
þurfi að þiggja styrk vegna ó-
megðar. Um það sagði Bjarni
frá Vogi meðal annars, að hart
væri, ef ríkið ætti að hegna
mönnum fyrir það, að þeir legði
á sig allra manna mest til þess að
ala upp nýja kynslóð i landinu.
Hver hefir nú á réttara máli
að standa, enski dómarinn, eða
Bjarni frá Vogi?
Eg er Bjarna sammála!
Orœkja.
Prestur verður úti.
Á fimtudaginn ætlaði Guð-
mundur Ásbjörnsson fríkirkju-
prestur á Eskifirði upp yfir
Eskifjarðarheiði. Átti hann að
messa á Ketilsstöðum á Völlum
á sunnudaginn. Var hann einn
síns liðs. Á föstudaginn var
hann ekki kominn til bygða og
var þá hafln leit og fanst hann
örendur á heiðinni.
Heiti botnYörpunga.
í nafnavali á íslenzkum botn-
vörpungum gætir meira sam-
ræmis og betri smekks, en bú-
ast mætti við í þeim aldaranda
sem nú ríkir. Virðist flesl vera
samræmislaust og án nauðsyn-
legs skipulags, bæði í hugsun
og framkvæmd.
Þetta samræmi er jafnvel
meira en almenningi er ljóst,
og það er nokkuð gaman að
athuga það nánara. — Auðvit-
að gætir ósamræmis á stöku
stað, og jafnvel þar sem sizt
skyldi; verður hér einnig að
því vikið.
Er furðu mikill »menningar-
bragur«, — ef svo mætti að orði
komast — og skemtilegt sam-
ræmi í nafnavalinu yfirleitt, og
eiga þeir þakkir skyldar fyrir,
sem því hafa ráðið,
Hjá félaginu »Kveldúlfor«
koma fyrst niðjar Kveldúlfs
Bjálfasonar, þeir Skallagrimur,
Egill Skallagrímsson og Pórólf-
ur. Mun Þórólfs nafnið fremur
vera nafn Þórólfs Kveldúlfssonar
heldur en Þórólfs Skallagrims-
sonar enda er einskonar »bræðra-
lag« á skipunum, því »Skalla-
grímur« og »Þórólfur« eru báðir
af sömu gerð og stærð. — Þá
kemur Arinbjörn hersir, en hann
var eins og allir vita fóstbróðir
Egils, og loks er Snorri goði,
en hann var óskildur þeim Mýra-
mönnum.
Þarna var samræmið farið út
um þúfur og það eins og oftast
er, að ástæðulausu. Reyndar
getur það ekki talist nein goð-
gá þótt skip sé heitið eftir
Snorra goða og sjálfsagt hefir
félagið haft sínar ástæður að
velja þetta nafn. En með lilliti
til samræmisins hefði eins vel
virst fara á því að halda áfram
með nöfn afkomanda Kveldúlfs
og hefði þá röðin orðið þessi
í beinan karllegg talin: (Skalla-
grímur, Egill Þorsteinn Egils-