Dagblað - 04.04.1925, Blaðsíða 1
Laugardag f I. árgangur.
4. april U-
1925. Ar VrwV tölublað.
MIKIÐ var rætt um hafnar-
gerðina hér á bæjarstjórn-
arfundi í fyrradag og má
segja, að það sem Dagblaðið
hefir sagt um það mál, hafi
haft fylgi bæjarfulltrúanna. Það
var viðurkent, að hafnarvirkin
væri of lítil, að nýja bryggjan
væri bæði of mjó og veikbygð
og að botnvörpungar mundu
fælast héðan vegna þess, að þeir
væru hræddir um, að fá ekki
eins skjóta afgreiðslu og þeir
þurfa. En svo kom og annað
fram, er Dagblaðið hefir ekki
vakið máls á áður, vegna þess
að því heflr ekki virzt það rétt:
að skipin flýja héðan vegna
þéirra gjalda, sem á þau eru
lögð hér. 4 eða 5 skip hafa nú
flúið héðan vegna þessa og þýð-
ir ekki í móti að mæla, en jafn-
framt hafa þá horflð úr bænum
^msir gjaldendur, er borið hafa
há útsvör. Þetta er íhugunarefni
fyrir bæjarfélagið.
Þá er hitt ekki síður íhug-
tmarefni, að fiskiskip, sem skráð
eru á öðrum höfnum, skuli
stunda veiðar héðan. Sýnir það,
að eitthvað er bogið við stjórn
bæjarins. Hér eru mestu og
beztú og dýrustu hafnarvirki á
landinu. Hér eru skilýrðin bezt
til þess, að reka útgerðarstarf-
semi með botnvörpungum. Þetta
vita allir útgerðarmenn og eru
því hér með skiþ sjrí, en breyta
um heimilisfang á þeim. Hvers
vegna? Vegna þess aí útgjöld
til bæjarfélagsins eru alt ofmikil.
Það er ekki vegna þess að
hafnargjöld sé hér svo há, að
ekki megi við una. Væri svo,
að hafnargjöld væru auk bæjar-
gjalda svo há, að þau væri í
engu samræmi við hagnað þánn,
er skipin háfa áf því að vera
hér fremur en annars staðar,
*úundi auðvitað öll útgerðin
^Verfa héðan. Og hvernig væti
Þá komið fyrir Reykjavik?
Það er rétt, sem Dagblaðið
^efir haldið fram, að það þarf
greiða betur fyrir afgreiðslu
skipa hér en nú er. Það þarf
lika að athuga það rækilega
hvort ekki er hægt að stilla
bæjargjöldum svo í hóf, að
stærstu gjaldendur og þeir er
mesta atvinnu veita, sé ekki
flæmdir í burtu héðan.
Pungur dómur.
Vestm.eyjakaupstaður hefir
farið fram á það við þingið, að
fá keyptan nokkúrn hluta af
Eyjunum, sém eru rikiseign.
Mál þetta hefir komið fyrir fjár-
hagsnefnd Ed, og hefir hún
klofnað um málið. í nefndar-
áliti minni hlutans segir svo:
»Umboð Vestm.eyjajarða hefir
ávalt haft yfirstjórn sína þar
sem eru stjórnarvöldin í Reykja-
vík, sem jafnan hafa litið vitað
upp né niður i meðferð þessarar
rikiseignár. Þetta er viðurkent
af öllum þeim, sem til þekkja«.
(Leturbreyt. blaðsins).
Stúdentastyrkiir.
Mentamálanefnd Ed. hefir leit-
að umsagnar Háskólans um frv.
það, er nú liggur fyrir um styrki
handa slúdentum erlendis. Vill
Háskólinn fella það burtu að
styrkurinn sé einskorðáður við
það, að menn hafi tekið stú-
dentspróf hér á landi en áð fram
sé tekið í lögunum, að styrkinn
megi aðeins veita efnilegum og
ötulum stúdentum, enda sé tekið
tillit til þess, hvérra manna
þjóðin þarfnast.
Um fyrri breytinguna vakti
það fyrir, að stundum hafa efni-
légir íslendingar tekið stúdénts-
prót érlendis.
Um seinni bréytinguna réði
einkum, að alla áherzlu beri að
leggja á ágæta námshæfileika
og í öðru lagi dugnað, en alls
ekki fátækt. Styrkurinn á alls
ekki að vera fátækrasíyrkur,
heldur aðeins til að greiða götú
úrvalsmanna og sjá landinu fyr-
ir nauðsynlegum starfskröftum.
Hafi nú viljað svo til, að mjög
efnilegur stúdent hafi eitthvert
árið setið á hakanum, telur Há-
skólaráðið sjálfsagt, að hann kómi
til greina næsta ár.
Tölu styrkjanna treystist ráðið
ekki til að breyta, en vill að-
eins taka það fram, að mjög
væri það æskilegt, ef Alþingi
sæi sér fært að gera hámarkið
nokkru hærra, t. d. 6 styrkir í
stað 4, þó aldrei nema venjan
yrði að veita færri. Stjórnin
myndi tæpast nota slíka heimild
að ástæðulausu.
Meiri hl. nefndarinnar hefir
fallist á þessar breytingar.
Erindt*eki
í Hiðjarðarhafslöndam.
Sjávarútvegsnefnd Nd. hefir
ekki getað orðið algerlega sam-
mála um þetta mál. Allir nefnd-
ármenn eru þó sammála um
það, að nauðsyn beri til að
hafa slfkan fulltrúa, sem I frv.
er farið fram á, i aðal fisk-
markaðslöndunum. Er og nokk-
ui- reynsla fengin um gagnsemi
þess, énda er þetta áhugamál
bæði bankanna, Fiskifélagsins
og úlgerðarmanna. En meiri
hluta nefndarinnar virðist það
auðsætt, áð til þess að geta
únnið landinu fult gagn, þurfi
fiskifulltrúinn að vera starfandi
að staðaldri i þessum löndum;
því að eins geti hann á hverj-
úm timá haft glögt yfirlit yfir
markaðshorfuinar og annað, er
að starfi hans Jýtur, svo sem
kröfur neytenda um meðferð og
verkun fiskjarins.
Jón Baldvinsson er einn