Dagblað - 31.03.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
As. Norsk Gærde- og Metalduk-Fabrík, Oslo
Gaddavír ca kr. 16,00 pr. rtkllu. ð5 kg. 5—6 aura pr. metcr,
Sendið pantanir yðar tímanlega til umboðsmanna okkar á íslandi,
Mjólkurfélags Réykjavíkur,
i
sem gefur allar nánari upplýsingar og hefir sýnishorn og verðlista á staðnum.
Spnnr járnbrnntnkóngainB.
— Copleg er skrifari gamla mannsins, mælti
Kirk við Weeks. Nú missi ég af Santa Cruz, ef
ég þarf að bíða viku enn.
— Það er mér sönn ánægja, mælti Weeks.
— Máske þér gætuð látið mig fá fé til þess
að komast heim aftur? Ég skal endursenda yð-
Ur peningana frá New York.
— Ég get ekki hafið laun mín fyr enn að
bálfum mánuði liðnum, mælti Weeks, og var
Þó hikandi. Þér verðið að skilja það, að ég er
flæktur í mörgum fyrirtækjum — — og er nú,
Satt að segja, alveg fjármunalaus. Auk þess
^egið þér ekki fara héðan fyr en við höfum
feQgið föður yðar til þess að taka þátt í ein-
^Verju fyrirtæki hér.
Kirk þóttist vita að konsúllinn mundi vel
8eta, ef hann vildi, látið sig fá peninga fyrir
fargjaldinu norður. En vegna þess hvað Weeks
^afði tekið honum vel, vildi hann ekki hafa
°rð á því og sætti sig því við það þegjandi að
^a ^en8ur þarna sem landflótta maður. Hugs-
* hann sér að nota nú timan til þess að
°ða skurðgröftinn, því að enginn talaði um
aöQað, og hann var farið að langa til þess að
y°Oast þessu fyrirtæki. Þetta fórst þó fyrir og
1 Því veðurfarið. Daginn eftir var kominn
^gning, og svo rigndi dag og nótt þangað til
^gt að stíga niður fæti, því að jörðin var eins
og votur svampur, í öllum göturæsnm voru
beljandi ár og loftið var heitt, en þó þrungið
vætu. 1 húsum inni lá alt undir skemdum af
sagga. Um gangstéttir var ekki farandi, því að
í hvert sinn, er nokkurs vindblæs varð vart,
fengu umfarendur yfir sig hellidembu úr krón-
um pálmatrjáa þeirra, er ræktuð voru meðfram
gangstéttunum.
Kirk hafði aldrei á æfi sinni kynst öðru eins
veðurfari. Dag eftir dag hélt regnið áfram á
sömu lund, og tilbreytingaleysi þess var svo
mikið, að það hlaut að hafa áhrif á sálarlíf
manna. í hvert skifti og Kirk kom út fyrir hús-
dyr, varð hann holdvotur, og ekki voru meiri
tiltök á því að þerra fötinn inni. Þótt hann
hengdi föt sin upp til þurks að kvöldi, voru
þau jafnvot morguninn eftir. Alls staðar var
slagi, og loftið í húsum inni varð þrungið af
slagalykt, og allir hlutir urðu loðnir af myglu.
En það þótti Kirk undarlegt, að borgabúar tóku
þessu mjög rólega og sögðu, að þótt votviðra-
tíð væri, væri engin ástæða til þess að taka
neitt mark á þvi.
Kirk var á öðru máli. Hann hætti við það,
að sjá sig um, en eyddi ölium stundum í
klúbhnum. Þar spilaði hann poker og tapaði
altaf, en árangurinn varð sá, að þeim sem spil-
uðu við hann, þótti æ vænna um hann.