Dagblað - 01.04.1925, Blaðsíða 1

Miðvikudag £ fi f JÍ* I. árgangur.
yg' Jjagblað
SÍÐAN leið fjársöfnun til Einf-
skipafélags íslands, eru það
að eins tvö sjálfboðaliða-
fyrirtæki er ég tel að haíi átt
mest ítök í þjóðinni og að for-
göngumenn þeirra hafi sýnt
mestan áhuga, dugnað og ósér-
plægni. En það eru þau fyrir-
fæki að koma hér upp Land-
spítala og Stúdentagarði. í*ó er
þetta óskylt að vissu leyti, en
skylt að vísu, því að kvenþjóðin
islenzka hófst handa um fjár-
söfnun til Landspítala i minn-
ingu kvenréttindanna, en Stú-
dentagarðurinn á að vera reist-
ur sem minnismerki fengins
sjálfstæðis íslands.
1 Stúdentagarðssjóðinn hafa
nú þegar safnast 90—100 þús.
kr. Alt þetta fé hefir fengist fyrir
ötulleik og ósérplægni sérstakra
manna — stúdenta, sem geta
alls eigi búist við þvf, að hafa
sjálfir neinn hag af því, þótt
stúdentagarðurinn komist upp,
heldur eru þeir einvörðungu að
vinna fyrir eftirkomendur sína
og framtíð islenzkra stúdenta.
Hvernig halda menn nú, að
stúdentar hafi náð svo miklu fé
1il Stúdentagarðsins sem raun
er á orðin? Skyldi það hafa
verið fyrirhafnarlaust? Ónei, það
er síður en svo. Og hverja fyrir-
höfn þeir hafa haft og hve mikið
þeir hafa lagt á sig þessa mál-
efnis vegna, auk erfiðs náms,
má bezt sjá á skýrslu Lúðviks
Guðmundssonar stud. theol. í 1.
tbl. Stúdentablaðsins, er út kom
1. des. siðastl.
En þótt svona mikið fé hafi
safnast, þá skorlir þó enn mikið
á að nægja muni til þess að
konia Stúdentagarðinum upp,
«ins og forgöngumenn hafa
tugsað sér að hann eigi að
v®rða. Þrátt fyrir það vilja þeir
hornsteinn garðsins verði
^agður á sumri komanda og þá
komið upp íbúðum fyrir 25—30
stúdenta.
þá kemur spurningin: Hvar
^ Stúdentagarðurinn að vera?
Öllum hlýtur að vera ljóst,
að hann má ekki vera mjög
langt frá Háskólanum. Pess
vegna má ekki ráðast í að reisa
hann fyr en ákveðið er hvar
Háskólinn skuli standa. Skemti-
legast væri, að þessar tvær
byggingar stæði einar sér og
hefði svo mikið landrými, að
ekki yrði hrúgað neinum kumb-
öldum upp að þeim.
Húsameistari rfkisins hefir
komið fram með tillögu um
það, að báðar þessar byggingar
verði í Skólavörðuholtinu. það
er að vissu leyti góður staður,
en margt kemur þó þar til
greina. Mun mörgum t. d. þykja
all-langt gengið, ef landið fer
að kaupa dýra lóð undir Há- I
skólann, og eiga nógar lóðir
sjálft. Og fari nú svo, að Há-
skólinn verði reistur á Arnar-
hólslóðinni, þá á landið að
sjálfsögðu að láta Stúdentagarð-
inn fá lóð ókeypis þar við
hliðina, því að Stúdentagarður-
inn verður ekki síður þjóðareign
heldur en Háskólinn. Verði
garðurinn reistur á bæjarlóð, á
bæjarstjórn og að sjálfsögðu að
gefa lóðina til hans.
Verði hafist handa um það,
að koma Stúdentagaiðinum upp
á næsta sumri, þarf að vera
fastákveðið áður hvar Háskólinn
skuli vera.
Ný skip.
Nokkrir Isfirðingar hafa ný-
lega keypt 3 línuveiðara í Bret-
landi. Lögðu þeir allir frá Hull
í gær og eru væntanlegir hing-
að á mánudag. þeir hafa þegar
allir hlotið fslenzk nöfn:
Fróði, eigendur Jóhann Ey-
firðingur & Co.; skipstjóri verð-
ur Porsteinn Eyfirðingur.
Hofþór, eigandi Magnús Thor-
berg; skipstjóri verður Guðm.
Þorl. Guðmundsson (nú á mb.
ísleifi) og
Puríður sundafgllir, eigandi
Sig. Þorvaldsson, Hnffsdal; skip-
stjóri verður Karvel Jónsson,
Hnffsdal.
Skipstjórar þeir, sem sendir
voru til að sækja skipin, eru
þessir: Friðrik Björnsáon, Jó-
hann Bjarnason og Sölvi Víg-
lundarson.
Skipin eru öll keypt hjá Pic-
kering, eru aðeins tveggja ára
gömul og hafa gengið til fiskjar
í 6 mánuði. Kaupverðið er
ókunnugt um, en láta mun
nærri, að hvert þeirra kosti um
100 þús. kr. hingað komið með
öllum útbúnaði.
Bókasafn Akureyrar.
í blaðið »Dag« á Akureyri
ritar Sigurður Guðmundsson
skólastjóri langa grein um bóka-
safn Akureyrar. Meðal annars
segir þar svo:
Maður heilir Krisiján Kristjáns-
son. Skipsljóri var hann áður,
en er nú fornbóksali í Reykja-
vík. Kristján þessi er stórmerki-
Jegur maður. Hann er bóka-
vinur svo mikill, að eindæmi
sætir um mann í hans stöðu.
Ef þú heimsækir hann, fær þú
vart þverfótað þar fyrir bókum.
Pær fylla hvert heibergi, hvern
krók og kima frá gólfi og upp í
loft. Hann mun eiga flestar
bækur, sem prentaðar hafa verið
á íslandi og íslenzka tungu. Og
hann á meira. Hann á vfst ís-
lenzk blöð öll eða nær öll,
flestar sérprentanir, fjölda flug-
rita og aliskonar smábæklinga,
er birzt hafa á voru máli. Safn
hans á blöð, sem til hafa eigi
verið á Landsbókasafninu. Vet-
urinn 1918—’19 léði hann mér
einn blaðaárgang, er ófáanlegur
var í Landsbókasafni, haföi eigi
komizt þangað. Til bókasafns