Dagblað - 30.04.1925, Page 1

FimlucLag
30. april
1925.
I. árgaRgur.
72.
tölublað.
FYRIR nokkrum dögum lagði
maður 4 þorskanet hér fyrir
utan eyjar og fekk í fyrstu
umvitjun um 1400 pund af ríg-
fullorðnum þorski, eins og þeim
er beztur gerist á Selvogsbanka.
Á fiskinnm mátti sjá, að hann
var »leginn«, sem menn kalla,
og er því sýnilegt að þorskganga
hefir verið hér inn á grunnmið
fyrir nokkru. Menn geta séð, án
þess reiknað sé út fyrir þá,
hvað slíkur fengur sem þessi
hafi numið miklu, en hitt er
víst, að botnvörpungar gera ekki
hlutfallslega betur.
Rað mun mega ganga að því
sem vísu, að fiskur er hér oftar
á grunnmiðum heldur en menn
grunar. Eg minnist sögu, sem
einn skipstjóri hér í bæ sagði
mér fyrir nokkrum árum. Hann
sagði, að eitt haust hefði ein-
hverjir strákar farið af rælni
með handfæri hér út á ytri
höfn, og fengu fullhlaðinn bát
af vænum þorski. Var nú hverju
fari ýtt á flot og þríhlóðu sumir
hér undan »Battaríinu«. Ef
strákar þessir hefði ekki tekið
upp á þessu fikti, mundi fisk-
ganga þessi að öllum líkindum
hafa farið fram hjá, án þess að
menn yrði hennar varir. Og
svo mun oft hafa verið, að fisk-
göngur hafa komið hér á inslu
grunnmið, án þess að menn hafi
haft hugmynd um það. Menn
hafa himt í landi og haft lítið
að gera, en ekki trúað því eða
treyst, að hægt væri að fá bein
úr sjó svo nærri. Hér er um
eina slíka fiskgöngu að ræða.
Verður ekkert um það sagt, hve
langt er siðan hún hefir komið
af hafi, en hitt er bara tilviljun
að hennar skyldi verða vart.
Nú er það svo, að þólt fisk-
ganga komi um þetta leyti árs,
þá verður hennar ekki vart,
öenra sérstök veiðarfæri sé höfð.
Hér er hrognfiskur á ferðinni,
°g hann tekur enga heitu, hvorki
á lóð né handfæri. Noti menn
^ðeins þau veiðarfæri, getur fisk-
ganga farið fram hjá, án þess
hennar verði vart.
Það er mikið talað um at-
vinnuleysi hér í bæ, en kynni
menn að hagnýta sér slík höpp
sem þessi, þyrfti ekki að kvarta.
En hér kemur til greina hvern-
ig á að komast að því að fisk-
göngur sé hér innfjarða. Það er
ómögulegt að ætlast til þess, að
fjöldi manna sé altaf út á sjó
til þess að vaka yfir því. En
hitt mætti gera, að fá kunnuga
menn til þess, að stunda veiði-
skap með ýmsum veiðarfærum,
og ætti líklega bæjarstjórn og
fisksalar að hafa frumkvæði að
þvi í byrjun, að slíkt sé gert.
Gerir ekki mikið til, þótt sú út-
gerð kosti bæjarfélagið nokkuð
með köflum, því að það getur
unnist upp margfaldlega annað
veifið. Mætti þá taka sérstakt
gjald af þeim mönnum, er ágóð-
ans njóta, til þess að vinna upp
kostnað tilraunabátsins.
Ping-tíðiiidi.
Svo sem getið hefir verið hér
I í blaðinn áður, bar Tryggvi
Þórhallsson fram frv. um það
að banna innflutning á útlendu
heyi, vegna þess, að gin- og
klaufasýki gæti borist með því
hingað. Er slík veiki mjög
mögnuð nú í Danmörku og jafn-
vel víðar, og þykir hinn mesti
vágestur hjá bændum.
Málinu var vísað til landbúnað-
arnefndar og hefir hún nú skilað
áliti sínu. Segir þar svo:
Dýralæknirinn er mótfallinn
þeim beinum lagaákvæðum um
aðflutningsbann á heyi, eins og
þeim er fyrir komið í 1. gr.
frumvarpsins.
Hinsvegar telur hann rétt, að
í lög verði sett heimild fyrir
ríkisstjórnina til að banna inn-
flutning samkvæmt tillögum
dýralæknis, ekki aðeins á heyi,
heldur og á hálmi, mjólk og
ýmsum öðrum vörutegundum
frá öllum löndum, þar sem
smitandi alidýrasjúkdómar geisa,
og að slík heimild verði sett í
samband við lög nr. 7, 17. marz
1882, um bann gegn innflutn-
ingi á útlendu kvikfé. Að mál-
inu nánar athuguðu hefir nefnd-
in fallist á að vekja athygli
landsstjórnarinnar á því, að
nauðsyn beri til, að hún undir-
búi lög um þetta efni og fái til
þess tillögur og aðstoð dýra-
læknisins í Reykjavík.
Samkvæmt þessu leggur nefnd-
in til, að málinu verði vísað til
stjórnarinnar.
Samgöiigur
milli Réykjavíkur og
Snðurláglendisins.
Jónas Jónsson ber fram eftir-
farandi tillögu:
Efri deild Alþingis skorar á
landsstjórnina að skýra deild-
inni frá, hvort hún hefir nú
þegar gert eitthvað til að undir-
búa nýjar samgöngubætur milli
Reykjavíkur og Suðurláglendis-
ins, t. d. í sambandi við um-
talaða virkjun Urriðafoss, eða ef
svo er ekki, hvað stjórnin ætlar
að gera i málinu á næstu miss-
irum.
í greinargerðinni segir svo:
Með því að tveir af núverandi
ráðherrum hafa áður talið sig
mjög fylgjandi stórfeldum sam-
göngubótum á Suðurlandi, þykir
ástæða til, vegna málsins, að
gefa landsstjórninni tækifæri til
að skýra aðstöðu sina, ekki sizt
þar sem skýrt hefir verið frá í
merkum erlendum blöðum, að
samningar séu á döfinni um
þetta efni milli landsstjórnarinn-
ar og erlends fossafélags.